เรียนอังกฤษมาหลายปี แต่พอฝรั่งถามทางดันเอ๋อ ใครเป็นบ้างคะ??

บ้านจขกทอยู่ตรงข้ามวัดสระเกศค่ะ เลยมีแต่ฝรั่งเดินขวักไขว่เต็มหน้าบ้าน ก็คิดนะคะว่าอยากให้มีฝรั่งมาถามมาคุยบ้าง5555 แต่เอาเข้าจริงๆคือเอ๋อแด๊ก สดร้อนๆเลยเมื่อกี้นี้ ฝรั่งถามทางไปถนนข้าวสาร เรารู้ทางนะ แต่นึกคำไม่ออกจริงๆ ไม่รู้จะบอกยังไง จะยืนเอ๋อนึกนานไปเดี๋ยวเค้าจะคิดว่าอินี่ไว้ใจไม่น่าได้5555 คือบอกได้นิดเด้อแบบติดๆขัดๆ เค้าก็เซย์แต๊งกิ้วแล้วเดินหนีไปซะแล้ว
ฝรั่งถามทางทีไรเป็นงี้ทุกทีเลย ช้ำใจมาก เรียนมาก็เยอะ เจอของจริงทีไปไม่เป็นเยย ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนเรามั้ย ถ้าให้เขียนนี่เราคล่องปรื๋อเลย คำศัพท์พรั่งพรูเชียว คงเพราะมันมีเวลาให้คิดเยอะ อ่านก็เหมือนกัน อ่านได้คล๊องคล่อง สำเนียงดีด้วย เพราะมันไม่ต้องคิดอะไร อ่านตามตัวหนังสือก็พอ แต่ให้พูดคุยถามตอบหรือสัมภาษณ์เราจะนึกคำไม่ค่อยได้ มันจะติดๆขัด พอคิดเรื่องคำมากๆ สำเนียงก็จะกลายเป็นทิ้งลิชไปโดยปริยาย(ใส่accentไม่ทัน) คิดนานเกินก็ดูไม่ดี เป็นอย่างงี้ทีไร พอพูดเสร็จเอากลับมาคิดดันพูดได้เฉยเลย ใช้ศัพท์สวยกว่าด้วย ก็ได้แต่คิดว่าทำไมตอนนั้นนึกไม่ออกน้าาา ใครมีวิธีแก้บ้างคะเนี่ย

ขออนุญาตแท็กไกลบ้านนะคะ คาดว่าคนห้องนี้เก่งภาษากันเยอะ