สวัสดีค่ะ^-^ หนูชื่อตอง อยู่ร.ร.มารีย์วิทยา นครราชสีมา อายุ14ปีค่ะ จะเข้าม.3แล้ว
ปีนี้หนูมีโปรเจคต์ไว้ว่า จะไปสถานพินิจเด็กและเยาวชน นครราชสีมา
คือตอนแรกคุณพ่อบอกว่า ก็ไปบริจาคเงินตอนเดือนพฤศจิกายน เพราะเดือนเกิดหนู ตอนนี้หนูก็เก็บเงินส่วนตัวไปบริจาคอยู่ค่ะ
แต่พอคิดไปคิดมา พวกพี่ๆน้องๆเขาก็น่าสงสารนะคะ เพราะผู้คุมได้แต่คุมความประพฤติของพวกเขา แต่ไม่ได้เข้าถึงจิตใจของพวกเขา บางทีแทนที่จะช่วยทำให้พวกพี่เขาเป็นคนดี แต่อาจสร้างความทุกข์มากกว่า ไม่งั้นพวกเขาไม่หาทางหนีแบบเอาเป็นเอาตายหรอกค่ะ
พอคิดแบบนั้นก็เลยตัดสินใจว่า จะไปพูดคุยทำความเข้าใจกับพวกเขาค่ะ!
หนูก็ไม่ได้คาดหวังว่าไปพูดแล้วเขาจะนำ้ตาไหลพรากแบบที่นักพูดคนอื่นๆเขาทำหรอกค่ะ แต่กรณีของหนูคือ ต้องการไปพูดเพื่อให้เขาสนุก มีความสุข มีรอยยิ้ม แม้ว่าจะเป็นวันเดียวก็ตาม หนูอยากพูดให้พวกเขารู้สึกอบอุ่น ให้เขาได้รู้สึกว่า อย่างน้อยก็ยังมีคนที่ไม่เกลียดพวกเขา แล้วเวลาพูดหนูจะใช้เทคนิค ค่อยแต่งเติมคุณธรรมจริยธรรมลงไป เขาจะได้ไม่เบื่อน่ะค่ะ
แต่จะว่าไปพวกเพื่อนๆก็ค้านเหมือนกันนะคะ แถมบางคนก็พูดด้วยว่า "พวกนี้ ไม่มีทางเป็นคนดีได้หรอก"
แล้วยังบอกอีกว่า ต่อให้หนูจะเคยไปพูดหน้าห้อง ไปพูดแข่ง ประกวดมาแล้ว แต่หนูก็ไปคุยกับพวกที่ไม่ใช่คนไม่ได้หรอก
คำพูดนั้น ทำให้หนูทนไม่ได้ เพราะยังไงก็ตาม พวกเขาก็ยังเป็นคน ยังมีตัวตน มีจิตใจ พวกเขาต้องคิดได้แน่ๆค่ะ!
แต่ในขณะเดียวกันคุณครูส่วนมากก็สนับสนุนนะคะ ท่านอวยพรให้ด้วย กำลังใจเลยเต็มเปี่ยม
ปีนี้คุณพ่อจะให้เรียนไวโอลิน หนูก็คิดว่าจะทำกล่องรับบริจาค แล้วเล่นไวโอลินไปด้วย ก็หาเงินบริจาคได้อีก แล้วก็จะลองถามเพื่อนๆที่อยากช่วยน่ะค่ะ แล้วหนูก็คิดว่าวันนั้นจะเชิญผู้ปกครองของพวกเขาไปด้วย ถ้าจะสะดวกมา
แต่ตอนนี้หนูก็อยากขอความคิดเห็นน่ะค่ะ ว่าถ้าไปพูด ไปพูดเรื่องอะไรดี ถึงจะคิดคร่าวๆไว้ก็ตาม แต่อยากขอความคิดเห็นเพิ่มเติมน่ะค่ะ
ยังไงก็ถ้าอยากจะฝากคำถามหรือกำลังใจไปให้พวกเขาก็ได้นะคะ เขียนไว้เลย หนูจะรวบรวมไปพูดด้วย
ส่นคนที่ไกลจากจ.นครราชสีมา ก็ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าร่วมบริจาคไม่ได้ ก็อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
ช่วยเป็นกำลังใจให้หนูด้วยนะคะ
