สวัสดีค่ะ
กลับมาถึงกรุงเทพปั๊ปก็มาเล่าเรื่องราวที่ได้เดินทางไปทั้งหมดเลยค่ะ กลัวว่าถ้าปล่อยไว้นานเกินไปแล้วค่อยมาเล่าเนี่ยจะไม่ได้ความรู้สึกสดใหม่ 555 ทริปนี้ พวกเราตั้งใจว่าจะเดินทางไปตามหาเด็กๆ ปกากะญอ เพื่อจะเอาสีไปแจกเด็กๆปกากะญอ วาดรูป สอนเด็กๆวาดรูป และจะเอารูปวาดเพราะในช่วงที่เราไปอยู่ในช่วงวันเด็กพวกเราเลยคิดกันว่า จะทำอะไรที่เป็นประโยชน์ให้เด็กๆได้ด้วย เที่ยวไปได้ด้วย ใช้เวลาในตอนแรกกะคร่าวๆ 8 วันค่ะ

เป้าหมายของเราคือ หมู่บ้านปกากะญอที่อยู่ลึกเข้าไปในหุบเขา  บ้านวัดจันทร์ อ.กัลยานิวัฒนา กะเหรี่ยงปกากะญอหรือปกาเกอะญอ เป็นชนเผ่าที่อาศัยอยุ่ชายแดนไทย-พม่า อยุ่กระจัดกระจายมานานกว่า 100-200 ปี ในแถบลุ่มน้ำ เช่นแม่วาง จ.เชียงใหม่ค่ะ

พวกเราชอบขับมอเตอร์ไซด์วิบากเที่ยวเพราะฉะนั้นเลยจะต้องเข้าไปให้ลึกที่สุดเพื่อเอาเครื่องเขียน สีไม้ สีเทียน ไปแจกเด็กๆปกากะญอที่ขาดแคลน และในทริปนี้ ก็มีเรื่องที่ไม่คาดคิด เราได้พบกับแมวแม่ลูกสามตัว เป็นแมวกะเหรี่ยงปกากะญอที่อยู่ในหุบเขาดินแดน แห่ง มู่เสคี (มูเส่คี แปลว่า ต้นน้ำแม่แจ่มค่ะ ) แมวน้อยที่ชีวิตจะโดนทำร้ายเมื่อไหร่ก็ได้ พวกเราเลยนำออกมา 1 ตัวก่อนเพราะออกมาด้วยมอเตอร์ไซด์ นำเจ้าเหมียวกลับมาสู่บ้านเราที่กรุงเทพ แล้วเราจะต้องกลับไปรับแม่และพี่ของเจ้าแมวน้อยอีกรอบแน่นอนค่ะ

เอาล่ะค่ะเดี๋ยวจะเริ่มเล่ายาวๆ ทั้งเล่าที่พักอาหารเผื่อเป็นประโยชน์ให้กับคนที่ชอบเดินทางด้วยนะคะ



พวกเราใช้มอเตอร์ไซด์ KTM 690 Enduro R ในการเดินทางค่ะ ไปกันสองคันเป็นปรกติ ในครั้งนี้เราได้มัดเป้ข้างหน้าคนละใบ ในนั้นมีสีไม้ 48 กล่อง สีเทียน 36 กล่อง กบเหลาดินสออีกหลายแพค สีเมจิค สมุดวาดรูป พวกเราเอาไปเท่าที่จะมัดมอเตอร์ไซด์ได้ ส่วนเป้สะพายหลังเป็นเสื้อผ้า ของจำเป็นค่ะ






ก่อนออกเดินทางต้องกอดหอมร่ำลาแมวทั้ง 29 ตัวของเราซะก่อน เจ้าพวกนี้คือกำลังใจในการไปทุกๆที่ และทุกตัวจะทำให้เรารู้สึกว่าเราต้องดูแลตัวเองให้ดีเพื่อจะได้กลับบ้านอย่างปลอดภัยเพื่อกลับมาอยู่กับพวกเค้า