ต้องเรียนให้ทราบก่อนค่ะว่าดิฉัน เป็นคนต่างจังหวัด ต้องเข้ากรุงเทพเพื่อมาประชุมราวๆสามเดือนครั้ง
วันที่ 6 ม.ค เข้าพักโรงแรมทาวน์อินทาวน์ เลียบทางด่วนรามอินทราเพื่อประชุมวันที่ 7 เช้า พนักงานบริษัทเราเยอะมากรถมีทุกคนที่จอดรถจึงเต็ม ดิฉันเห็นถนนซอยที่เลี้ยวเข้าหลังตึกแถวหน้าโรงแรมค่ะ ที่เขามีธนาคารยูโอบี และอีกหลายๆอย่างอยู่ จำไม่ได้ ดิฉันไปจอดรถเข้าช่องปกติที่เห็นเขาจอดกันหลายคัน และมองอย่างถี่ถ้วนแล้วว่าไม่มีป้ายห้ามจอด หรืออย่าจอดขวางอะไรอย่างนี้ค่ะ กลัวเขามาด่าทีหลัง แต่ก็เกิดเรื่องค่ะ เลิกประชุมวันรุ่งขึ้น ดิฉันไปที่รถ 16.10 มีรถโคโรน่าจอดปิดท้ายและขึ้นเบรคมือไว้ ปิดมิดค่ะ มีรถจอดอีกสองข้างด้วย และเข็นไม่ได้ ไม่มีตะเข้ ดิฉันต้องกลับไปรับลูกที่ฝากเขาไว้ที่โคราช ก็เลยกระวนกระวายใจกลัวถึงดึกๆลูกจะรอ
18.00 ยามโรงแรมไปหาเจ้าของรถในธนาคารUOB ให้ค่ะ มีคนเดินออกมาเยอะแยะ ซึ่งดิฉันดีใจมาก เจ้าของรถก็ขอโทษ เราก็ไม่ว่ากันค่ะ เขาขอโทษเพราะเข้าใจว่าเราเป็นรถของพนักงานในนี้ เขาเลยจอดปิดแบบนี้ ก็ขอบคุณเขาที่มาถอยรถให้ แต่มันไม่จบค่ะ
ผู้หญิงคนนึง ยืนห่างจากดิฉันที่ยืนอยู่รถประมาณสามเมตร ไม่ใช่เจ้าของรถนะคะ ยืนอยู่กับพนักงานธนาคารคนอื่นที่เค้าเลิกงาน ตะโกนดังมากค่ะ "ก็นี่มันที่จอดแบงค์ ไม่ได้ให้คนอื่นมาจอด " กิริยาหน้าตาเธอแย่มากค่ะ หน้าสวยๆ แต่ทำเสียงแบบนี้ ตะโกนเสียงแว๊กๆแบบนี้ หมดเลยค่ะความสวย ดิฉันตะโกนกลับค่ะ (จะยืนไกลทำไม) " อ๋อ พี่ออกไม่ได้เพราะรถขึ้นเบรคมือค่ะ และพี่ไม่ทราบจริงๆว่าเป็นที่แบงค์" นางยังตะโกนมาค่ะ "ก็นี่มันที่แบงค์ (อ่อ ที่แบงค์คนละประเด็นกับวิธีจอดนะ) ให้ร.ป.ภ.ไปโฟนแล้วก็ไม่มาเลื่อน"
เราตอบ" อ่อ ถ้าพี่ได้ยินพี่คงมาเลื่อน พี่ไม่ทราบจริงๆค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ" ดิฉันก็ตะโกนไม่แพ้กันค่ะ เนื่องจากเธอมาหยาบคายก่อน คนที่อยู่ในเหตุการณ์ถ้าได้อ่านกระทู้นี้คงรับรุ้ได้นะคะ ว่าเธอกิริยาเลวค่ะ และพวกคุณคงสังเกตนะคะว่าดิฉันขอบคุณทั้งน้องเจ้าของรถและรปภ.ที่มาช่วยโบกรถ กริยามารยาทในที่สาธารณะมันต้องควบคุมให้ดีนะคะ
ถึงธนาคาร UOB นะคะ ดิฉัน ยอมรับผิดค่ะที่ไปจอดที่คุณไม่ต้องการให้ใครมาจอด แต่ขอให้คุณติดป้ายนะคะต่อไปนี้ คนบ้านนอกจะได้ไม่หลงไปจอด เพราะไม่รู้ธรรมเนียม และพนักงานควรคิดให้รอบคอบก่อนจะตะโกนใส่หน้าใครนะคะ ดิฉันตะโกนกลับเพราะคุณมาแว๊กใส่ดิฉันก่อน คุณไม่มีมารยาทเอาเสียเลย คุณจะทราบได้อย่างไรคะ ว่าดิฉันเป็นใคร เป็นลูกค้าคุณหรือเปล่า เป็นเพื่อน เป็นญาติใครที่คุณรู้จักหรือเปล่า แล้วคุณคิดว่าการจอดขึ้นเบรคมือขวางไว้มีสิทธ์ทำเพราะเป็นที่ของแบงค์ คุณสะใจไม๊คะ ที่ได้ทำให้ดิฉันกลับบ้านช้าไปสามชั่วโมง ลูกชายดิฉันที่ฝากเขาเลี้ยงไว้ รออยู่นาน จนเป็นห่วง และจากที่เคยคิดจะเป็นลูกค้าหรือแนะนำใคร ดิฉันคงไม่แนะนำค่ะ รู้สึกว่าคนกรุงเทพใจดำเหลือเกิน
