ที่บ้านเรามีหมา 1 ตัวค่ะ อายุ 21 ปีแล้ว เราขอเล่าประวัติให้ฟังน่ะค่ะ
โมโม่เป็นหมาที่เก็บมาเลี้ยงตั้งแต่ยังเป็นลูกหมา คนที่เก็บหมาคือพี่สาวกับพ่อของเรา ซึ่งบุคคลทั้ง 2 ไม่เคยสนใจเลย เรายังเป็น นักเรียน เราเป็นคนอาบน้ำให้อาหาร พี่ชายพาไปเดินเล่น พอโตเราก็พาไปฉีดยาคุม จนมันเป็นเนื้องอกในมดลูก เราก็เป็นคนพาไปหาหมอ โดยเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง พ่อเราไม่เคยหยิบยื้นให้ พี่สารเราเสียตั้งแต่เอามาเลี้ยงได้ขวบนึง จนทุกวันนี้เราท้องลูกคนที่สาม ตอนที่เราท้องลูกคนที่ 2 เราทะเลาะกับพี่ชายเรื่องหมาเพราะไม่มีใครเก็บขี้เยี่ยวมัน ต้องรอเราเป็นคนทำ พ่อเราล่ามโซ่มันไว้ตั้งแต่มันได้ 2 ขวบ โดยให้เหตุผลว่า ปล่อยมันแล้วมันไปขี้หน้าบ้านคนอื่น จนทุกวันนี้ก็ล่ามมันไว้ ครั้งที่เราทะเลาะกับพี่ พี่เราตัดสินใจพาเมียออกจากบ้าน โดยที่พ่อเราไม่คิดแก้ปัญหาใดๆ ทั้งสิ้น
ณ.ตอนนี้เราท้องคนที่ 3 ได้ 36 สัปดาห์แล้ว เรายังต้องเก็บขี้หมา และที่ร้ายที่สุดคือ มันมีเห็บกับหมัดตัวแดงๆ ตอนนี้มันฝังไข่ไว้ในบ้าน เราท่องแก่เรานั่งหาทุกวันก็ไม่ไหว เราต้องเป็นคนอาบน้ำมห้ แฟนเราก็ต้องคอนเอาเห็บออกจากตามร่องบ้าน หาที่ได้เป็นร้อยๆ เราเคยบอกพ่อให้เอาไปผูกไว้หน้าสมาคมที่แกทำงาน คืออู่ศาลเจ้า โดยที่ไม่มีเงินเดือนน่ะ แต่ทำความสะอาดขัดห้องน้ำแต่กับที่บ้านไม่ทำ ผลสรุปเราทะเลาะกับแก แกโวยว่าจะให้ทำไงเอามาเลี้ยงก็ต้องเลี้ยงจนมันตายนั้นแหละ แต่คนที่ดูแลมันคือเรา แล้วแกเคยสงสารเรามั้ยที่เราท้องแกขนาดนี้ ยังอาบน้ำแถมต้องมาหาหมัดเห็บให้มันอีก ตอนนี้เรานั่งร้องไห้ ร้องไห้ที่มันไม่ใช่ภาระเรา 21ปีที่เราดูแลมันมาตลอด แต่ตอนนี้เราไม่ไหวแล้ว เราต้องเลี้ยงลูกๆ เรา กับการที่ผูกมันไว้ในบ้าน ขี้เยี่ยวในบ้านมันก็สกปรกมากพอแล้ว แถมเจอเห็บอีก เรามองทางเลือกไว้ 2ทาง
1.เราจะออกไปเอง แต่ถ้าเราออกไปพี่ชายเราไม่กลับมาแน่ พ่อเราต้องอยู่กับหมา พ่อเราอายุ 66แล้วแต่ยังแข็งแรงนังซิ่งมอเตอร์ไซด์อยู่
2.เราอยากหาบ้าน ให้ โมโม่ อยู่ แต่เราไม่รู้ว่าจะไปหาที่ไหน ที่สำคัญมันแก่มาก ตายอด หูหนวกแล้ว ถ้าไปอยู่ตามบ้านพักเค้าจะดูแลมันดีแค่ไหน
เราไม่เคยเกลียดหมาตัวนี้เลย แต่เราไม่ไหวจริงกับสิ่งที่ต้องมาทำ พ่อเราไม่เคยช่วย และก็ไม่เคยแก้ปัญหา ทุกวันนี้เราไม่ค่อยคุยกับแก เมื่อเช้าเรานั่งร้องไห้ คิดว่าทำไมแกไม่สงสารลูกสาวหรอ ท้องแก่ขนาดนี้แล้ว กับการที่แกเอามันไปผูกไว้ที่ศาลเจ้าก็ไม่เห็นเป็น เพราะจะมีคนมาไหว้แค่เทศกาลเท่านั้น กับเลือกให้เราเป็นคนทรมานแทน ถ้าเอ่ยเรื่องนี้ก็จะเสียงดังและโกรธ เราเหนื่อยมากค่ะ
บ้านพักสำหรับสุนัข
โมโม่เป็นหมาที่เก็บมาเลี้ยงตั้งแต่ยังเป็นลูกหมา คนที่เก็บหมาคือพี่สาวกับพ่อของเรา ซึ่งบุคคลทั้ง 2 ไม่เคยสนใจเลย เรายังเป็น นักเรียน เราเป็นคนอาบน้ำให้อาหาร พี่ชายพาไปเดินเล่น พอโตเราก็พาไปฉีดยาคุม จนมันเป็นเนื้องอกในมดลูก เราก็เป็นคนพาไปหาหมอ โดยเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง พ่อเราไม่เคยหยิบยื้นให้ พี่สารเราเสียตั้งแต่เอามาเลี้ยงได้ขวบนึง จนทุกวันนี้เราท้องลูกคนที่สาม ตอนที่เราท้องลูกคนที่ 2 เราทะเลาะกับพี่ชายเรื่องหมาเพราะไม่มีใครเก็บขี้เยี่ยวมัน ต้องรอเราเป็นคนทำ พ่อเราล่ามโซ่มันไว้ตั้งแต่มันได้ 2 ขวบ โดยให้เหตุผลว่า ปล่อยมันแล้วมันไปขี้หน้าบ้านคนอื่น จนทุกวันนี้ก็ล่ามมันไว้ ครั้งที่เราทะเลาะกับพี่ พี่เราตัดสินใจพาเมียออกจากบ้าน โดยที่พ่อเราไม่คิดแก้ปัญหาใดๆ ทั้งสิ้น
ณ.ตอนนี้เราท้องคนที่ 3 ได้ 36 สัปดาห์แล้ว เรายังต้องเก็บขี้หมา และที่ร้ายที่สุดคือ มันมีเห็บกับหมัดตัวแดงๆ ตอนนี้มันฝังไข่ไว้ในบ้าน เราท่องแก่เรานั่งหาทุกวันก็ไม่ไหว เราต้องเป็นคนอาบน้ำมห้ แฟนเราก็ต้องคอนเอาเห็บออกจากตามร่องบ้าน หาที่ได้เป็นร้อยๆ เราเคยบอกพ่อให้เอาไปผูกไว้หน้าสมาคมที่แกทำงาน คืออู่ศาลเจ้า โดยที่ไม่มีเงินเดือนน่ะ แต่ทำความสะอาดขัดห้องน้ำแต่กับที่บ้านไม่ทำ ผลสรุปเราทะเลาะกับแก แกโวยว่าจะให้ทำไงเอามาเลี้ยงก็ต้องเลี้ยงจนมันตายนั้นแหละ แต่คนที่ดูแลมันคือเรา แล้วแกเคยสงสารเรามั้ยที่เราท้องแกขนาดนี้ ยังอาบน้ำแถมต้องมาหาหมัดเห็บให้มันอีก ตอนนี้เรานั่งร้องไห้ ร้องไห้ที่มันไม่ใช่ภาระเรา 21ปีที่เราดูแลมันมาตลอด แต่ตอนนี้เราไม่ไหวแล้ว เราต้องเลี้ยงลูกๆ เรา กับการที่ผูกมันไว้ในบ้าน ขี้เยี่ยวในบ้านมันก็สกปรกมากพอแล้ว แถมเจอเห็บอีก เรามองทางเลือกไว้ 2ทาง
1.เราจะออกไปเอง แต่ถ้าเราออกไปพี่ชายเราไม่กลับมาแน่ พ่อเราต้องอยู่กับหมา พ่อเราอายุ 66แล้วแต่ยังแข็งแรงนังซิ่งมอเตอร์ไซด์อยู่
2.เราอยากหาบ้าน ให้ โมโม่ อยู่ แต่เราไม่รู้ว่าจะไปหาที่ไหน ที่สำคัญมันแก่มาก ตายอด หูหนวกแล้ว ถ้าไปอยู่ตามบ้านพักเค้าจะดูแลมันดีแค่ไหน
เราไม่เคยเกลียดหมาตัวนี้เลย แต่เราไม่ไหวจริงกับสิ่งที่ต้องมาทำ พ่อเราไม่เคยช่วย และก็ไม่เคยแก้ปัญหา ทุกวันนี้เราไม่ค่อยคุยกับแก เมื่อเช้าเรานั่งร้องไห้ คิดว่าทำไมแกไม่สงสารลูกสาวหรอ ท้องแก่ขนาดนี้แล้ว กับการที่แกเอามันไปผูกไว้ที่ศาลเจ้าก็ไม่เห็นเป็น เพราะจะมีคนมาไหว้แค่เทศกาลเท่านั้น กับเลือกให้เราเป็นคนทรมานแทน ถ้าเอ่ยเรื่องนี้ก็จะเสียงดังและโกรธ เราเหนื่อยมากค่ะ