สวัสดีค่ะ ดิฉันเพิ่งสมัครเป็นสมาชิก Pantip วันนี้ เมื่อกี้..ก่อนหน้านี้มีเพื่อนๆที่สนิทชอบส่งลิงค์และเรื่องราวดีๆให้อ่านเสมอ
ตอนนี้รู้สึกหลงรักเว็บเพจ Pantip แล้วค่ะ เริ่มเข้าเรื่องเลยนะคะ
เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่เคยมีความรัก สมหวัง ผิดหวัง
แต่มีความรักครั้งล่าสุดที่ทำให้เรารู้สึกว่า..รักแท้มีอยู่จริง
ในระยะเวลาสั้นที่เรารู้จักกับผู้ชายคนนึง (ชาวต่างชาติ) เราไม่ได้หวังเงินทอง
หรือหวังที่จะสบายในวันข้างหน้า เขาไม่หล่อ ไม่มีผม อายุมากว่าเรา เท่าอายุเรา
แต่เขาใจดี สนุกสนาน อารมณ์ดีเราอยู่ด้วยแล้วมีความสุข
แต่หน่วยเวลาที่เดินผ่านไปเร็วที่สุดไม่ใช่เข็มวินาที แต่มันกลับเป็นความสุขที่เรามีร่วมกันกับผู้ชายคนนี้คือ..
เขามีภรรยาคนไทยอยู่แล้ว มีลูกด้วยกัน 1 คน เราพยายามที่จะคิดว่า ทุกคนมีอดีต ทุกคนมีความผิดหวัง
เขาบอกกับเราว่า เขาทนอยู่กับ ผญ.คนนี้เพราะ สงสารลูก
เขาไม่อยากให้ลูกต้องอยู่กับแม่ที่เป็นโสเภณี ตั้งแต่ที่เขาทราบว่า ผญ.คนนี้ตั้งครรภ์
เขาก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยว(SEX)กับผญ.คนนี้อีกเลย..ตอนนี้เป็นเวลา 3 ปีแล้ว
ลูกของเขา อายุ 2 ขวบค่ะ จนวันนึงที่ภรรยาคนไทยเขารู้ว่า เรากับสามีเขา(ยังไม่จดทะเบียนหย่า)
คบกัน ก็เกิดปัญหาตามมามากมาย โทร.มาด่าเราบ้างละ (พูดจาหยาบคายสไตส์สาวอีสานได้สามีฝรั่ง)
เราไม่เคยตอบโต้ และไม่เคยโทรหาผู้หญิงคนนั้นเลย
ผ่านไปสักพัก ฝ่ายชายบอกเราว่า เขากับผญ.คนนั้น ได้จดทะเบียนหย่า กันแล้ว (พร้อมแสดงหลักฐานใบหย่า)
ความรู้สึกเรา ณ ตอนนั้น เราไม่ได้ดีใจนะ เพราะเราก็เติบโตมาจากครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกัน
เรารู้สึกสงสารและเห็นใจ ผญ.คนนั้นมากกว่า เราสงสารลูกเขา
ที่ต้องการเป็นเด็กมีปัญหา พ่อแม่ หย่าร้าง...เราแอบนอนคิด ร้องไห้ เพราะเราคิดเสมอว่า เราเป็นตัวปัญหา
แต่ฝ่ายชายพูดเสมอว่า การหย่ามันคือการตัดสิ้นใจของเขาและผญ.คนนั้น
ไม่มีเกี่ยวกับเรา เราแค่ทำให้เขาตัดสินใจง่ายขึ้น..
หลังจากนั้น..เราและเขาก็มีความสุขกันมาก เหมือนคู่รักคู่อื่นๆ
แต่...ผญ.คนนั้นยังคงตามตอแยเราใน Facebook เราบ้างละ
ปริ้นข้อความหรือโพสต์ต่างๆใน Facebook มาให้ฝ่ายชายดูบ้าง
ว่าเราแสดงความเป็นเจ้าของมากเกินไป เรามีความสุขกันทั้งๆที ผญ.เป็นทุกข์ กับลูก
ทุกเช้าต้องตื่นขึ้นมาตอบคำถามลูกว่า Daddy อยู่ไหน????
