นอกจากพระพุทธเจ้าและพระสารีบุตร มีใครที่มีความเป็นเลิศด้านปัญญาจนโดดเด่นอีกบ้างครับ และช่วยยกตัวอย่างให้ที

พระราธเถระ เป็นพระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าในสมัยพุทธกาล นับเนื่องในพระอสีติมหาสาวก 80 องค์สำคัญของพระพุทธศาสนา บวชเมื่อแก่ เป็นศิษย์ของพระสารีบุตร ท่านเป็นผู้ว่านอนสอนง่าย และได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ

“...ท่านพระสารีบุตร เมื่อได้บรรลุเป็นพระอรหันต์แล้ว ปรากฏว่าท่านเป็นผู้มีปัญญาเฉลียวฉลาด ได้เป็นกำลังสำคัญของพระบรมศาสดาในการประกาศพระศาสนา พร้อมกับได้รับตำแหน่งเป็นอัครสาวกเ

ก็พระคึกฤทธิ็ก็เป็นเพียงพระสาวกไม่ใช่หรือ แถมยังไม่ใช่พระสาวกที่ได้รับการรับรองจากพระพุทธเจ้าดังเช่น ท่านพระสารีบุตร หรือท่านพระโมคคัลลานะ ซึ่งถือเป็นพระอัครสาวกที่พระพุทธเจ้าทรงรับรองว่าเป็นเอตทัคคะ

1.คันถธุระ คือ เรียนพุทธพจน์ ทรงจำ ท่องให้คล่องปาก สาธยายไม่ให้ลืม กล่าว บอก สอนพุทธพจน์ 2.วิปัสสนาธุระ คือ พิจารณาพุทธพจน์ที่ได้เรียน ปฏิบัติภาวนาจนคลายความยึดถือ จนหลุดพ้น ที่ไม่เอาคันถธุระในยุคพุทธ

ปฏิจจสมุปบาทในแบบขณะจิต หรือขณะจิตเดียวอะไรเนี่ย มีตัวอย่างให้ดูไหมครับ จากอภิธรรมขอสักตัวอย่างหนึ่ง ถ้ามาจากพระสูตรขอแบบที่เริ่มด้วย พระพุทธเจ้าตรัสว่า ...เราจักแสดงปฎิจจสมุปปบาท ...แล้วแสดงไม่ครบ

ในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา คำทั้งสองนี้ต่างก็อ้างถึง บิดาและมารดาผู้ให้กำเนิด ของบุตรหรือธิดา แต่มีความแตกต่างในด้าน นัย หรือ บทบาท (Role) ที่ต้องการเน้น   1. มาตาปิตุ (Mātā-Pitu) คำแปลตามพยัญชนะ:

ในพุทธวงศ์พระพุทธเจ้าส่วนใหญ่อายุ 30,000-80,000 ปีนะครับ จริงๆแล้วยุคเราคือพระปัจเจกซะส่วนใหญ่นะครับ แต่ปัญญาธิกะท่านบำเพ็ญมาน้อย คนบาปเลยเยอะนะครับ ทำไมส่วนใหญ่จะเป็นวิริยาธิกะกันครับ อายุหลายหมื่นปี

พระอรรถกถาจารย์เหล่านั้น เป็นพระอรหันตสาวกที่ได้เข้าเฝ้าใกล้ชิดพระบรมศาสดา  เป็นหนึ่งในแก้วรัตนะอันประเสริฐซึ่งเป็นองค์หนึ่งในพระรัตนตรัยที่พวกเราชาวพุทธควรยึดเป็นทึ่พึ่งสูงสุด เป็นสรณะ  แต่

การให้ทาน ระหว่างผู้ให้ กับผู้รับ สิ่งไหนสำคัญกว่า ในทรรศนติของท่าน หากในกรณีระหว่าง พระสารีบุตร ถวายทาน พระพุทธเจ้า กับ พระพุทธเจ้า ทรงให้ทาน พระสารีบุตร ท่านอย่างไหนมีผลมากกว่า