บทพิสูจน์ความแกร่งแห่งเพชรแท้ ความแน่วแน่ที่จะไป...ให้ถึงฝัน จะย่อท้อหวั่นไหวทำไมกัน หวังและวันแห่งเส้นชัย...ไม่ไกลเกิน

เป็นนกน้อย ขนอ่อน นอนเงียบนิ่ง ไม่ไหวติง ในเปลือกบาง อย่างแน่วแน่ รอวันออก สู่โลกใหม่ มิใช่อ่อนแอ สงวนแรง เพื่อเปลี่ยนแปร เป็นพลัง ถึงเวลา เจาะออกมา กล้าเผชิญ ร่างเยาว์วัย ใจแกร่งเกิน กร้าวสุดหยั่ง ร

ขอเรียงร้อยถ้อยคำจากดวงใจ เป็นแรงไฟให้ยืนหยัดไม่หวั่นไหว แด่ทหารกล้าผู้ยอมทนบนทางไกล ยืนเคียงไทยด้วยชีวิตและวิญญาณ ยามลมศึกพัดผ่านกลางคืนหม่น หยาดฝนหล่นปะปนกับคราบโลหิตผ่าน ความสูญเสียซ้อนทับนับไม่ขา

กำลังวางทริปขากลับจากเที่ยวเขาค้อ ดูจากอากู๋ ขึ้นมาครั้งแรกให้ไปทางชัยบาดาล ซึ่งไกลกว่า ตั้ง 209 กม. แต่มีทางไปที่แยกบึงสามพัน ไปป่าหินงาม แค่ 163 กม. จึงสงสัยว่า จะไปสะดวกไหมครับ ทางขึ้นเขา ขับรถยากม

เฝ้าแต่ฝันว่าฉันทำได้ แต่แรงไม่ใช้ ทุ่มไปก็เหนื่อย เส้นชัยยิ่งไกลเรื่อยๆ เดินไปจนเมื่อย เหนื่อยแล้วขอพัก ปลายฝันที่ฉันปักไว้ มันไกลเกินไปไม่เห็นเสาหลัก มันยากเย็นเห็นแต่อุปสรรค ถ้ายุ่งยากนัก หักใจไม่

วัยเด็กนั้นฉันวิ่งล้มนอนกลิ้ง โลกทั้งสิ่งยังเล็กดั่งสนามหญ้า จับจักจั่น วิ่งไล่ลม พรมเวลา ฟ้าก็ว่ากว้างใหญ่ให้เราเล่น ขีดเส้นดินเป็นบ้านตามความฝัน เอียงแก้มยันรับแดดอุ่นละมุนเห็น เสียงหัวเราะปลิวไกลไ