ผญ.คนนั้น เขียนจดหมายต่างๆนาๆหาฝ่ายชาย ระบายถึงความเจ็บปวดทรมานที่เธอได้รับ..
จนเราเป็นคนค้นพบ จดหมายนั้น แน่นอนว่าความรู้สึกของเราตอนนั้น มันแย่สุดๆ
เราเริ่มรู้สึกได้ถึงความผิดปกติในร่างกาย ว่าประจำเดือนเราขาดไป 2 เดือน
ตอนแรกเราคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเราเริ่มทานยาคุวกำเนิด และเราก็พูดกับฝ่ายชายเสมอว่า..
ประจำเดือนเราขาดไป เขาบอกเราว่า เพราะเราทานยาคุมกำเนิดครั้งแรก
เป็นไปได้ที่ประจำเดือนจะขาดไปบ้าง..
จนวันนึง..เรารู้สึกอึดอัดกับจดหมายของผญ.คนนั้น เราตัดสินใจถาม ฝ่ายชายว่า..
ผญงคนนั้นต้องการอะไรอีก..เงินที่ให้เดือนละ 2 หมื่น/เดือน ไม่พอใช้หรอ?
หรือต้องการที่จะก่อกวนเรา 2 คน เราไม่เคยห้ามให้ฝ่ายชายไปเจอลูก..
มีแต่ ผญ.คนนั้นกีดกันไม่ให้ฝ่ายชายไปเจอลูก..
ห้ามหอมแก้ม หรือ จูบลูก เพราะผญ.คนนั้นบอกว่า ฝ่ายชาย จูบเรา หอมแก้มเรา...
เราเริ่มไม่เข้าใจกันเรื่อง ผญ.คนนั้น รุนแรงขึ้น..
จนในคืนนั้น เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย..
ตื่นเช้าขึ้นมา เราพบว่า ฝ่ายชายได้บล็อก Facebook ของเรา
LINE , e-mail , เบอร์โทรฯ ทุกๆการติดต่อ ถูกบล็อกให้เราไม่สามารถติดต่อ
ผู้ชายคนนั้นได้เลย..เป็นวันเดียวกันที่เราซื้ออุปกรณ์ตรวจครรภ์มาตรวจ
พบว่าเราตั้งท้องจริงๆ..เราดีใจมาก และ พยายามที่จะบอกฝ่ายชาย
แต่เราก็ไม่สามารถที่จะติดต่อฝ่ายชายได้เลย......
2 วันถัดมา เราตัดสินใจติดต่อน้องสาวของฝ่ายชายทาง Facebook (น้องสาวอยู่อเมริกา)
แต่เราไม่ได้รับการตอบกับอะไรเลย..แถมน้องสาวของเขาบล็อก Facebook เราด้วย
หลังจากนั้น 1 วันเราไปโรงพยาบาลเพื่อที่จะตรวจเช็คอายุครรภ์ของเรา
หมอบอกว่าเรา คุณแม่ตั้งท้อง 14 สัปดาห์แล้วนะคะ พร้อมกับการฝากครรภ์และอัลตร้าซาวด์ทุกขั้นตอน
เราตัดสินใจ พยายามติดต่อฝ่ายชายไปอีกครั้ง พร้อมกับเอกสาร การตั้งครรภ์
แล้วเขาก็ตอบกลับเรามาพร้อมกับข้อความ Get an abortion ...
