ชีวิตจริงมันน้ำเน่ายิ่งกว่าละครซะอีกค่ะ
ต้องเกริ่นก่อนว่า ที่บ้านมี พ่อ แม่ เรา และน้องสาวอีกคน
ปัญหาเกิดจากพ่อ.....
แกทำงานรับราชการเงินเดือนไม่สูงมาก และเก็บค่าเช่าบ้าน ได้เดือนละประมาณ หมื่นนิดๆ
พ่อเราเป็นศูนย์กลางรวมอบายมุขทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น หวย การพนัน(ไพ่ ไฮโล น้ำเต้าปูปลา ถ้ามีแกเล่นได้หมด) ใช้เงินเก่งอันดับ 1 แถมยังติดเหล้า ผู้หญิงอีก หลังจากที่ปู่เสีย ปู่ได้ทิ้งมรดกไว้ให้พ่อเรา เกือบ 1.5 ล้าน พ่อผลาญหมดภายในเวลา 3 เดือน ใช้เงินแบบคนไม่เคยมี จนไม่มีเหลือสักบาท ไม่เคยให้ลูก แกเที่ยวทุกคืนยัน ตี 4 ทุกคืน กลับมาสภาพเมา(เหมือนหมา)ก็ว่าได้ แต่ถ้าอยู่บ้านก็อาละวาด ด่าทุกวัน ยิ่งถ้าเป็นวันพระจะแรงถึงขั้นบ้านแตก เลยทีเดียว
จนเราหนีออกไปอยู่นอกบ้านเพราะรับกับพฤติกรรมพ่อไม่ได้ เมาอาละวาด จนไม่เป็นอันหลับอันนอน ทุกคืนๆ แต่เราก็ยังช่วยรับภาระค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆในบ้านอยู่ จนมาวันนี้เรากลับมาอยู่ในบ้านอีกครั้ง แม่เราเลยให้ช่วยจ่ายค่าไฟเดือนละ 1500 บาท เราก็ช่วย
หลังจากนั้น พ่อเราได้ขายที่ให้กับน้องแก ได้ข่าวมาว่าได้มาเกือบล้าน แต่พ่อไม่บอกลูกเมียว่าได้มาเท่าไร ใช้จนหมดอีกเหมือนเดิมภายในระยะเวลา 2 เดือน น้องเราบอกพ่อว่าเก็บตังไว้ให้หนูเรียนบ้าง เพราะน้องสาวกำลังจะเข้ามหาลัย พ่อก็บอก เออๆกุรู้ไม่ต้องมาสอน แล้วเค้าให้เงินเรากับน้องไว้ซื้อมือถือคนละ 22,000 แต่เราก็เก็บเข้าบัญชีหมดเลย บอกน้องว่าอย่าเพิ่งซื้อ เก็บตังค์กินดอกไปก่อน
ส่วนแม่เรา แต่ก่อนแกขายข้าว ออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้หมด แต่ตอนนี้แกทำงานไม่ไหว ได้แต่รับจ้างตามร้านอาหารไปวันๆ
แต่แกยังมีเงินเก็บเยอะกว่าพ่อซะอีก
จนมาวันนี้น้องเราสอบติดมหาลัยแล้ว เลยไปบอกพ่อว่า พ่อหนูติดแล้วนะต้องจ่ายค่าเทอมอาทิตย์หน้านี้(ซึ่งพ่อเรารับราชการเบิกค่าเทอมได้เต็มอัตรา ) แต่พ่อกลับบอกมาว่ากุไม่มีตังค์ ก็เอาเงินที่กุให้ซื้อโทรศัพท์จ่ายไปสิ เราคิดอยู่แล้วว่าเรื่องมันต้องเป็นแบบนี้ เมื่อคืนเลยนั่งทบทวนว่า ถ้าจ่ายไปแล้วให้พ่อไปเบิกเอามาคืน พ่อคงไม่คืนให้แน่ๆ คงเอาตังค์ไปใช้พวกอบายมุขเหมือนเดิม เมื่อวานโมโห เลยหลุดปากพูดมาว่า ช่างเถอะ หมาแมวมันยังรักลูกของมัน ดูแลลูกของมัน แต่ถ้าเกิดเป็นคนไม่รักลูกของมัน เห็นผู้หญิงดีกว่า ก็ปล่อยไปเถอะ อย่าไปน้อยใจ
