วันนี้ มีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังคะ เป็นเรื่องความทรงจำที่มีทั้งเรื่องดีและร้าย
เรื่องยาวหน่อยนะคะ
ทนๆ อ่านกันหน่อยเน้อ
เริ่มเลยละกัน....
เรื่องมันเกิดขึ้นมาประมาณ 8 ปี ที่ผ่านมา...ตอนนั้นเราเรียน ปวช.ปี 1 เรียนอยู่ที่วิทยาลัยชื่อดังในจังหวัด อุบลราชธานี บ้านเราอยู่ไกลจากวิทยาลัยเราก้อเลยต้องเข้ามาอยู่หอ ก้อไปเรียนเรื่อยๆ จนเวลาผ่านเลยไป จนถึงช่วงเวลาสอบปลายภาคเทอม 2 เราก้อได้ไปติวหนังสือเตรียมสอบที่หอเพื่อน และวันนั้นเองทำให้เราได้เจอผู้ชายคนนึง หล่อ เท ดูดี (ใช่เลยอ่ะ) พี่เค้าก้อไปติวหนังสือที่ห้องเพื่อนเค้าเหมือนกัน และก้อรู้จักกับเพื่อนเราด้วย เพียงแค่เห็นหน้าแค่นั้นมันก้อทำให้ใจเราสั่นแล้ว เพื่อนเราเลยแนะนำให้เรารู้จักกับผู้ชายคนนั้น เลยได้รู้ว่าพี่เค้าชื่อพี่ ป (สมุติเอาล๊ะกัน) เป็นรุ่นพี่ที่เรียนที่วิทยาลัยเดียวกัน พี่เค้าเรียน ปี2 และพอติวหนังสือเสร็จเราก้อกลับหอ (แอบคิดถึงหน้าพี่ ป ก่อนนอนด้วย อิอิ) แล้วก้อถึงวันสอบ อยู่ดีๆ เราได้รับ SMS จากเบอร์แปลก ข้อความว่า "ตั้งใจทำข้อสอบนะครับ เป็นกำลังใจให้ สู้สู้" เราก้องง ว่าใครเป็นคนส่งข้อความมาหา พอสอบเสร็จเราก้อเลยโทรกลับไป กะจะถามว่าเบอร์ใคร แต้โทรกลับไปตั้ง 2 รอบ ไม่มีคนรับ เราก้อเลยเลิกโทร และแล้วเราก้อสอบเสร็จและปิดเทอม (ปิดเทอมใหญ่) และในวันที่เรากำลังเก็บของจากหอเพื่อจะกลับไปอยู่บ้านช่วงปิดเทอมนั้น เบอร์โทรนั้นก้อได้โทรเข้ามา เราก้อรับสาย....
เรา : ฮาโหลค่ะ
ปลายสาย : ฮาโหล ครับ
เรา : ไม่ทราบว่าเบอร์ใครคะ เห็นส่งข้อความมาให้เมื่อวันก่อน
ปลายสาย : นี่ใช่เบอร์น้อง ท (สมุติเป็นชื่อเรา) หรือเปล่าครับ
เรา : ใช่ค่ะ คุณเป็นใครหรอค่ะ??
ปลายสาย : คนที่แอบชอบน้องมาตลอด ตังแต่วันแรกที่เจอวันรับน้องของวิทยาลัย
เรา : ไม่ทราบจริงๆ ค่ะ ว่าพี่เป็นใคร ขอวางสายนะคะ (เพราะรู้สึกเบื่อ มีคนโทรมาแบบนี้บ่อยมาก และเราก้อไม่ค่อยชอบคุย)
ปลายสาย : เดี๋ยวก่อน....นี่พี่ ป ไง
(กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ชั้ลอยากจะกรี๊ด ให้ทะลุโทรสัพออกไป เขาโทร มาได้ไง เอาเบอร์ เรามาจากไหน อึ่ง พูดอะไรไม่ออก)
เรา : ?????????? (เงียบ)
ปลายสาย : เงียบทำไม พี่ขอโทษนะที่โทรมากวน น้อง งั้นพี่วางก้อได้คับ
เรา : เดียวค่ะ (หลังจากที่ ใบ้ อยู่ซักพัก) พี่เอาเบอร์ ท มาจากไหน
ปลายสาย : อ๋อ ขอกับเพื่อนน้องมาอ่ะ
เรา : แล้วเพื่อน ก้อให้อ่ะหรอ ?????
ปลายสาย : พี่บังคับเค้าอ่ะ.....
คุยกันซักประมาณ 30 นาทีเราก้อขอวาง เพราะรีบเก็บของกลับบ้าน..........
