ชีวิตคนทำงานต่างกับความคิดตอนพึ่งจบปริญญาตรีและเพิ่งเริ่มหางานอย่างลิบลับเลย

เชื่อว่าทุกคนๆตอนเรียนจบใหม่ๆ มีความคิดความฝันที่จะมีเงินเดือนดีๆ มีบ้านมีรถ เราก็เป็นคนนึงในนั้น แต่พอตอนทำงานจริงๆแล้ว เงินแสนนึงกว่าจะเก็บได้ใช้เวลาหลายปีเลย เพราะทุกๆคนมีภาระหน้าที่ ความรับผิดชอบไม่เหมือนกัน ตอนได้เงินเดือนเดือนแรก 6500 บาทเมื่อสมัย 7 ปีก่อน ก็ไม่เคยเก็บเงินเลย เพราะรู้สึกว่าเงินเดือนมันน้อย ค่าใช้จ่ายก็เยอะ แต่ตอนนี้ถ้าย้อนกลับไปได้ชั้นจะเก็บเงินตั้งแต่ตอนนั้นสักพัน สองพัน เพราะการเก็บเล็กผสมน้อยยังดีกว่าไม่ได้เก็บเลย เราเริ่มเก็บเงินจริงๆจังเมื่อคิดจะเรียนโท เพราะความอยากเรียนเพื่อที่จะเปลี่ยนสายงานและเราต้องส่งตัวเองเรียนโท เพราะพ่อแม่ได้ส่งเราเรียนตรีแล้ว เวลาเงินเดือนออกเราจะรีบแบ่งเงินเดือนเข้าบัญชีที่ไม่ใช่บัญชีเงินเดือนเพื่อเก็บเป็นค่าเทอม จนตอนนี้เราก็ส่งตัวเองเรียนสำเร็จแล้ว แต่เงินเก็บเราก็หมดไปกับการเรียน จนในตอนนี้เราต้องเริ่มต้นเก็บเงินใหม่อีกครั้งไว้ใช้ในยามที่เราแก่ตัว ที่เล่าเรื่องมาทั้งหมด เราแค่อยากบอกว่าอยากให้ทุกๆคนเก็บเงินตั้งแต่คุณเริ่มทำงานที่แรก เพราะการเก็บเล็กผสมน้อย มันจะทำให้เป็นเงินก้อนขึ้นมาได้ คุณจะมีโอกาสผ่อนบ้าน ซื้อรถได้ง่ายกว่าคนทำงานไปแล้วหลายๆปีอย่างเรา ซึ่งตอนนี้ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง เพราะอนาคตเราอยากผ่อนบ้านสักหลังแต่ ไม่รู้แก่ตัวไปจะผ่อนบ้านหมดหรือเปล่าเลย เราแค่อยากเล่าให้เป็นแง่คิดให้แก่ทุกๆคนเท่านั้น แต่ถ้าใครอยู่ในช่วงวัยเดียวกับเราหรือมากกว่า เราอยากบอกว่าไม่มีคำว่าส่ายสำหรับการเริ่มต้นค่ะ