"กิเลสเกิดตลอดเวลา" (แม้มีสติ) เห็นอย่างไรกับวาทะนี้ครับ

ได้ฟังวาทะจากพระอาจารย์ท่านหนึ่งว่า

"กิเลสเกิดตลอดเวลา"
ผมเข้าใจเอาเองจากบริบทที่สนทนากับท่านด้วยว่า
แม้ในยามมีสติ หรือกุศลเกิดก็ตาม  กิเลสก็ยังมีตลอดเวลาตราบที่เรายังไม่บรรลุอรหัตตผล


ขอเชิญท่านผู้ศึกษาพระไตรปิฎก  นักภาวนา  นักอภิธรรม
ทั้งจากตำรา ประสบการณ์ และความคิดเห็น
เชิญมาแลกเปลี่ยนถึงวาทะ
"กิเลสเกิดตลอดเวลา"  กันครับ  ท่านเห็นเป็นเช่นไรกับวาทะนี้


ปล. ถ้ากรุณาแจ้งที่มานั้นๆ ไม่ว่าจากตำรา จากคำครูบาอาจารย์ หรืออื่นๆ ด้วยก็ดีครับ