ข้อความนั้นมันทำให้เรารู้สึกผิดหวังกับคนที่เราคิดว่าจะเป็นคนสุดท้ายในชีวิตมาก
เขาบอกเราว่าเขาพร้อมที่จ่ายเงินให้จำนวน 3000 บาท
เขาจะไม่มีวันเป็นพ่อให้เด็กในท้องในทุกๆเอกสาร
เขาไม่มีวันเชื่อว่านั่นคือ ลูกของเราและเขา
3000 บาทกับการทำร้ายลูกตัวเอง
3000 บาทกับการเสี่ยงตาย
3000 บาทกับการทำบาปและตลกนรกทั้งชีวิต
เราตัดสินใจ Say NO!!! และบอกลาฝ่ายชาย Forever..
และตอนนี้เราก็ไม่เคยได้รับการติดต่อจากฝ่ายชายอีกเลย
มีแค่โทร.จากอดีตภรรยา วันละเกือบ 30 สาย
ทั้งข้อความเยาะเย้ย ด่า สมน้ำหน้า ข้อความประจานต่างๆนานา
ด่าเราว่า
หน้าด้าน บ้างละ..
เราไม่เคยตอบกลับหรือโทรกลับ ผญ.คนนั้นเลย
เราไม่โทรโทรไปหาฝ่ายชายเหมือนกัน
ทั้งที่เรายังรักและคิดถึงมากก็ตาม...
ตอนนี้ตั้งครรภ์ 16 สัปดาห์แล้วค่ะ อัลตร้าซาวด์แล้ว
น้องแขนขา แข็งแรง มีอวัยวะภายในครบถ้วนสมบูรณ์ค่ะ
เราตัดสินใจดีแล้วที่เลือกเก็บน้องไว้ คุณแม่และพี่ชายเรา ให้กำลังใจเราดีมากๆค่ะ
มีปัญหาแค่เรื่องชื่อบิดาและสัญชาติ..
เราไม่รู้ว่าเราต้องดำเนินการตามกฏหมายอย่างไร
และครอบครัวเราก็ไม่ได้ร่ำรวยเงินทองอะไรมากมาย
เราอยากให้คำแนะนำจากซิงเกิลที่เคยเกิดเรื่องราวคล้ายๆเรามาก่อน
แชร์ประสบการณ์ให้เราด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
ลูกอม
ฝ่ายชายก็ทิ้งไปทั้งๆที่เรากำลังท้องอ่อนๆ
ตอนนี้รู้สึกหลงรักเว็บเพจ Pantip แล้วค่ะ เริ่มเข้าเรื่องเลยนะคะ
เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่เคยมีความรัก สมหวัง ผิดหวัง
แต่มีความรักครั้งล่าสุดที่ทำให้เรารู้สึกว่า..รักแท้มีอยู่จริง
ในระยะเวลาสั้นที่เรารู้จักกับผู้ชายคนนึง (ชาวต่างชาติ) เราไม่ได้หวังเงินทอง
หรือหวังที่จะสบายในวันข้างหน้า เขาไม่หล่อ ไม่มีผม อายุมากว่าเรา เท่าอายุเรา
แต่เขาใจดี สนุกสนาน อารมณ์ดีเราอยู่ด้วยแล้วมีความสุข
แต่หน่วยเวลาที่เดินผ่านไปเร็วที่สุดไม่ใช่เข็มวินาที แต่มันกลับเป็นความสุขที่เรามีร่วมกันกับผู้ชายคนนี้คือ..
