ได้เห็นได้อ่านเรื่องราวต่างๆ นานา ของปัญหาครอบครัว วนเวียนอยู่ในเรื่อง สามีมีเมียน้อย ภรรยานอกใจ แฟน หรือคนรัก นอกใจ ทำยังไงดี ต่างๆ นาๆ.. ทั้งจากเพื่อนตัวเองบ้าง ญาติพี่น้องบ้าง และที่ อัพเกรด ล่าสุดคือ.. กระทู้แนะนำ ของห้องชานเรือน ที่เกี่ยวกับ.. แม่และลูก ใช้สามีร่วมกัน (ขอโทษนะคำอาจจะดูแรง) โลกอยู่ยากขึ้นทุกวัน แล้ว มั้ยเนี่ย? แค่ผู้หญิงต่อผู้หญิงด้วยกันมาแชร์สามีเรา เรายังเสียใจจะแย่ ..นี่คนในครอบครัวแท้ๆ
(ปล.หากเรื่องนี่เป็นเรื่องจริงนะ)
และโดยส่วนตัวเราเองก็เจอปัญหาดังกล่าวเช่น กันคือ.. ความรักของเรามีคนที่สามเข้ามาเกี่ยวข้อง..
ต่างคน..ต่างวะระ ต่างปัญหา..
หลายๆ คนมีคนอื่นด้วยเหตุผลที่ว่า อยู่กันแล้วไม่มีความสุข อยู่กันแล้วไ่ม่เข้าใจกัน อยู่ด้วยกัน แล้วมีปัญหา หรือ หมดรัก
ส่วนหลายๆ คนที่ยอมเป็นกิ๊ก หรือเป็นชู้ โดยส่วนใหญ่อ้างว่า เพราะนู๋ไม่รู้ เพราะรักไปแล้ว เพราะห้ามใจไม่อยู่
(ไอ้เพราะนู๋ไม่รู้เนี่ย พอรู้แล้วทำไมยังด้านอยู่ฟร่ะ และโดยส่วนตัวชั้นอยากประนามว่ะว่า แบบคุณเนี่ยเรียกว่า "เลว" รู้ทั้งรู้ ยังจะทำแบ๋วอีก อย่างงี้เค้าเรียกว่าตั้งใจแย่งแล้วเว้ย แล้วนี่ยังจะมาแอ๊บทำเนียนชวนสามีชั้นไปดูคอนเสริต์ที่เขาใหญ่ ศุกร์-เสาร์หน้า (18-19) อีก ดีนะที่สามีชั้นบอกชั้นก่อนและห้ามทัน.. คุณทำแบบนี้เพื่ออะไรมิทราบห๊ะ ฮึม.. ขอระบายหน่อยเหอะ...)
แต่ไอ้เหตุผลที่เลวที่สุด โดยที่ไม่รู้ตัวเองคือ .."ไม่รู้จักพอ"
เรามองว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นนี้ ขึ้นอยู่กับศีลธรรม และมโนธรรมใน จิตใจ ของตัวเองแท้ๆ
ความคิดเห็นเราอาจจะไม่ถูกต้องทั้งหมด แต่เราคิดว่า หากเราทุกคน รู้อยู่ในศีล 5 รู้ในศีลการครองเรือน.. รู้จักการยับยั้งชั่งใจ รู้ควรไม่ควร
ประพฤติดี ปฏิบัติชอบ.. ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย.. ปัญหาเหล่านี้ก้อไม่น่าจะเกิดนะ
แต่ถ้าหากเกิดปัญหาแล้ว โดยความคิดเห็นส่วนตัวเรานะ สิ่งที่เราควรจะทำคือ...อย่างแรก "ตั้งสติ" ใช้ความคิดว่า เหตุมันคืออะไร ที่เค้าทำแบบนั้น .. หากเป็นเพราะตัวเราแย่..ก็ปรับปรุงตัวซะ ..
แต่ถ้าเรามีสติรู้ และเข้าใจถ่องแท้ว่า ไม่ได้เกิดจากตัวเรา แต่เกิดจากความ"ไม่พอ" ที่เป็นนิสัยเบื้องลึก ของอีกฝ่ายจริงๆ ก็ ปล่อยเค้าไปเุถอะ ไม่มีประโยชน์ที่คุณจะรั้งเค้าไว้ เพราะว่า มันคือ..สิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้ อย่าพยามทำตัวเป็น นางเอง พระเอกว่า "โอ๊ย คนแบบนี้ คงมาจบที่ชั้นเป็นแน่แท้" นั่นหน่ะ่ มีแต่ในนิยายเท่านั้น.. ในความเป็นจริงเห็นมาเยอะ..แล้วก็เจ็บมาเยอะแร๊ะ
หากทำตัวเราเองให้ดี ... ดำรงตัวเองให้ดีที่สุด ทั้ง ดูแลตัวเอง.. หน้าที่การงาน และ การประพฤติตัวให้มีค่า...คนที่ดีๆ ก็จะเข้ามาหาคุณเอง และคนที่ทิ้งเราไป เค้าต้องเหลียวหลังกลับมาเสียดาย (แบบสุดๆ ) ..
