คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเข้าม.4 มาใหม่ๆ โรงเรียนย่านสาธร ถนน เจริญกรุง เป็น รร.เอกชน กก.สีน้ำเงิน
เรามาพร้อมเพื่อนชายโรงเรียนเก่าที่ต่างจังหวัด3คน เราพยายามหาห้องเรียนห้องเดียวกัน สุดท้ายเพื่อนหลงไปห้อง2 คนเดียว
เราก้อยู่กับเพื่อนเรา2คน เพื่อนที่อยู่ห้อง2 เป็นคนต่างจังหวัด ที่โรงเรียนเราจะมีหอพักนักเรียน เรา3คนก้นอนหอพักกัน จนกระทั้ง
รู้จักเพื่อนในห้องที่อยู่หอพักเหมือนกัน ซึ่งเธอเป็นคนต่างจังหวัด แต่บ้านคุณย่า อยู่ที่กรุงเทพ ซึ่งเธอจะกลับทุก ศุกร์ มาอีกที ก้วันอาทิตย์
เราก้ไม่คุยอะไรนักหรอก เพราะเราไม่ค่อยสนิท วันๆก้อยู่แต่กับเพื่อน รร.เก่า พอมาถึงวันเกิดเพื่อนในห้อง ก็มีเป่าเค้กกัน เธอคนนี้ก้ทำโอเวอร์
มากเราเลยพูดกับเพื่อน รร. เก่าว่า "
โอเว่อร์เกินหน้าเกินตา
เลย" เธอก้มาว่าเราว่าเรานิสัยไม่ดี พอตกเย็น เรากับเพื่อน ก้จะเดินเข้าหอ
แหละ หน้าหอเป็นสนามบาส ทางเข้าหอเปนบรรไดสีขาว4-5ขั้น แถวๆสนามบาสจะมี่สนามเปตอง เล็ก 2อัน จะมีม้าหินอยู่ แต่เธอคนนี้ไม่นั่งม้าหินครับ
นั่งพื้นดินแฉะร้องไห้ฟูมฟาย ไอเราก้เปนพระเอกไง ทั้งๆที่เค้าว่าเรา เราก้ถามว่า'เธอเปนไร?'เธอก้ตอบว่า'ทะเลาะกับแฟน'เราก้ปลอบใจนู้นนี้ พูดให้หายขำ นับแต่นั้นเธอก้สนิทกับเราเรื่อยมา เธอมีน้องสาว1คน (เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน) จังหวะนั้นน้องสาวเธอพึ่ง อกหักมา จึงแนะนำให้เรารู้จัก เราก้จีบสาวไม่เป็น เย็นวันนั้นน้องสาวเธอก้โทรมา 'ฮัลโหล นี่หนูนะเป็นน้องสาวของพี่..' ผมตกใจมากครับเสียงแบบว่าแหบมากๆคล้าย ผู้ชายมากๆ เธอบอกผมว่า เธอเชียร์กีฬาสี เสียงเลยไม่มี เราอายุห่างกัน2ปีครบ เค้าม.3 ส่วนผม ม.5 เราก้สานความสัมพันธ์กันดีขึ้น อ่อ(เธอน่ารักครับ ขาวๆ สูงเท่าคอผม) เพื่อนๆของเค้าต่างอิจฉาเพราะแต่ก่อนผมเป็นเด็กสยาม เด็กสยามจะฮิตใส่แวนกันช่วงนั้น ครับ ตอนนั่นมีรุ่นน้องที่โรงเรียนบ้างคนที่สยามบ้างเข้ามาในชีวิตผม ผมปฏิเสธทุกคนฮะ 'ผมบอกว่าอ่อ พี่มีแฟนแล้วครับ' (ผมออกแนวกวนๆ อาจารย์ก้รัก) ผมเป็นคนรักเดียวใจเดียว ไม่เคยคิดนอกใจใครครับ รักใครรักจริง ทุกวันอังคารเธอจะมารับผมเพราะเธอเรียนครึ่งวัน เราคบกันมาเข้าปีที่ 3 ผมก้จบจากมัธยม จึงไปเข้า มหาลัยชื่อดังย่าน ดินแดง. ผมก้ไปงานรับน้องเฟรชชี่ปกติ พอวันงานสุดท้ายของเฟรชชี่มีรุ่นพี่ผู้หญิงเดินมาขอพิน บีบี (ตอนนั้นบีบีกำลังบูมๆ) ผมก้บอกรุ่นพี่ไปเหมือนเคยอีกว่า 