เขามีภรรยาคนไทยอยู่แล้ว มีลูกด้วยกัน 1 คน เราพยายามที่จะคิดว่า ทุกคนมีอดีต ทุกคนมีความผิดหวัง
เขาบอกกับเราว่า เขาทนอยู่กับ ผญ.คนนี้เพราะ สงสารลูก
เขาไม่อยากให้ลูกต้องอยู่กับแม่ที่เป็นโสเภณี ตั้งแต่ที่เขาทราบว่า ผญ.คนนี้ตั้งครรภ์
เขาก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยว(SEX)กับผญ.คนนี้อีกเลย..ตอนนี้เป็นเวลา 3 ปีแล้ว
ลูกของเขา อายุ 2 ขวบค่ะ จนวันนึงที่ภรรยาคนไทยเขารู้ว่า เรากับสามีเขา(ยังไม่จดทะเบียนหย่า)
คบกัน ก็เกิดปัญหาตามมามากมาย โทร.มาด่าเราบ้างละ (พูดจาหยาบคายสไตส์สาวอีสานได้สามีฝรั่ง)
เราไม่เคยตอบโต้ และไม่เคยโทรหาผู้หญิงคนนั้นเลย
ผ่านไปสักพัก ฝ่ายชายบอกเราว่า เขากับผญ.คนนั้น ได้จดทะเบียนหย่า กันแล้ว (พร้อมแสดงหลักฐานใบหย่า)
ความรู้สึกเรา ณ ตอนนั้น เราไม่ได้ดีใจนะ เพราะเราก็เติบโตมาจากครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกัน
เรารู้สึกสงสารและเห็นใจ ผญ.คนนั้นมากกว่า เราสงสารลูกเขา
ที่ต้องการเป็นเด็กมีปัญหา พ่อแม่ หย่าร้าง...เราแอบนอนคิด ร้องไห้ เพราะเราคิดเสมอว่า เราเป็นตัวปัญหา
แต่ฝ่ายชายพูดเสมอว่า การหย่ามันคือการตัดสิ้นใจของเขาและผญ.คนนั้น
ไม่มีเกี่ยวกับเรา เราแค่ทำให้เขาตัดสินใจง่ายขึ้น..
หลังจากนั้น..เราและเขาก็มีความสุขกันมาก เหมือนคู่รักคู่อื่นๆ
แต่...ผญ.คนนั้นยังคงตามตอแยเราใน Facebook เราบ้างละ
ปริ้นข้อความหรือโพสต์ต่างๆใน Facebook มาให้ฝ่ายชายดูบ้าง
ว่าเราแสดงความเป็นเจ้าของมากเกินไป เรามีความสุขกันทั้งๆที ผญ.เป็นทุกข์ กับลูก
ทุกเช้าต้องตื่นขึ้นมาตอบคำถามลูกว่า Daddy อยู่ไหน????
ผญ.คนนั้น เขียนจดหมายต่างๆนาๆหาฝ่ายชาย ระบายถึงความเจ็บปวดทรมานที่เธอได้รับ..
จนเราเป็นคนค้นพบ จดหมายนั้น แน่นอนว่าความรู้สึกของเราตอนนั้น มันแย่สุดๆ
เราเริ่มรู้สึกได้ถึงความผิดปกติในร่างกาย ว่าประจำเดือนเราขาดไป 2 เดือน
ตอนแรกเราคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเราเริ่มทานยาคุวกำเนิด และเราก็พูดกับฝ่ายชายเสมอว่า..
ประจำเดือนเราขาดไป เขาบอกเราว่า เพราะเราทานยาคุมกำเนิดครั้งแรก
เป็นไปได้ที่ประจำเดือนจะขาดไปบ้าง..
จนวันนึง..เรารู้สึกอึดอัดกับจดหมายของผญ.คนนั้น เราตัดสินใจถาม ฝ่ายชายว่า..
ผญงคนนั้นต้องการอะไรอีก..เงินที่ให้เดือนละ 2 หมื่น/เดือน ไม่พอใช้หรอ?
หรือต้องการที่จะก่อกวนเรา 2 คน เราไม่เคยห้ามให้ฝ่ายชายไปเจอลูก..
มีแต่ ผญ.คนนั้นกีดกันไม่ให้ฝ่ายชายไปเจอลูก..
ห้ามหอมแก้ม หรือ จูบลูก เพราะผญ.คนนั้นบอกว่า ฝ่ายชาย จูบเรา หอมแก้มเรา...
เราเริ่มไม่เข้าใจกันเรื่อง ผญ.คนนั้น รุนแรงขึ้น..