ค้างไว้ก่อน.....เดี๋ยวมาต่อ
เพราะรัก...จึงไว้ใจ (บทเรียนราคาแพง สำหรับผู้หญิงคนนึง)
เรื่องยาวหน่อยนะคะ
ทนๆ อ่านกันหน่อยเน้อ
เริ่มเลยละกัน....
เรื่องมันเกิดขึ้นมาประมาณ 8 ปี ที่ผ่านมา...ตอนนั้นเราเรียน ปวช.ปี 1 เรียนอยู่ที่วิทยาลัยชื่อดังในจังหวัด อุบลราชธานี บ้านเราอยู่ไกลจากวิทยาลัยเราก้อเลยต้องเข้ามาอยู่หอ ก้อไปเรียนเรื่อยๆ จนเวลาผ่านเลยไป จนถึงช่วงเวลาสอบปลายภาคเทอม 2 เราก้อได้ไปติวหนังสือเตรียมสอบที่หอเพื่อน และวันนั้นเองทำให้เราได้เจอผู้ชายคนนึง หล่อ เท ดูดี (ใช่เลยอ่ะ) พี่เค้าก้อไปติวหนังสือที่ห้องเพื่อนเค้าเหมือนกัน และก้อรู้จักกับเพื่อนเราด้วย เพียงแค่เห็นหน้าแค่นั้นมันก้อทำให้ใจเราสั่นแล้ว เพื่อนเราเลยแนะนำให้เรารู้จักกับผู้ชายคนนั้น เลยได้รู้ว่าพี่เค้าชื่อพี่ ป (สมุติเอาล๊ะกัน) เป็นรุ่นพี่ที่เรียนที่วิทยาลัยเดียวกัน พี่เค้าเรียน ปี2 และพอติวหนังสือเสร็จเราก้อกลับหอ (แอบคิดถึงหน้าพี่ ป ก่อนนอนด้วย อิอิ) แล้วก้อถึงวันสอบ อยู่ดีๆ เราได้รับ SMS จากเบอร์แปลก ข้อความว่า "ตั้งใจทำข้อสอบนะครับ เป็นกำลังใจให้ สู้สู้" เราก้องง ว่าใครเป็นคนส่งข้อความมาหา พอสอบเสร็จเราก้อเลยโทรกลับไป กะจะถามว่าเบอร์ใคร แต้โทรกลับไปตั้ง 2 รอบ ไม่มีคนรับ เราก้อเลยเลิกโทร และแล้วเราก้อสอบเสร็จและปิดเทอม (ปิดเทอมใหญ่) และในวันที่เรากำลังเก็บของจากหอเพื่อจะกลับไปอยู่บ้านช่วงปิดเทอมนั้น เบอร์โทรนั้นก้อได้โทรเข้ามา เราก้อรับสาย....
เรา : ฮาโหลค่ะ
ปลายสาย : ฮาโหล ครับ
เรา : ไม่ทราบว่าเบอร์ใครคะ เห็นส่งข้อความมาให้เมื่อวันก่อน
ปลายสาย : นี่ใช่เบอร์น้อง ท (สมุติเป็นชื่อเรา) หรือเปล่าครับ
เรา : ใช่ค่ะ คุณเป็นใครหรอค่ะ??
ปลายสาย : คนที่แอบชอบน้องมาตลอด ตังแต่วันแรกที่เจอวันรับน้องของวิทยาลัย
เรา : ไม่ทราบจริงๆ ค่ะ ว่าพี่เป็นใคร ขอวางสายนะคะ (เพราะรู้สึกเบื่อ มีคนโทรมาแบบนี้บ่อยมาก และเราก้อไม่ค่อยชอบคุย)
ปลายสาย : เดี๋ยวก่อน....นี่พี่ ป ไง
(กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ชั้ลอยากจะกรี๊ด ให้ทะลุโทรสัพออกไป เขาโทร มาได้ไง เอาเบอร์ เรามาจากไหน อึ่ง พูดอะไรไม่ออก)
เรา : ?????????? (เงียบ)
ปลายสาย : เงียบทำไม พี่ขอโทษนะที่โทรมากวน น้อง งั้นพี่วางก้อได้คับ
เรา : เดียวค่ะ (หลังจากที่ ใบ้ อยู่ซักพัก) พี่เอาเบอร์ ท มาจากไหน
ปลายสาย : อ๋อ ขอกับเพื่อนน้องมาอ่ะ
เรา : แล้วเพื่อน ก้อให้อ่ะหรอ ?????
ปลายสาย : พี่บังคับเค้าอ่ะ.....
คุยกันซักประมาณ 30 นาทีเราก้อขอวาง เพราะรีบเก็บของกลับบ้าน..........
ค้างไว้ก่อน.....เดี๋ยวมาต่อ