นิทานของความรัก...
ถัง เป็นสุนัขพันธุ์ไทย เจ้านาย ของถังทำงานในบริษัทเอกชน ทุกวันเขาจะออกจากบ้านแต่เช้า และกลับถึงบ้านมืดค่ำเสมอ
อาหารที่ถังได้รับมีเพียงอาหารเม็ดที่เจ้านายจะใส่ไว้ในชามข้าวทุกๆ 2 วัน
ถังไม่ค่อยได้เล่นกับเจ้านาย ของมันมากนัก เพราะเขาไม่ค่อยมีเวลามาสนใจมัน
วันหนึ่งถังเดินออกไปนอกรั้วบ้าน เพื่อวิ่งเล่นตามประสาของมัน มันวิ่งเพลิน จนหลงเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง มันได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่ง เธอกำลังให้ขนมสุนัขของเธอ ทันทีที่เธอเห็นถัง เธอเดินมาและยื่นขนมให้มัน ด้วยรอยยิ้ม
ถังคาบมากินด้วยความเอร็ดอร่อยปนความหวาดกลัว แล้วมันก็วิ่งกลับบ้านไป
วันต่อมา ถัง ก็ไปบ้านหลังนี้อีก และมันก็ได้รับการปฏิบัติเช่นเดิมจากหญิงสาวคนนั้น
ยิ่งนานวันมันยิ่งรู้สึกไว้วางใจ และยอมให้หญิงสาวจับตัวและเล่นกับมันได้
หลายวันต่อมาเจ้านายของมัน ลืมเติมอาหารในจานข้าว และ เป็นอย่างนี้อยู่บ่อยครั้ง ถังใช้ชีวิตด้วยความหิวโซ มีเพียงขนมชิ้นเล็กๆ ที่มันได้กินเพื่อประทังชีวิตจากหญิงสาว
เวลาผ่านไปหญิงสาวสังเกตว่า มันผอมลง จึงเอาอาหารมาให้มันกิน ถังกินอย่างเอร็ดอร่อย ด้วยความหิว หลังจากนั้นมันก็มากินข้าวที่บ้านหลังนี้ และเล่นกับหญิงสาวทุกๆวัน
จนกระทั่งเวลาผ่านไปมันได้พบตัวเองว่า บ้านที่มันอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่บ้านหลังเดิม และไม่ใช่เจ้านายคนเดิมอีกต่อไปแล้ว...
- ถัง เป็นตัวแทนของคนที่คุณรัก
- อาหาร เป็นตัวแทนของความใส่ใจ ความห่วงใย ที่คุณจะมอบให้คนที่คุณรัก
- หญิงสาว เป็นตัวแทนของ คนบุคคลอื่น ที่เขาพร้อมจะมอบความห่วงใย ใส่ใจ ให้คนที่คุณรัก และ คนที่คุณรักก็พร้อมจะเคียงข้างเขาเช่นกัน
- เจ้านาย จะเป็นตัวแทนของคุณหรือไม่?
"อยู่ที่ตัวคุณเอง"
แรงบันดาลใจ จาก แบรต พิตต์
ปล.ผมขออนุญาตแท็ค ปัญหาชีวิตนะครับ เพราะตอนที่ผมเขียนเรื่องนี้ ผมเขียนเพื่อระบายความรู้สึกน้อยใจ กับสิ่งที่ผมได้รับ และมันก็ทำให้ผมเข้มแข็งมากขึ้น ^^
ปล.2 น้องหมาของหญิงสาว สร้างเพื่อให้เป็นการ make sense นิดนึงว่า บ้านหญิงสาวมีอาหารน้องหมาอยู่นะครับ
นิทานของความรัก...
ถัง เป็นสุนัขพันธุ์ไทย เจ้านาย ของถังทำงานในบริษัทเอกชน ทุกวันเขาจะออกจากบ้านแต่เช้า และกลับถึงบ้านมืดค่ำเสมอ
อาหารที่ถังได้รับมีเพียงอาหารเม็ดที่เจ้านายจะใส่ไว้ในชามข้าวทุกๆ 2 วัน
ถังไม่ค่อยได้เล่นกับเจ้านาย ของมันมากนัก เพราะเขาไม่ค่อยมีเวลามาสนใจมัน
วันหนึ่งถังเดินออกไปนอกรั้วบ้าน เพื่อวิ่งเล่นตามประสาของมัน มันวิ่งเพลิน จนหลงเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง มันได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่ง เธอกำลังให้ขนมสุนัขของเธอ ทันทีที่เธอเห็นถัง เธอเดินมาและยื่นขนมให้มัน ด้วยรอยยิ้ม
ถังคาบมากินด้วยความเอร็ดอร่อยปนความหวาดกลัว แล้วมันก็วิ่งกลับบ้านไป
วันต่อมา ถัง ก็ไปบ้านหลังนี้อีก และมันก็ได้รับการปฏิบัติเช่นเดิมจากหญิงสาวคนนั้น
ยิ่งนานวันมันยิ่งรู้สึกไว้วางใจ และยอมให้หญิงสาวจับตัวและเล่นกับมันได้
หลายวันต่อมาเจ้านายของมัน ลืมเติมอาหารในจานข้าว และ เป็นอย่างนี้อยู่บ่อยครั้ง ถังใช้ชีวิตด้วยความหิวโซ มีเพียงขนมชิ้นเล็กๆ ที่มันได้กินเพื่อประทังชีวิตจากหญิงสาว
เวลาผ่านไปหญิงสาวสังเกตว่า มันผอมลง จึงเอาอาหารมาให้มันกิน ถังกินอย่างเอร็ดอร่อย ด้วยความหิว หลังจากนั้นมันก็มากินข้าวที่บ้านหลังนี้ และเล่นกับหญิงสาวทุกๆวัน
จนกระทั่งเวลาผ่านไปมันได้พบตัวเองว่า บ้านที่มันอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่บ้านหลังเดิม และไม่ใช่เจ้านายคนเดิมอีกต่อไปแล้ว...
- ถัง เป็นตัวแทนของคนที่คุณรัก
- อาหาร เป็นตัวแทนของความใส่ใจ ความห่วงใย ที่คุณจะมอบให้คนที่คุณรัก
- หญิงสาว เป็นตัวแทนของ คนบุคคลอื่น ที่เขาพร้อมจะมอบความห่วงใย ใส่ใจ ให้คนที่คุณรัก และ คนที่คุณรักก็พร้อมจะเคียงข้างเขาเช่นกัน
- เจ้านาย จะเป็นตัวแทนของคุณหรือไม่?
"อยู่ที่ตัวคุณเอง"
แรงบันดาลใจ จาก แบรต พิตต์
ปล.ผมขออนุญาตแท็ค ปัญหาชีวิตนะครับ เพราะตอนที่ผมเขียนเรื่องนี้ ผมเขียนเพื่อระบายความรู้สึกน้อยใจ กับสิ่งที่ผมได้รับ และมันก็ทำให้ผมเข้มแข็งมากขึ้น ^^
ปล.2 น้องหมาของหญิงสาว สร้างเพื่อให้เป็นการ make sense นิดนึงว่า บ้านหญิงสาวมีอาหารน้องหมาอยู่นะครับ