เราเคยอ่านธรรมะอยู่ แต่จำไม่ได้แล้วว่าเอามาจากไหน เค้าสอนว่า .. คนที่ดีเสมอกัน ศีลเสมอกัน จะอยู่ด้วยกันได้ อย่างมีความสุข แต่หากไม่ใช่คนที่ดีเสมอกัน หรือศีลเสมอกัน ..จะต้องมีเหตุให้พลัดพลากจากกันไปเอง..
และสิ่งที่คุณไม่ควรจะทำมากที่สุด เพราะมันจะทำให้คุณด้อยค่าลงทันที คือ...
>> เค้ามีคนอื่น ..อ๋อ ได้ ชั้นมีบ้าง ..
>> เค้ามีคนอื่น..คุณก็ทิ้งหน้าทีการงานตั้งหน้าตั้งตาตามจับผิดโดยทันที...พอจับได้ ก้อเหวี่ยง วีนแตก ขาดสติ...(อันนี้ เคยเห็นมาแล้ว กลางสตาบัค เลย ผู้หญิงนี่น่ากลัวจริงๆ)
>> หรือ เค้ามีคนอื่น วันๆ คุณก้อเอาแต่ นั่งจมทุกข์จมโศก ร้องไห้พร่ำเพ้อ ทำตัวเศร้าหมองลงทุกวันๆ .. (เดือนร้อนเพื่อนๆ พ่อแม่พี่น้องด้วย)
และไอ้ที่ขอประนามที่สุดคือ "คิดฆ่าตัวตาย"
แบบนี้แล้วคุณจะเหลือค่าอะไรมิทราบ..??
หากเราเป็นคนที่ดีจริงๆ ..คนที่ทิ้งเราไปหน่ะ เค้าน่าสงสารนะ เพราะเค้าได้เสียคนดีๆ ไป เสียคนที่รักเค้าจริงๆ ไป
และเราควรจะรู้สึกถึงความโชคดีที่ ที่สิ่งเลวร้าย ได้ก้าวผ่านเราไป เกาะกินคนอื่นแทน...ฮ่าๆๆๆ
พิมพ์ สิ่งที่อยากแชร์มาจนจบแล้ว...ก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดีว่า.. จะตั้งหัวข้อว่าอะไรดี ฮ่าๆๆๆ
เอ..ไม่รู้ว่าจะตั้งหัวข้อว่าอะไรดี?
(ปล.หากเรื่องนี่เป็นเรื่องจริงนะ)
และโดยส่วนตัวเราเองก็เจอปัญหาดังกล่าวเช่น กันคือ.. ความรักของเรามีคนที่สามเข้ามาเกี่ยวข้อง..
ต่างคน..ต่างวะระ ต่างปัญหา..
หลายๆ คนมีคนอื่นด้วยเหตุผลที่ว่า อยู่กันแล้วไม่มีความสุข อยู่กันแล้วไ่ม่เข้าใจกัน อยู่ด้วยกัน แล้วมีปัญหา หรือ หมดรัก
ส่วนหลายๆ คนที่ยอมเป็นกิ๊ก หรือเป็นชู้ โดยส่วนใหญ่อ้างว่า เพราะนู๋ไม่รู้ เพราะรักไปแล้ว เพราะห้ามใจไม่อยู่
(ไอ้เพราะนู๋ไม่รู้เนี่ย พอรู้แล้วทำไมยังด้านอยู่ฟร่ะ และโดยส่วนตัวชั้นอยากประนามว่ะว่า แบบคุณเนี่ยเรียกว่า "เลว" รู้ทั้งรู้ ยังจะทำแบ๋วอีก อย่างงี้เค้าเรียกว่าตั้งใจแย่งแล้วเว้ย แล้วนี่ยังจะมาแอ๊บทำเนียนชวนสามีชั้นไปดูคอนเสริต์ที่เขาใหญ่ ศุกร์-เสาร์หน้า (18-19) อีก ดีนะที่สามีชั้นบอกชั้นก่อนและห้ามทัน.. คุณทำแบบนี้เพื่ออะไรมิทราบห๊ะ ฮึม.. ขอระบายหน่อยเหอะ...)
แต่ไอ้เหตุผลที่เลวที่สุด โดยที่ไม่รู้ตัวเองคือ .."ไม่รู้จักพอ"
เรามองว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นนี้ ขึ้นอยู่กับศีลธรรม และมโนธรรมใน จิตใจ ของตัวเองแท้ๆ
ความคิดเห็นเราอาจจะไม่ถูกต้องทั้งหมด แต่เราคิดว่า หากเราทุกคน รู้อยู่ในศีล 5 รู้ในศีลการครองเรือน.. รู้จักการยับยั้งชั่งใจ รู้ควรไม่ควร
ประพฤติดี ปฏิบัติชอบ.. ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย.. ปัญหาเหล่านี้ก้อไม่น่าจะเกิดนะ
แต่ถ้าหากเกิดปัญหาแล้ว โดยความคิดเห็นส่วนตัวเรานะ สิ่งที่เราควรจะทำคือ...อย่างแรก "ตั้งสติ" ใช้ความคิดว่า เหตุมันคืออะไร ที่เค้าทำแบบนั้น .. หากเป็นเพราะตัวเราแย่..ก็ปรับปรุงตัวซะ ..
แต่ถ้าเรามีสติรู้ และเข้าใจถ่องแท้ว่า ไม่ได้เกิดจากตัวเรา แต่เกิดจากความ"ไม่พอ" ที่เป็นนิสัยเบื้องลึก ของอีกฝ่ายจริงๆ ก็ ปล่อยเค้าไปเุถอะ ไม่มีประโยชน์ที่คุณจะรั้งเค้าไว้ เพราะว่า มันคือ..สิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้ อย่าพยามทำตัวเป็น นางเอง พระเอกว่า "โอ๊ย คนแบบนี้ คงมาจบที่ชั้นเป็นแน่แท้" นั่นหน่ะ่ มีแต่ในนิยายเท่านั้น.. ในความเป็นจริงเห็นมาเยอะ..แล้วก็เจ็บมาเยอะแร๊ะ
หากทำตัวเราเองให้ดี ... ดำรงตัวเองให้ดีที่สุด ทั้ง ดูแลตัวเอง.. หน้าที่การงาน และ การประพฤติตัวให้มีค่า...คนที่ดีๆ ก็จะเข้ามาหาคุณเอง และคนที่ทิ้งเราไป เค้าต้องเหลียวหลังกลับมาเสียดาย (แบบสุดๆ ) ..
เราเคยอ่านธรรมะอยู่ แต่จำไม่ได้แล้วว่าเอามาจากไหน เค้าสอนว่า .. คนที่ดีเสมอกัน ศีลเสมอกัน จะอยู่ด้วยกันได้ อย่างมีความสุข แต่หากไม่ใช่คนที่ดีเสมอกัน หรือศีลเสมอกัน ..จะต้องมีเหตุให้พลัดพลากจากกันไปเอง..
และสิ่งที่คุณไม่ควรจะทำมากที่สุด เพราะมันจะทำให้คุณด้อยค่าลงทันที คือ...
>> เค้ามีคนอื่น ..อ๋อ ได้ ชั้นมีบ้าง ..
>> เค้ามีคนอื่น..คุณก็ทิ้งหน้าทีการงานตั้งหน้าตั้งตาตามจับผิดโดยทันที...พอจับได้ ก้อเหวี่ยง วีนแตก ขาดสติ...(อันนี้ เคยเห็นมาแล้ว กลางสตาบัค เลย ผู้หญิงนี่น่ากลัวจริงๆ)
>> หรือ เค้ามีคนอื่น วันๆ คุณก้อเอาแต่ นั่งจมทุกข์จมโศก ร้องไห้พร่ำเพ้อ ทำตัวเศร้าหมองลงทุกวันๆ .. (เดือนร้อนเพื่อนๆ พ่อแม่พี่น้องด้วย)
และไอ้ที่ขอประนามที่สุดคือ "คิดฆ่าตัวตาย"
แบบนี้แล้วคุณจะเหลือค่าอะไรมิทราบ..??
หากเราเป็นคนที่ดีจริงๆ ..คนที่ทิ้งเราไปหน่ะ เค้าน่าสงสารนะ เพราะเค้าได้เสียคนดีๆ ไป เสียคนที่รักเค้าจริงๆ ไป
และเราควรจะรู้สึกถึงความโชคดีที่ ที่สิ่งเลวร้าย ได้ก้าวผ่านเราไป เกาะกินคนอื่นแทน...ฮ่าๆๆๆ
พิมพ์ สิ่งที่อยากแชร์มาจนจบแล้ว...ก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดีว่า.. จะตั้งหัวข้อว่าอะไรดี ฮ่าๆๆๆ