จะไปบริจาคเงินและไปพูดคุยกับพวกพี่ๆ ที่สถานพินิจเด็กและเยาวชน นครราชสีมา ภายในปี2557ค่ะ
ปีนี้หนูมีโปรเจคต์ไว้ว่า จะไปสถานพินิจเด็กและเยาวชน นครราชสีมา
คือตอนแรกคุณพ่อบอกว่า ก็ไปบริจาคเงินตอนเดือนพฤศจิกายน เพราะเดือนเกิดหนู ตอนนี้หนูก็เก็บเงินส่วนตัวไปบริจาคอยู่ค่ะ
แต่พอคิดไปคิดมา พวกพี่ๆน้องๆเขาก็น่าสงสารนะคะ เพราะผู้คุมได้แต่คุมความประพฤติของพวกเขา แต่ไม่ได้เข้าถึงจิตใจของพวกเขา บางทีแทนที่จะช่วยทำให้พวกพี่เขาเป็นคนดี แต่อาจสร้างความทุกข์มากกว่า ไม่งั้นพวกเขาไม่หาทางหนีแบบเอาเป็นเอาตายหรอกค่ะ
พอคิดแบบนั้นก็เลยตัดสินใจว่า จะไปพูดคุยทำความเข้าใจกับพวกเขาค่ะ!
หนูก็ไม่ได้คาดหวังว่าไปพูดแล้วเขาจะนำ้ตาไหลพรากแบบที่นักพูดคนอื่นๆเขาทำหรอกค่ะ แต่กรณีของหนูคือ ต้องการไปพูดเพื่อให้เขาสนุก มีความสุข มีรอยยิ้ม แม้ว่าจะเป็นวันเดียวก็ตาม หนูอยากพูดให้พวกเขารู้สึกอบอุ่น ให้เขาได้รู้สึกว่า อย่างน้อยก็ยังมีคนที่ไม่เกลียดพวกเขา แล้วเวลาพูดหนูจะใช้เทคนิค ค่อยแต่งเติมคุณธรรมจริยธรรมลงไป เขาจะได้ไม่เบื่อน่ะค่ะ
แต่จะว่าไปพวกเพื่อนๆก็ค้านเหมือนกันนะคะ แถมบางคนก็พูดด้วยว่า "พวกนี้ ไม่มีทางเป็นคนดีได้หรอก"
แล้วยังบอกอีกว่า ต่อให้หนูจะเคยไปพูดหน้าห้อง ไปพูดแข่ง ประกวดมาแล้ว แต่หนูก็ไปคุยกับพวกที่ไม่ใช่คนไม่ได้หรอก
คำพูดนั้น ทำให้หนูทนไม่ได้ เพราะยังไงก็ตาม พวกเขาก็ยังเป็นคน ยังมีตัวตน มีจิตใจ พวกเขาต้องคิดได้แน่ๆค่ะ!
แต่ในขณะเดียวกันคุณครูส่วนมากก็สนับสนุนนะคะ ท่านอวยพรให้ด้วย กำลังใจเลยเต็มเปี่ยม
ปีนี้คุณพ่อจะให้เรียนไวโอลิน หนูก็คิดว่าจะทำกล่องรับบริจาค แล้วเล่นไวโอลินไปด้วย ก็หาเงินบริจาคได้อีก แล้วก็จะลองถามเพื่อนๆที่อยากช่วยน่ะค่ะ แล้วหนูก็คิดว่าวันนั้นจะเชิญผู้ปกครองของพวกเขาไปด้วย ถ้าจะสะดวกมา
แต่ตอนนี้หนูก็อยากขอความคิดเห็นน่ะค่ะ ว่าถ้าไปพูด ไปพูดเรื่องอะไรดี ถึงจะคิดคร่าวๆไว้ก็ตาม แต่อยากขอความคิดเห็นเพิ่มเติมน่ะค่ะ
ยังไงก็ถ้าอยากจะฝากคำถามหรือกำลังใจไปให้พวกเขาก็ได้นะคะ เขียนไว้เลย หนูจะรวบรวมไปพูดด้วย
ส่นคนที่ไกลจากจ.นครราชสีมา ก็ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าร่วมบริจาคไม่ได้ ก็อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
ช่วยเป็นกำลังใจให้หนูด้วยนะคะ