คือวันนั้น ผมไปดูงานที่สนามบินสุวรรณภูมิและกำลังรอส่งเพื่อนไปภูเก็ต ประมาณ 16.00 น.
สายตาผมได้สะดุดอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งใกล้ๆกับ ดิวตี้ฟรี เธอน่ารักมากครับใส่เสื้อแขนยาวสีดำ กระโปรงสั้น สีแดง รองเท้าส้นสูง รวบผมจุกสูงประมาณ 160 ซม. อยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งน่าจะเป็นชุดนักศึกษาผมมองไม่ชัดเพราะเธอใส่เสื้อคลุม รองเท้าส้นเข็ม ผมยาวปล่อมผมถึงกลางหลัง
เธอกำลังชูป้ายรอ Mr. Nail ซึ่งเขียนไว้บนกระดาษ A4 ใช้หมึกในการเขียนสีน้ำเงินอ่อน ใช้โทรศัพท์ไอโฟน 5 สีขาว
(นี่ตรู จะไปจำไรละเอียดขนาดนั้นฟร่ะ)
ผมยืนอยู่ใกล้ๆคุณ กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ ใส่เสื้อสีขาวข้างใน คลุมด้วยเสื้อเชิ๊ตลายสก๊อตสีดำผมแค่อยากบอกคุณว่าคุณน่ารักมากครับ ตรงสเปคผมทุกอย่าง ผมยืนอยู่ข้างคุณห่างประมาณ 5 เมตรได้
ใจนึงผมอยากเข้าไปทักคุณมากครับ แต่ผมไม่กล้าผมได้รวบรวมความกล้าอยู่ประมาณ 15 นาทีและกำลังจะเดินไปทักคุณขณะนั้นเองก็มีสาวชาวต่างชาติอายุประมาณ 40 ปี มาคุยกับคุณผมก็คิดว่าคุณเจอแล้วคนที่คุณต้องการพบแล้ว เราคงแห้วแล้วแต่ทันใดนั่นสาวคนนั้นก็เดินผ่านไปประมาณว่า ผิดคนประมาณนี้ (บร๊ะเจ้าพระเจ้าเข้าข้างเรา) คงมีโอกาสอีกครั้ง เอาวะกล้าๆหน่อยสิ ผับผ่าเหอะ
และผมก็กำลังเดินเข้าไปหาคุณทันใดนั้นเองคุณก็เดินไปข้างหน้าในใจคิด จะไปไหนว่ะ และมะไหร่ ผมจะได้คุยกับคุณ ผมก็เดินตามไป และก็ยืนอยู่ตรงราวบันไดเลื่อนห่างประมาณ 15 เมตร (ไกลกว่าเดิมอีก) ผมก็รวบรวมความกล้าอีกครั้งหนึ่งกะว่าจะเดินเข้าไปทักคุณ แต่ขณะนั้นเองก็มีชายหนุ่มวัยกลางคนเป็นชาวต่างชาติ 2 คนเข้ามาทักทาย (แต่คราวนี้พระเจ้าไม่ได้เข้าข้างเราเสมอไป) คงเป็น คุณ Nail จริงๆ เพราะเธอคุยทักทายอย่างคนรู้จัก ผมก็คิดว่าคงแห้วอีกแล้วครับ สุดท้ายผมก็แห้วจริงๆ
หากคุณสาวกระโปรงแดงได้อ่านกระทู้นี้ผมอยากบอกคุณว่าคุณน่ารักมากครับ และ ช่วยมาแสดงตนให้ผมได้มีความหวังขึ้นมาอีกสักครั้งนะครับ และเป็นไปได้หากคุณยังไม่มีแฟน ผมอยากบอกคุณว่า "ผมชอบคุณครับ จะเร็วไปมั้ยถ้าผมอยากคบคุณเป็นแฟน "
ปล.ฝากช่วยโหวตด้วยนะครับ
ถึงผู้หญิงกระโปรงแดง ณ สนามบินสุวรรณภูมิ 16/01/2557 เวลา 16.00 น.
สายตาผมได้สะดุดอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งใกล้ๆกับ ดิวตี้ฟรี เธอน่ารักมากครับใส่เสื้อแขนยาวสีดำ กระโปรงสั้น สีแดง รองเท้าส้นสูง รวบผมจุกสูงประมาณ 160 ซม. อยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งน่าจะเป็นชุดนักศึกษาผมมองไม่ชัดเพราะเธอใส่เสื้อคลุม รองเท้าส้นเข็ม ผมยาวปล่อมผมถึงกลางหลัง
เธอกำลังชูป้ายรอ Mr. Nail ซึ่งเขียนไว้บนกระดาษ A4 ใช้หมึกในการเขียนสีน้ำเงินอ่อน ใช้โทรศัพท์ไอโฟน 5 สีขาว
(นี่ตรู จะไปจำไรละเอียดขนาดนั้นฟร่ะ)
ผมยืนอยู่ใกล้ๆคุณ กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ ใส่เสื้อสีขาวข้างใน คลุมด้วยเสื้อเชิ๊ตลายสก๊อตสีดำผมแค่อยากบอกคุณว่าคุณน่ารักมากครับ ตรงสเปคผมทุกอย่าง ผมยืนอยู่ข้างคุณห่างประมาณ 5 เมตรได้
ใจนึงผมอยากเข้าไปทักคุณมากครับ แต่ผมไม่กล้าผมได้รวบรวมความกล้าอยู่ประมาณ 15 นาทีและกำลังจะเดินไปทักคุณขณะนั้นเองก็มีสาวชาวต่างชาติอายุประมาณ 40 ปี มาคุยกับคุณผมก็คิดว่าคุณเจอแล้วคนที่คุณต้องการพบแล้ว เราคงแห้วแล้วแต่ทันใดนั่นสาวคนนั้นก็เดินผ่านไปประมาณว่า ผิดคนประมาณนี้ (บร๊ะเจ้าพระเจ้าเข้าข้างเรา) คงมีโอกาสอีกครั้ง เอาวะกล้าๆหน่อยสิ ผับผ่าเหอะ
และผมก็กำลังเดินเข้าไปหาคุณทันใดนั้นเองคุณก็เดินไปข้างหน้าในใจคิด จะไปไหนว่ะ และมะไหร่ ผมจะได้คุยกับคุณ ผมก็เดินตามไป และก็ยืนอยู่ตรงราวบันไดเลื่อนห่างประมาณ 15 เมตร (ไกลกว่าเดิมอีก) ผมก็รวบรวมความกล้าอีกครั้งหนึ่งกะว่าจะเดินเข้าไปทักคุณ แต่ขณะนั้นเองก็มีชายหนุ่มวัยกลางคนเป็นชาวต่างชาติ 2 คนเข้ามาทักทาย (แต่คราวนี้พระเจ้าไม่ได้เข้าข้างเราเสมอไป) คงเป็น คุณ Nail จริงๆ เพราะเธอคุยทักทายอย่างคนรู้จัก ผมก็คิดว่าคงแห้วอีกแล้วครับ สุดท้ายผมก็แห้วจริงๆ
หากคุณสาวกระโปรงแดงได้อ่านกระทู้นี้ผมอยากบอกคุณว่าคุณน่ารักมากครับ และ ช่วยมาแสดงตนให้ผมได้มีความหวังขึ้นมาอีกสักครั้งนะครับ และเป็นไปได้หากคุณยังไม่มีแฟน ผมอยากบอกคุณว่า "ผมชอบคุณครับ จะเร็วไปมั้ยถ้าผมอยากคบคุณเป็นแฟน "
ปล.ฝากช่วยโหวตด้วยนะครับ