ธนาคารยูโอบี สาขาทาวน์อินทาวน์ค่ะ อย่าไปจอดรถด้านหลังธนาคารนะคะ อาจโดนแบบดิฉัน
วันที่ 6 ม.ค เข้าพักโรงแรมทาวน์อินทาวน์ เลียบทางด่วนรามอินทราเพื่อประชุมวันที่ 7 เช้า พนักงานบริษัทเราเยอะมากรถมีทุกคนที่จอดรถจึงเต็ม ดิฉันเห็นถนนซอยที่เลี้ยวเข้าหลังตึกแถวหน้าโรงแรมค่ะ ที่เขามีธนาคารยูโอบี และอีกหลายๆอย่างอยู่ จำไม่ได้ ดิฉันไปจอดรถเข้าช่องปกติที่เห็นเขาจอดกันหลายคัน และมองอย่างถี่ถ้วนแล้วว่าไม่มีป้ายห้ามจอด หรืออย่าจอดขวางอะไรอย่างนี้ค่ะ กลัวเขามาด่าทีหลัง แต่ก็เกิดเรื่องค่ะ เลิกประชุมวันรุ่งขึ้น ดิฉันไปที่รถ 16.10 มีรถโคโรน่าจอดปิดท้ายและขึ้นเบรคมือไว้ ปิดมิดค่ะ มีรถจอดอีกสองข้างด้วย และเข็นไม่ได้ ไม่มีตะเข้ ดิฉันต้องกลับไปรับลูกที่ฝากเขาไว้ที่โคราช ก็เลยกระวนกระวายใจกลัวถึงดึกๆลูกจะรอ
18.00 ยามโรงแรมไปหาเจ้าของรถในธนาคารUOB ให้ค่ะ มีคนเดินออกมาเยอะแยะ ซึ่งดิฉันดีใจมาก เจ้าของรถก็ขอโทษ เราก็ไม่ว่ากันค่ะ เขาขอโทษเพราะเข้าใจว่าเราเป็นรถของพนักงานในนี้ เขาเลยจอดปิดแบบนี้ ก็ขอบคุณเขาที่มาถอยรถให้ แต่มันไม่จบค่ะ
ผู้หญิงคนนึง ยืนห่างจากดิฉันที่ยืนอยู่รถประมาณสามเมตร ไม่ใช่เจ้าของรถนะคะ ยืนอยู่กับพนักงานธนาคารคนอื่นที่เค้าเลิกงาน ตะโกนดังมากค่ะ "ก็นี่มันที่จอดแบงค์ ไม่ได้ให้คนอื่นมาจอด " กิริยาหน้าตาเธอแย่มากค่ะ หน้าสวยๆ แต่ทำเสียงแบบนี้ ตะโกนเสียงแว๊กๆแบบนี้ หมดเลยค่ะความสวย ดิฉันตะโกนกลับค่ะ (จะยืนไกลทำไม) " อ๋อ พี่ออกไม่ได้เพราะรถขึ้นเบรคมือค่ะ และพี่ไม่ทราบจริงๆว่าเป็นที่แบงค์" นางยังตะโกนมาค่ะ "ก็นี่มันที่แบงค์ (อ่อ ที่แบงค์คนละประเด็นกับวิธีจอดนะ) ให้ร.ป.ภ.ไปโฟนแล้วก็ไม่มาเลื่อน"
เราตอบ" อ่อ ถ้าพี่ได้ยินพี่คงมาเลื่อน พี่ไม่ทราบจริงๆค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ" ดิฉันก็ตะโกนไม่แพ้กันค่ะ เนื่องจากเธอมาหยาบคายก่อน คนที่อยู่ในเหตุการณ์ถ้าได้อ่านกระทู้นี้คงรับรุ้ได้นะคะ ว่าเธอกิริยาเลวค่ะ และพวกคุณคงสังเกตนะคะว่าดิฉันขอบคุณทั้งน้องเจ้าของรถและรปภ.ที่มาช่วยโบกรถ กริยามารยาทในที่สาธารณะมันต้องควบคุมให้ดีนะคะ
ถึงธนาคาร UOB นะคะ ดิฉัน ยอมรับผิดค่ะที่ไปจอดที่คุณไม่ต้องการให้ใครมาจอด แต่ขอให้คุณติดป้ายนะคะต่อไปนี้ คนบ้านนอกจะได้ไม่หลงไปจอด เพราะไม่รู้ธรรมเนียม และพนักงานควรคิดให้รอบคอบก่อนจะตะโกนใส่หน้าใครนะคะ ดิฉันตะโกนกลับเพราะคุณมาแว๊กใส่ดิฉันก่อน คุณไม่มีมารยาทเอาเสียเลย คุณจะทราบได้อย่างไรคะ ว่าดิฉันเป็นใคร เป็นลูกค้าคุณหรือเปล่า เป็นเพื่อน เป็นญาติใครที่คุณรู้จักหรือเปล่า แล้วคุณคิดว่าการจอดขึ้นเบรคมือขวางไว้มีสิทธ์ทำเพราะเป็นที่ของแบงค์ คุณสะใจไม๊คะ ที่ได้ทำให้ดิฉันกลับบ้านช้าไปสามชั่วโมง ลูกชายดิฉันที่ฝากเขาเลี้ยงไว้ รออยู่นาน จนเป็นห่วง และจากที่เคยคิดจะเป็นลูกค้าหรือแนะนำใคร ดิฉันคงไม่แนะนำค่ะ รู้สึกว่าคนกรุงเทพใจดำเหลือเกิน