กระทู้นี้ไม่ได้มีเจตนาดูถูกสาวโรงงานหรือใครนะครับ และไม่ว่าคำตอบจะออกมายังไงผมก็ไม่ได้คิดว่าจะเลิกกับแฟนผม แต่ที่อยากรู้คือความคิดเห็นของคนอื่น ว่าทำไมต้องมองว่าสาวโรงงานดูไม่ดีด้วยครับ? หรือแค่เพราะว่าเค้าไม่ได้มีโอกาศได้นั่งทำงานในออฟฟิศเหมือนกับคนอื่นๆ
ก่อนอื่นเลยขอเล่าประวัติตัวเองก่อนครับ ตอนนี้ผมอายุ 26 ไม่ได้เป็นหัวหน้าหรืออะไร แต่เงินเดือนรวมโอทีก็ 60-70k ซึ่งสำหรับผมผมว่ามันก็มากพอแล้วที่จะใช้ชีวิตด้วยตัวเองและอยู่กับใครอีกคนได้โดยไม่เป็นภาระของพ่อแม่หากไม่ฟุ่มเฟือย ส่วนแฟนของผมก็สาวโรงงานธรรมดาแต่อาศัยหน้าตาดีหน่อย บอกตรงๆเลยครับว่าจีบยากมากๆ สาวโรงงานไม่ใช่ว่าใครจะเดินไปจีบแล้วจะติดนะครับ เพราะเท่าที่ผมเคยคุยกับแฟน เค้าบอกว่าในหมู่สาวโรงงานถ้าเป็นคนดีๆมักจะระวังตัวเป็นพิเศษเพราะรู้ว่าส่วนมากผู้ชายจะเข้ามาหาเพราะอะไร
ทีนี้พวกเพื่อนของผมในก๊วนเดียวกันมันก็มีแฟนกันหมดแล้ว บางคนได้แฟนฐานะดี สวย บางคนก็ได้แฟนในแผนกเดียวกัน เวลาคุยเรื่องแฟนกันเมื่อไหร่มันมักจะพูดกันประมาน ทำไมผมไม่หาแฟนให้ดีกว่านี้ หน้าตาก็ไม่ได้แย่ หน้าที่การงานก็ไม่ใช่กระจอกๆ บางคนก็บอกว่าไม่มีปัญญาหาดีกว่านี้แล้ว (อารมมันพูดกันเล่นๆนะครับไม่ได้ตั้งใจจะด่า แต่ว่าผมไม่ขำไปกับมัน) หลายครั้งที่นัดกันไปเที่ยวพร้อมๆแล้วให้พาแฟนไปด้วย ผมมักจะปฏิเสธ ไม่ใช่ว่าผมอาย แต่ผมกลัวว่าแฟนผมจะทนไม่ได้กับสายตาที่พวกเพื่อนผมมอง และกลัวว่าเพื่อนมันจะปากหมาหลุดพูดอะไรพล่อยๆออกมาให้แฟนผมเก็บไปคิดมาก
แค่นั้นยังไม่พอครับ ที่บ้าน เวลาผมพูดถึงแฟนก็เหมือนจะไม่ค่อยยอมรับเท่าไหร่ แต่ว่าก็ไม่ได้พูดอะไรแค่มองสีหน้าออกว่าไม่ค่อยพอใจ ทั้งๆที่สมัยก่อนเวลาผมมีแฟน ที่บ้านจะรักและเอ็นดูแฟนผมทุกคน
คือผมพอเข้าใจนะครับว่าสมัยนี้มันโลกทุนนิยม วัดค่าของคนกันที่ฐานะ แต่ถามจริงๆเลยครับ
ขึ้นชื่อว่าสาวโรงงานแล้ว ในมุมมองของคนอื่น โดยเฉพาะผู้ชายเป็นยังไงบ้างเหรอครับ ต้องการคำตอบจากใจจริงๆนะครับ
จีบสาวโรงงานนี่มันผิดหรือดูไม่ดีตรงไหนเหรอครับ?
ก่อนอื่นเลยขอเล่าประวัติตัวเองก่อนครับ ตอนนี้ผมอายุ 26 ไม่ได้เป็นหัวหน้าหรืออะไร แต่เงินเดือนรวมโอทีก็ 60-70k ซึ่งสำหรับผมผมว่ามันก็มากพอแล้วที่จะใช้ชีวิตด้วยตัวเองและอยู่กับใครอีกคนได้โดยไม่เป็นภาระของพ่อแม่หากไม่ฟุ่มเฟือย ส่วนแฟนของผมก็สาวโรงงานธรรมดาแต่อาศัยหน้าตาดีหน่อย บอกตรงๆเลยครับว่าจีบยากมากๆ สาวโรงงานไม่ใช่ว่าใครจะเดินไปจีบแล้วจะติดนะครับ เพราะเท่าที่ผมเคยคุยกับแฟน เค้าบอกว่าในหมู่สาวโรงงานถ้าเป็นคนดีๆมักจะระวังตัวเป็นพิเศษเพราะรู้ว่าส่วนมากผู้ชายจะเข้ามาหาเพราะอะไร
ทีนี้พวกเพื่อนของผมในก๊วนเดียวกันมันก็มีแฟนกันหมดแล้ว บางคนได้แฟนฐานะดี สวย บางคนก็ได้แฟนในแผนกเดียวกัน เวลาคุยเรื่องแฟนกันเมื่อไหร่มันมักจะพูดกันประมาน ทำไมผมไม่หาแฟนให้ดีกว่านี้ หน้าตาก็ไม่ได้แย่ หน้าที่การงานก็ไม่ใช่กระจอกๆ บางคนก็บอกว่าไม่มีปัญญาหาดีกว่านี้แล้ว (อารมมันพูดกันเล่นๆนะครับไม่ได้ตั้งใจจะด่า แต่ว่าผมไม่ขำไปกับมัน) หลายครั้งที่นัดกันไปเที่ยวพร้อมๆแล้วให้พาแฟนไปด้วย ผมมักจะปฏิเสธ ไม่ใช่ว่าผมอาย แต่ผมกลัวว่าแฟนผมจะทนไม่ได้กับสายตาที่พวกเพื่อนผมมอง และกลัวว่าเพื่อนมันจะปากหมาหลุดพูดอะไรพล่อยๆออกมาให้แฟนผมเก็บไปคิดมาก
แค่นั้นยังไม่พอครับ ที่บ้าน เวลาผมพูดถึงแฟนก็เหมือนจะไม่ค่อยยอมรับเท่าไหร่ แต่ว่าก็ไม่ได้พูดอะไรแค่มองสีหน้าออกว่าไม่ค่อยพอใจ ทั้งๆที่สมัยก่อนเวลาผมมีแฟน ที่บ้านจะรักและเอ็นดูแฟนผมทุกคน
คือผมพอเข้าใจนะครับว่าสมัยนี้มันโลกทุนนิยม วัดค่าของคนกันที่ฐานะ แต่ถามจริงๆเลยครับ
ขึ้นชื่อว่าสาวโรงงานแล้ว ในมุมมองของคนอื่น โดยเฉพาะผู้ชายเป็นยังไงบ้างเหรอครับ ต้องการคำตอบจากใจจริงๆนะครับ