วอลเลย์บอลไทยกับการแบกความหวังของคนทั้งชาติ

จะมีทีมกีฬาอะไรที่ทำให้คนไทยดีใจ ชื่นใจได้เท่ากับวอลเลย์บอลหญิง
จะมีกีฬาอะไรที่ทำให้คนไทยต่างตื่นไปซื้อตั๋ว ไปนอนหน้าสนาม ทั้งๆที่ฝนตกน้ำท่วม เพื่อหวังจะได้ดู
บางคนสมหวังได้ตั๋ว บางคนผิดหวังไม่ได้ก็ได้แต่เกาะขอบรั้วเพื่อบีบฝ่ายจัดการแข่งขันให้ขายบัตรยืน
ถนนโล่ง เรตติ้งโทรทัศน์สูงสุดในปีนะละครหลังข่าวได้
กับการที่พวกเธอเลือกหรือถูกบังคับให้ไปแข่งรายการเพื่อหวังเงิน หวังลาภยศ หวังที่จะได้เหรียญเพื่อเป็นเกียรติยศต่อพวกเธอและประเทศชาติ


นักวอลเลย์บอลหญิงไทย ไม่ไปโอลิมปิกแล้ว ถามว่าผมจะหยุดเีชียร์ไหม
-ไม่มีทาง-
นักวอลเลย์บอลหญิงไทย ต้องแข่งกับทีมBของมหาอำนาจ ถามว่าผมสนใจไหม
-มหาอำนาจเหล่านั้นล้วนเคยลิ้มรสเหรียญเอเีชียนเกมส์แล้ว-

ผมอ่านความเห็นของบางคนแล้วท้อใจ ที่จะเลิกเีชียร์ เลิกสนับสนุน ดุด่าว่าเห็นแก่เงิน ทั้งๆที่เงินก็คือส่วนสำคัญของชีวิต
ถ้าวันใดที่พวกเธอซื้อปัจจัยสี่โดยไม่ต้องใช้เงินค่อยเอาเรื่องนี้มาพิจารณาละกัน

ถ้าเจ็ดเซียนไม่ได้ไปโอลิมปิก ซึ่งผมก็มองว่าโอกาสน้อยมากที่จะได้ไป (สังขารร่วงโรย) แต่ยังไงก็ยังเชื่อเสมอว่า ต้องมีสักวัน
ไม่ใช่ชุดนี้ก็ต้องมีสักวัน ย้อนกลับไปสักสิบปี ถ้าบอกว่า ไทย ชนะ จีน ญี่ปุ่น เกาหลี รัสเซีย อเมริกา คิวบา โดมินิกัน เซอร์เบีย เยอรมัน ได้
คงจะถูกด่าว่าไม่บ้าก็ละเมอ

แต่นักกีฬาุชุดนี้ก็ทำได้ และหมดชุดนี้เด็กรุ่นหลังจะทำได้หรือไม่นั้นก็เป็นเรื่องของอนาคตและสมาคม เจ็ดเซียนไม่ผิด

นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย ไม่ใช่วงไอดอลเิกิร์ลกรุป  

ที่ประกาศเลือกทางเดินชีวิต ประกาศว่ามีแฟนแล้ว แล้วกองเชียร์จะหมดใจในการสนับสนุน

อย่าลืมว่าสองรายการมีธงชาติติดอกทั้งคู่

ไม่ว่าจะอย่างไรผมก็จะสนับสนุนพวกเธอต่อไป

หนึ่งในตำนานที่คนไทยจะจดจำเธอ นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย
วรรณา บัวแก้ว/ปลื้มจิตร์ ถินขาว/วิลาวัณย์ อภิญญาพงศ์ /อำพร หญ้าผา/นุศรา ต้อมคำ/อรอุมา สิทธิรักษ์/มลิกา กันทอง

Ps.ผมว่ากรณีนี้คนละเคสกับการที่ยุ่นกะเซิร์บฮั้วกันนะ ไม่ได้คล้ายเลย ในเมื่อเลือกว่าจะเอาเอเชียนเกมส์ก็ต้องยอมรับผลกระทบให้ได้
ไม่ใช่ไปเอเชียนส์เกมส์แล้วยุ่นอดไปชิงแชมป์โลก ค่อยมาด่าว่าหยามศักดิ์ศรี