เดินทางมาถึงตอนที่สาม เจอบทร่ายยาวของไมค์เข้าไปทำเอาพูดอะไรไม่ออก
ไมค์เอ้ย...ไหวมั้ยลูก เก็บกดจริงป๊ะเนี่ย ปล่อยยาวแบบนี้ฮาจริงอะไรจริงนะเออ
เข้าใจว่าคงไม่มีบทแล้วให้ไมค์เล่นเอง แต่มันฮามาก
ประเด็นคือถ้าไมค์จะปล่อยซะยาวเฟื้อยขนาดนี้ ป้าก็กล้า(บ้า)นั่งเก็บทุกประโยค มาดูกันว่ามันยาวมากขนาดไหน
"เอาจริงๆป่ะ คือ ก่อนอื่นเลยนะต้องขอบอกเลยว่าในชีวิตนี้ทั้งชีวิตที่เกิดมานี่ไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลยจริงๆ
คือเก๊ทปะ แบบเดินเข้ามาแล้วก็แบบนี้...คือคุณเห็นผมเป็นอะไรอ่ะ เห็นผมเป็นเด็กอนุบาลปัญญาอ่อนแบบขี้เยี่ยวราดกางเกงตัวเองเหรอ อยู่ๆจะเดินเข้ามาในห้องคนอื่นโดยที่แบบไม่รู้จักแล้วก็แบบ ‘เออะ...ขอโทษนะคะขอยืมเงินซักสี่ล้านวอนหรือว่า..หรือว่าอย่างนั้นอย่างนี้ ห๊ะ อะไรนะ รู้จักกันในฐานะที่เป็นคนไทยด้วยกัน เฮ้!' อย่างนี้นะเหรอ ไหวมั้ยอ่ะ คือแบบไม่เอาปืนมาจี้หัวแล้วก็ปล้นกันเลยล่ะ
จะสี่ล้านวอนสี่ล้านบาทสี่ล้านอะไรก็แล้วแต่มันก็เหมือนกันป่ะ นี่คุณใช้สมองส่วนไหนคิดเนี่ย คุณประสาทกลับปะ ทำไมทำไมผมต้องให้คุณยืมด้วย เราเป็นอะไรกัน เราเป็นอะไรกัน อ้อๆๆๆ เพราะเราเป็นคนไทยด้วยกันงี้
อ้อ...แล้วผมก็เป็นซุปเปอร์สตาร์ คนอยากจะถ่ายรูปก็ถ่ายได้ตลอดเวลาอย่างงี้ กินข้าวอยู่อยากจะมาถ่ายรูปเป็นแบบหลินปิงในสวนสัตว์ก็ถ่ายได้อย่างงี้
อยากจะเห็นเราเป็นตู้ปลาก็ทำได้อย่างงี้ หรือแบบ โอ๊ะ...พี่ไมค์คะ เวลาถ่ายรูปช่วยถอดแว่นหน่อยค่ะเดี๋ยวเพื่อนไม่รู้ว่าเป็นใคร คือมันจะไม่รู้ขนาดนั้นเลยเหรอ ห๊ะ! แล้วเวลาแบบ คือแบบอ๋อ...ถ่ายรูปช่วยยิ้มหน่อยได้ไหมคะ ถ้าไม่ยิ้มมันจะดูหยิ่งมากเลยอะไรอย่างงี้ คือแบบ...อื้อ อ้ะ อะไรอย่างงี้ คือยิ้มถูกป่ะ ถ้ายิ้มมากกว่านี้ก็คงจะปากฉีกแล้วถูกป่ะ ห๊ะ แล้วจะให้ยิ้มมากกว่านี้มันไม่ได้แล้วไง โอเค...แล้วมาบอกว่าอยากจะให้เต้น เต้นตลอดเวลายังงี้ โอ๊ะ เป็นไมค์ ไมค์ต้องเต้นๆ ช่วยเต้นหน่อยได้ป่ะ ห๊ะแล้วต้องมาเต้นตลอดเวลายังงี้อ่ะ โอ๊ะ อ๊ะ ห๊ะ ยังเงี้ย ใช่มั้ย! ประสาทกลับป่ะ!!"
ปล. สามตอนผ่านไปแล้ว ติดงอมไปเรียบร้อยแล้วสำหรับเรื่องนี้
เพิ่มเติม : เรื่องบ้านนี่ปวดใจกว่าเวอร์ชั่นเดิมอีกนะ เจ็บจริงอะไรจริง โกรธแทนนางเอกมาก
Fullhouse วุ่นนักรักเต็มบ้าน : ไมค์คะ...ไหวมั้ย
ไมค์เอ้ย...ไหวมั้ยลูก เก็บกดจริงป๊ะเนี่ย ปล่อยยาวแบบนี้ฮาจริงอะไรจริงนะเออ
เข้าใจว่าคงไม่มีบทแล้วให้ไมค์เล่นเอง แต่มันฮามาก
ประเด็นคือถ้าไมค์จะปล่อยซะยาวเฟื้อยขนาดนี้ ป้าก็กล้า(บ้า)นั่งเก็บทุกประโยค มาดูกันว่ามันยาวมากขนาดไหน
"เอาจริงๆป่ะ คือ ก่อนอื่นเลยนะต้องขอบอกเลยว่าในชีวิตนี้ทั้งชีวิตที่เกิดมานี่ไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลยจริงๆ
คือเก๊ทปะ แบบเดินเข้ามาแล้วก็แบบนี้...คือคุณเห็นผมเป็นอะไรอ่ะ เห็นผมเป็นเด็กอนุบาลปัญญาอ่อนแบบขี้เยี่ยวราดกางเกงตัวเองเหรอ อยู่ๆจะเดินเข้ามาในห้องคนอื่นโดยที่แบบไม่รู้จักแล้วก็แบบ ‘เออะ...ขอโทษนะคะขอยืมเงินซักสี่ล้านวอนหรือว่า..หรือว่าอย่างนั้นอย่างนี้ ห๊ะ อะไรนะ รู้จักกันในฐานะที่เป็นคนไทยด้วยกัน เฮ้!' อย่างนี้นะเหรอ ไหวมั้ยอ่ะ คือแบบไม่เอาปืนมาจี้หัวแล้วก็ปล้นกันเลยล่ะ
จะสี่ล้านวอนสี่ล้านบาทสี่ล้านอะไรก็แล้วแต่มันก็เหมือนกันป่ะ นี่คุณใช้สมองส่วนไหนคิดเนี่ย คุณประสาทกลับปะ ทำไมทำไมผมต้องให้คุณยืมด้วย เราเป็นอะไรกัน เราเป็นอะไรกัน อ้อๆๆๆ เพราะเราเป็นคนไทยด้วยกันงี้
อ้อ...แล้วผมก็เป็นซุปเปอร์สตาร์ คนอยากจะถ่ายรูปก็ถ่ายได้ตลอดเวลาอย่างงี้ กินข้าวอยู่อยากจะมาถ่ายรูปเป็นแบบหลินปิงในสวนสัตว์ก็ถ่ายได้อย่างงี้
อยากจะเห็นเราเป็นตู้ปลาก็ทำได้อย่างงี้ หรือแบบ โอ๊ะ...พี่ไมค์คะ เวลาถ่ายรูปช่วยถอดแว่นหน่อยค่ะเดี๋ยวเพื่อนไม่รู้ว่าเป็นใคร คือมันจะไม่รู้ขนาดนั้นเลยเหรอ ห๊ะ! แล้วเวลาแบบ คือแบบอ๋อ...ถ่ายรูปช่วยยิ้มหน่อยได้ไหมคะ ถ้าไม่ยิ้มมันจะดูหยิ่งมากเลยอะไรอย่างงี้ คือแบบ...อื้อ อ้ะ อะไรอย่างงี้ คือยิ้มถูกป่ะ ถ้ายิ้มมากกว่านี้ก็คงจะปากฉีกแล้วถูกป่ะ ห๊ะ แล้วจะให้ยิ้มมากกว่านี้มันไม่ได้แล้วไง โอเค...แล้วมาบอกว่าอยากจะให้เต้น เต้นตลอดเวลายังงี้ โอ๊ะ เป็นไมค์ ไมค์ต้องเต้นๆ ช่วยเต้นหน่อยได้ป่ะ ห๊ะแล้วต้องมาเต้นตลอดเวลายังงี้อ่ะ โอ๊ะ อ๊ะ ห๊ะ ยังเงี้ย ใช่มั้ย! ประสาทกลับป่ะ!!"
ปล. สามตอนผ่านไปแล้ว ติดงอมไปเรียบร้อยแล้วสำหรับเรื่องนี้
เพิ่มเติม : เรื่องบ้านนี่ปวดใจกว่าเวอร์ชั่นเดิมอีกนะ เจ็บจริงอะไรจริง โกรธแทนนางเอกมาก