เลยคิดว่า ชั่งมันเถอะ จ่ายให้ค่าเทอมน้องไป อดทนแค่ 4 ปี ส่งน้องให้ถึงฝั่ง ก็พอละ อีกอย่างการให้การศึกษาคนเป็นการทำบุญที่ยิ่งใหญ่ พอคิดเท่านี้ก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น พ่อจะเป็นยังไงก็ช่างเค้า ชีวิตเราต้องเดินต่อไป
ทุกวันนี้พ่อเราใช้เงินคนเดียวกินเที่ยวผู้หญิงเจอหนักสุดถึงขนาดแม่ไปพบยาปลุกเซ็กซ์ในบ้าน ไม่รับผิดชอบลูกเมีย ใช้คนเดียวกินแต่ปากของตัวเอง
ส่วนแม่ก็อาศัยเงินจากที่ไปทำงานร้านอาหาร และจากที่เราให้แกกินใช้
ส่วนเราทำงานบริษัทเอกชน เงินเดือนไม่ได้สูงมาก รับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้าน ของกินของใช้ ค่าเน็ต ซ่อมแซมบ้านบ้าง
ส่วนน้องกำลังจะเข้ามหาลัย ค่ะ
บอกเลยชีวิตนี้ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย แค่อยากมีพ่อดีๆกับเค้าบ้างแค่นั้นพอ บางทีท้อนะค่ะ แต่ร้องไห้ไม่ได้ ไม่อยากให้แม่กับน้องเครียด มีอะไรก็เก็บไว้คนเดียวตลอด
อยากจะขอกำลังใจจากพื้นที่เล็กๆใน pantip ให้มีแรงสู้ต่อไป และอยากเป็นกำลังใจให้กับคนที่เจอปัญหาทางบ้านเหมือนกันค่ะ
กระทู้ขอกำลังใจให้ตัวเองเดินไปต่อได้คะ
ต้องเกริ่นก่อนว่า ที่บ้านมี พ่อ แม่ เรา และน้องสาวอีกคน
ปัญหาเกิดจากพ่อ.....
แกทำงานรับราชการเงินเดือนไม่สูงมาก และเก็บค่าเช่าบ้าน ได้เดือนละประมาณ หมื่นนิดๆ
พ่อเราเป็นศูนย์กลางรวมอบายมุขทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น หวย การพนัน(ไพ่ ไฮโล น้ำเต้าปูปลา ถ้ามีแกเล่นได้หมด) ใช้เงินเก่งอันดับ 1 แถมยังติดเหล้า ผู้หญิงอีก หลังจากที่ปู่เสีย ปู่ได้ทิ้งมรดกไว้ให้พ่อเรา เกือบ 1.5 ล้าน พ่อผลาญหมดภายในเวลา 3 เดือน ใช้เงินแบบคนไม่เคยมี จนไม่มีเหลือสักบาท ไม่เคยให้ลูก แกเที่ยวทุกคืนยัน ตี 4 ทุกคืน กลับมาสภาพเมา(เหมือนหมา)ก็ว่าได้ แต่ถ้าอยู่บ้านก็อาละวาด ด่าทุกวัน ยิ่งถ้าเป็นวันพระจะแรงถึงขั้นบ้านแตก เลยทีเดียว
จนเราหนีออกไปอยู่นอกบ้านเพราะรับกับพฤติกรรมพ่อไม่ได้ เมาอาละวาด จนไม่เป็นอันหลับอันนอน ทุกคืนๆ แต่เราก็ยังช่วยรับภาระค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆในบ้านอยู่ จนมาวันนี้เรากลับมาอยู่ในบ้านอีกครั้ง แม่เราเลยให้ช่วยจ่ายค่าไฟเดือนละ 1500 บาท เราก็ช่วย