'ผมมีแฟนแล้วครับพี่' พี่เค้าก้ทำหน้าเศร้าๆแล้วเดินไป จนกระทั้งเค้าแอดเฟสผมมาผมก้รับเค้าเลยให้พินบีๆมาผมก้แอดไปแล้วบอกกับเธอว่า 'ผมเป็นน้องชายพี่ได้นะถึงจะไม่เปนแฟนพี่'เราก้ตกลงกันตอนนั้นผมเป็นเด็กดีมากครับมหาลัยเลิกผมก้กลับ 16.30 ไม่แวะไหนครับ จนมีวันหนึ่ง รุ่นพี่ก้ชวนกินข้าว ผมก็ชวนเพื่อนไปด้วย(ในความคิดของผมคือ เออวันนั้นตูทำเค้าเสียความรู้สึกนี่หว่า แต่ทำไงได้ มากินไถ่โทษละกัน) ผมก้มาด้วยไม่คิดอะไร อีกอย่างก้มากับเพื่อนครับแก้เขิล (รุ่นพี่แกเป็น pritty/mc น่ารักพอสมควร) ผมเล่าให้แฟนผมฟังทุกอย่างเธอก้ไม่อะไร จนผมเข้าโรงบาลผ่าตัดใส้ติ่งเธอก้มาเยี่ยมทำทุกอย่างเปนปกติ จนผมออกมาอยู่บ้านผมไม่มีไรทำเลยเปิดเฟสเธอไปคุยกะเพื่อนแบบเกินเลยเพื่อนอะ ผมนั่งไล่อ่านจนมันไม่ใช่เพื่อนละ ผมก้เอาให้เพื่อนผมดู เพื่อนก็คิดเหมือนผม จนผมหายจากอาการเจ็บแผล ผมก้ถามเธอว่านี่คืออะไร เธอก้เงียบ ผมจึงตัดสินใจบอกเลิกไป (เพราะเคยสัญญากันไว้ว่าถ้ามีคนอื่นเลิกกันเลยไม่มีข้อแม้อะไร)เธอบอกว่าผมเล่นกะรุ่นพี่ ผมจับปลาสองมือ เลิกกะเค้าไปคบกะรุ่นพี่ต่อได้ เธอง้อผม1วันครับ สุดท้ายเปนแฟนผมฮะ เลิกกับผมไปคบกับคนที่คุยในเฟสต่อเลย ส่วนตัวผมร้องไห้พูมพายกินเหล้า4-5เดือน กว่าจะปกติ ระบายแค่นี้แหละครับ ทุกวันนี้สบายมว๊วกๆ.
คำถามอยากรู้นิดนึ่งนะ ??
1.ในเรื่องผมผิดหรือเค้าผิด?
ตอบ:
เพื่อนๆว่าเรื่องความรักเป็นไง :)
เรามาพร้อมเพื่อนชายโรงเรียนเก่าที่ต่างจังหวัด3คน เราพยายามหาห้องเรียนห้องเดียวกัน สุดท้ายเพื่อนหลงไปห้อง2 คนเดียว
เราก้อยู่กับเพื่อนเรา2คน เพื่อนที่อยู่ห้อง2 เป็นคนต่างจังหวัด ที่โรงเรียนเราจะมีหอพักนักเรียน เรา3คนก้นอนหอพักกัน จนกระทั้ง
รู้จักเพื่อนในห้องที่อยู่หอพักเหมือนกัน ซึ่งเธอเป็นคนต่างจังหวัด แต่บ้านคุณย่า อยู่ที่กรุงเทพ ซึ่งเธอจะกลับทุก ศุกร์ มาอีกที ก้วันอาทิตย์
เราก้ไม่คุยอะไรนักหรอก เพราะเราไม่ค่อยสนิท วันๆก้อยู่แต่กับเพื่อน รร.เก่า พอมาถึงวันเกิดเพื่อนในห้อง ก็มีเป่าเค้กกัน เธอคนนี้ก้ทำโอเวอร์
มากเราเลยพูดกับเพื่อน รร. เก่าว่า "
แหละ หน้าหอเป็นสนามบาส ทางเข้าหอเปนบรรไดสีขาว4-5ขั้น แถวๆสนามบาสจะมี่สนามเปตอง เล็ก 2อัน จะมีม้าหินอยู่ แต่เธอคนนี้ไม่นั่งม้าหินครับ