จนในคืนนั้น เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย..
ตื่นเช้าขึ้นมา เราพบว่า ฝ่ายชายได้บล็อก Facebook ของเรา
LINE , e-mail , เบอร์โทรฯ ทุกๆการติดต่อ ถูกบล็อกให้เราไม่สามารถติดต่อ
ผู้ชายคนนั้นได้เลย..เป็นวันเดียวกันที่เราซื้ออุปกรณ์ตรวจครรภ์มาตรวจ
พบว่าเราตั้งท้องจริงๆ..เราดีใจมาก และ พยายามที่จะบอกฝ่ายชาย
แต่เราก็ไม่สามารถที่จะติดต่อฝ่ายชายได้เลย......
2 วันถัดมา เราตัดสินใจติดต่อน้องสาวของฝ่ายชายทาง Facebook (น้องสาวอยู่อเมริกา)
แต่เราไม่ได้รับการตอบกับอะไรเลย..แถมน้องสาวของเขาบล็อก Facebook เราด้วย
หลังจากนั้น 1 วันเราไปโรงพยาบาลเพื่อที่จะตรวจเช็คอายุครรภ์ของเรา
หมอบอกว่าเรา คุณแม่ตั้งท้อง 14 สัปดาห์แล้วนะคะ พร้อมกับการฝากครรภ์และอัลตร้าซาวด์ทุกขั้นตอน
เราตัดสินใจ พยายามติดต่อฝ่ายชายไปอีกครั้ง พร้อมกับเอกสาร การตั้งครรภ์
แล้วเขาก็ตอบกลับเรามาพร้อมกับข้อความ Get an abortion ...
ข้อความนั้นมันทำให้เรารู้สึกผิดหวังกับคนที่เราคิดว่าจะเป็นคนสุดท้ายในชีวิตมาก
เขาบอกเราว่าเขาพร้อมที่จ่ายเงินให้จำนวน 3000 บาท
เขาจะไม่มีวันเป็นพ่อให้เด็กในท้องในทุกๆเอกสาร
เขาไม่มีวันเชื่อว่านั่นคือ ลูกของเราและเขา
3000 บาทกับการทำร้ายลูกตัวเอง
3000 บาทกับการเสี่ยงตาย
3000 บาทกับการทำบาปและตลกนรกทั้งชีวิต
เราตัดสินใจ Say NO!!! และบอกลาฝ่ายชาย Forever..
และตอนนี้เราก็ไม่เคยได้รับการติดต่อจากฝ่ายชายอีกเลย
มีแค่โทร.จากอดีตภรรยา วันละเกือบ 30 สาย
ทั้งข้อความเยาะเย้ย ด่า สมน้ำหน้า ข้อความประจานต่างๆนานา
ด่าเราว่า
เราไม่เคยตอบกลับหรือโทรกลับ ผญ.คนนั้นเลย
เราไม่โทรโทรไปหาฝ่ายชายเหมือนกัน
ทั้งที่เรายังรักและคิดถึงมากก็ตาม...
ตอนนี้ตั้งครรภ์ 16 สัปดาห์แล้วค่ะ อัลตร้าซาวด์แล้ว
น้องแขนขา แข็งแรง มีอวัยวะภายในครบถ้วนสมบูรณ์ค่ะ
เราตัดสินใจดีแล้วที่เลือกเก็บน้องไว้ คุณแม่และพี่ชายเรา ให้กำลังใจเราดีมากๆค่ะ
มีปัญหาแค่เรื่องชื่อบิดาและสัญชาติ..
เราไม่รู้ว่าเราต้องดำเนินการตามกฏหมายอย่างไร
และครอบครัวเราก็ไม่ได้ร่ำรวยเงินทองอะไรมากมาย
เราอยากให้คำแนะนำจากซิงเกิลที่เคยเกิดเรื่องราวคล้ายๆเรามาก่อน
แชร์ประสบการณ์ให้เราด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
ลูกอม