หลังจากนั้น พ่อเราได้ขายที่ให้กับน้องแก ได้ข่าวมาว่าได้มาเกือบล้าน แต่พ่อไม่บอกลูกเมียว่าได้มาเท่าไร ใช้จนหมดอีกเหมือนเดิมภายในระยะเวลา 2 เดือน น้องเราบอกพ่อว่าเก็บตังไว้ให้หนูเรียนบ้าง เพราะน้องสาวกำลังจะเข้ามหาลัย พ่อก็บอก เออๆกุรู้ไม่ต้องมาสอน แล้วเค้าให้เงินเรากับน้องไว้ซื้อมือถือคนละ 22,000 แต่เราก็เก็บเข้าบัญชีหมดเลย บอกน้องว่าอย่าเพิ่งซื้อ เก็บตังค์กินดอกไปก่อน
ส่วนแม่เรา แต่ก่อนแกขายข้าว ออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้หมด แต่ตอนนี้แกทำงานไม่ไหว ได้แต่รับจ้างตามร้านอาหารไปวันๆ
แต่แกยังมีเงินเก็บเยอะกว่าพ่อซะอีก
จนมาวันนี้น้องเราสอบติดมหาลัยแล้ว เลยไปบอกพ่อว่า พ่อหนูติดแล้วนะต้องจ่ายค่าเทอมอาทิตย์หน้านี้(ซึ่งพ่อเรารับราชการเบิกค่าเทอมได้เต็มอัตรา ) แต่พ่อกลับบอกมาว่ากุไม่มีตังค์ ก็เอาเงินที่กุให้ซื้อโทรศัพท์จ่ายไปสิ เราคิดอยู่แล้วว่าเรื่องมันต้องเป็นแบบนี้ เมื่อคืนเลยนั่งทบทวนว่า ถ้าจ่ายไปแล้วให้พ่อไปเบิกเอามาคืน พ่อคงไม่คืนให้แน่ๆ คงเอาตังค์ไปใช้พวกอบายมุขเหมือนเดิม เมื่อวานโมโห เลยหลุดปากพูดมาว่า ช่างเถอะ หมาแมวมันยังรักลูกของมัน ดูแลลูกของมัน แต่ถ้าเกิดเป็นคนไม่รักลูกของมัน เห็นผู้หญิงดีกว่า ก็ปล่อยไปเถอะ อย่าไปน้อยใจ
เลยคิดว่า ชั่งมันเถอะ จ่ายให้ค่าเทอมน้องไป อดทนแค่ 4 ปี ส่งน้องให้ถึงฝั่ง ก็พอละ อีกอย่างการให้การศึกษาคนเป็นการทำบุญที่ยิ่งใหญ่ พอคิดเท่านี้ก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น พ่อจะเป็นยังไงก็ช่างเค้า ชีวิตเราต้องเดินต่อไป
ทุกวันนี้พ่อเราใช้เงินคนเดียวกินเที่ยวผู้หญิงเจอหนักสุดถึงขนาดแม่ไปพบยาปลุกเซ็กซ์ในบ้าน ไม่รับผิดชอบลูกเมีย ใช้คนเดียวกินแต่ปากของตัวเอง
ส่วนแม่ก็อาศัยเงินจากที่ไปทำงานร้านอาหาร และจากที่เราให้แกกินใช้
ส่วนเราทำงานบริษัทเอกชน เงินเดือนไม่ได้สูงมาก รับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้าน ของกินของใช้ ค่าเน็ต ซ่อมแซมบ้านบ้าง
ส่วนน้องกำลังจะเข้ามหาลัย ค่ะ
บอกเลยชีวิตนี้ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย แค่อยากมีพ่อดีๆกับเค้าบ้างแค่นั้นพอ บางทีท้อนะค่ะ แต่ร้องไห้ไม่ได้ ไม่อยากให้แม่กับน้องเครียด มีอะไรก็เก็บไว้คนเดียวตลอด
อยากจะขอกำลังใจจากพื้นที่เล็กๆใน pantip ให้มีแรงสู้ต่อไป และอยากเป็นกำลังใจให้กับคนที่เจอปัญหาทางบ้านเหมือนกันค่ะ