นั่งพื้นดินแฉะร้องไห้ฟูมฟาย ไอเราก้เปนพระเอกไง ทั้งๆที่เค้าว่าเรา เราก้ถามว่า'เธอเปนไร?'เธอก้ตอบว่า'ทะเลาะกับแฟน'เราก้ปลอบใจนู้นนี้ พูดให้หายขำ นับแต่นั้นเธอก้สนิทกับเราเรื่อยมา เธอมีน้องสาว1คน (เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน) จังหวะนั้นน้องสาวเธอพึ่ง อกหักมา จึงแนะนำให้เรารู้จัก เราก้จีบสาวไม่เป็น เย็นวันนั้นน้องสาวเธอก้โทรมา 'ฮัลโหล นี่หนูนะเป็นน้องสาวของพี่..' ผมตกใจมากครับเสียงแบบว่าแหบมากๆคล้าย ผู้ชายมากๆ เธอบอกผมว่า เธอเชียร์กีฬาสี เสียงเลยไม่มี เราอายุห่างกัน2ปีครบ เค้าม.3 ส่วนผม ม.5 เราก้สานความสัมพันธ์กันดีขึ้น อ่อ(เธอน่ารักครับ ขาวๆ สูงเท่าคอผม) เพื่อนๆของเค้าต่างอิจฉาเพราะแต่ก่อนผมเป็นเด็กสยาม เด็กสยามจะฮิตใส่แวนกันช่วงนั้น ครับ ตอนนั่นมีรุ่นน้องที่โรงเรียนบ้างคนที่สยามบ้างเข้ามาในชีวิตผม ผมปฏิเสธทุกคนฮะ 'ผมบอกว่าอ่อ พี่มีแฟนแล้วครับ' (ผมออกแนวกวนๆ อาจารย์ก้รัก) ผมเป็นคนรักเดียวใจเดียว ไม่เคยคิดนอกใจใครครับ รักใครรักจริง ทุกวันอังคารเธอจะมารับผมเพราะเธอเรียนครึ่งวัน เราคบกันมาเข้าปีที่ 3 ผมก้จบจากมัธยม จึงไปเข้า มหาลัยชื่อดังย่าน ดินแดง. ผมก้ไปงานรับน้องเฟรชชี่ปกติ พอวันงานสุดท้ายของเฟรชชี่มีรุ่นพี่ผู้หญิงเดินมาขอพิน บีบี (ตอนนั้นบีบีกำลังบูมๆ) ผมก้บอกรุ่นพี่ไปเหมือนเคยอีกว่า 'ผมมีแฟนแล้วครับพี่' พี่เค้าก้ทำหน้าเศร้าๆแล้วเดินไป จนกระทั้งเค้าแอดเฟสผมมาผมก้รับเค้าเลยให้พินบีๆมาผมก้แอดไปแล้วบอกกับเธอว่า 'ผมเป็นน้องชายพี่ได้นะถึงจะไม่เปนแฟนพี่'เราก้ตกลงกันตอนนั้นผมเป็นเด็กดีมากครับมหาลัยเลิกผมก้กลับ 16.30 ไม่แวะไหนครับ จนมีวันหนึ่ง รุ่นพี่ก้ชวนกินข้าว ผมก็ชวนเพื่อนไปด้วย(ในความคิดของผมคือ เออวันนั้นตูทำเค้าเสียความรู้สึกนี่หว่า แต่ทำไงได้ มากินไถ่โทษละกัน) ผมก้มาด้วยไม่คิดอะไร อีกอย่างก้มากับเพื่อนครับแก้เขิล (รุ่นพี่แกเป็น pritty/mc น่ารักพอสมควร) ผมเล่าให้แฟนผมฟังทุกอย่างเธอก้ไม่อะไร จนผมเข้าโรงบาลผ่าตัดใส้ติ่งเธอก้มาเยี่ยมทำทุกอย่างเปนปกติ จนผมออกมาอยู่บ้านผมไม่มีไรทำเลยเปิดเฟสเธอไปคุยกะเพื่อนแบบเกินเลยเพื่อนอะ ผมนั่งไล่อ่านจนมันไม่ใช่เพื่อนละ ผมก้เอาให้เพื่อนผมดู เพื่อนก็คิดเหมือนผม จนผมหายจากอาการเจ็บแผล ผมก้ถามเธอว่านี่คืออะไร เธอก้เงียบ ผมจึงตัดสินใจบอกเลิกไป (เพราะเคยสัญญากันไว้ว่าถ้ามีคนอื่นเลิกกันเลยไม่มีข้อแม้อะไร)เธอบอกว่าผมเล่นกะรุ่นพี่ ผมจับปลาสองมือ เลิกกะเค้าไปคบกะรุ่นพี่ต่อได้ เธอง้อผม1วันครับ สุดท้ายเปนแฟนผมฮะ เลิกกับผมไปคบกับคนที่คุยในเฟสต่อเลย ส่วนตัวผมร้องไห้พูมพายกินเหล้า4-5เดือน กว่าจะปกติ ระบายแค่นี้แหละครับ ทุกวันนี้สบายมว๊วกๆ.
คำถามอยากรู้นิดนึ่งนะ ??
1.ในเรื่องผมผิดหรือเค้าผิด?
ตอบ: