จขกท. เคยไปอ่านความคิดเห็นของหลายๆท่านในหลายๆที่เวลาที่ละครเรื่องใดเรื่องหนึ่งออกอากาศ แล้วมักจะมีบางความเห็นออกแนวประมาณว่า "ไม่มีประโยชน์" "ไม่เปลี่ยนแปลงเลย" "หาสาระไม่ได้" ฯลฯ
แรกๆคิดว่าเป็นฝีมือของแฟนคลับอีกช่องมาดิสเครดิต แต่พออ่านๆไปก็เป็นกับละครทุกเรื่อง จากทุกช่องเลย
เลยสงสัยครับว่า ทำไมถึงได้อคติมากมายขนาดนั้น
ว่ากันตามตรง จขกท. ก็เห็นด้วยกับความเห็นเหล่านั้นในหลายๆประเด็น ทั้งเรื่องความซ้ำซาก และความไม่สมเหตุสมผลในบางจุด
แต่มันชักจะเดือดปุดๆในใจ ตรงความเห็นที่ว่า "เพราะอย่างนี้ชาติถึงไม่เจริญ" "คนไทยโง่ลงทุกวันเพราะอย่างนี้" ฯลฯ
แรกๆก็ตกใจ แต่หลังๆก็เชื่อแล้วว่า มีคนคิดอย่างนี้อยู่จริง
เลยสงสัยอีกว่า ทำไมจึงอคติขนาดนั้น
อาจตั้งข้อสันนิษฐานได้หลายประเด็น ทั้งจากถูกคนที่บ้านแย่งดูในวัยเด็ก หรือเพราะมันเศร้า,ซ้ำซากมากเกินไป หรือที่สำคัญที่สุดคือ อาจจะไปเห็นของที่อื่นๆมา แล้วมาต้องการอย่างโน้นอย่างนี้
เอาเถอะครับ จะด้วยสาเหตุใดก็ตามแต่ ก็แล้วแต่เหตุผลของแต่ละท่าน ซึ่งไม่อาจคิดเหมือนกันทั้งหมดได้
แต่ที่ จขกท. อยากจะกล่าวต่ออีกสักหน่อย คือมุมมองบางส่วนต่อความคิดเห็นที่อาจมีอคติเหล่านี้
1."เพราะอย่างนี้ชาติถึงไม่เจริญ" - จากประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติที่ผ่านมา ไม่มีชาติหรือประเทศไหนจะยิ่งใหญ่หรือตกต่ำได้เพราะการละครหรือสิ่งบันเทิงเป็นต้นเหตุสถานเดียว และอาจจะไม่เป็นเหตุผลเลย ชาติจะเจริญหรือตกต่ำก็ขึ้นอยู่กับประชาชนในประเทศ ที่สะท้อนผ่านผู้นำหรือผู้มีอำนาจในประเทศนั้นๆเป็นส่วนใหญ่ คุณภาพนั้นมาจากการศึกษาที่ทั่วถึง และมีประสิทธิภาพ
หากได้ฟังเช่นนี้ คนบางส่วนก็อาจจะแย้งว่า ก็เพราะละครสร้างมาไม่ดีเลยเป็นตัวบั่นทอนสติปัญญาของคนไทย งั้นไปที่ข้อ 2 กัน
2."คนไทยโง่ลงทุกวันก็เพราะแบบนี้" - จุดประสงค์ของการสร้างละครขึ้นมา เพื่ออะไร ก็เพื่อความบันเทิง และผ่อนคลายเป็นส่วนใหญ่ หากจะให้เป็นการสร้างเสริมสติปัญญา ก็ควรเป็นที่หนังสือ หรือห้องสมุดมิใช่หรือ ก็จะวกกลับไปที่ข้อแรก ลองไปอ่านดูดีๆอีกครั้ง และหากจะวัดความโง่ หรือความฉลาด ก็อยากถามที่ว่าวัดจากตรงไหน หากวัดจากจำนวนผู้เป็นปัณฑิต หรือการสอบวัดผล ก็จะต้องต่ำแน่ๆ เนื่องจากการกระจายคุณภาพทางการศึกษาที่ยังไม่เป็นธรรมนัก แต่จะบอกว่าคนส่วนใหญ่โง่ ก็ไม่ถูกนัก เพราะคนเรามีความรู้ หรือโอกาสในชีวิตที่ต่างกัน คนเราเก่งเรื่องหนึ่ง อาจไม่เก่งอีกเรื่องหนึ่งก็ได้
กล่าวโดยสรุปคือ แม้สื่อโทรทัศน์หรืออื่นๆ โดยเฉพาะละคร แม้จะมีผลต่อสังคมมากอย่างที่เราเห็น แต่การจะมองว่าละครนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความเสื่อมทรามทางสังคมเลย มันก็ไม่ถูกต้องนัก มีองค์ประกอบอื่นๆหลายๆอย่างรวมอยู่ด้วย
คนที่แสดงความเห็นเหล่านั้น ส่วนหนึ่งก็เข้าใจว่า อยากเห็นประเทศชาติพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น แต่อย่างน้อยก็ควรจะเคารพซึ่ง "ความชอบ" ของแต่ละคนด้วย
อย่างเช่น จขกท. ชอบดูละครไทย แต่ก็เฉพาะเรื่องที่อ่านจากบทประพันธ์ที่ชอบ หรือน่าสนใจเท่านั้น ส่วนละครหรือซีรีย์ ของประเทศอื่นๆ ก็ติดตามบ้าง
แต่ จขกท. เองก็อยากเห็นละครแนวใหม่ๆบ้างในไทยนะ (เริ่มเห็นในระยะหลัง แม้ไม่มากแต่ก็เป็นนิมิตหมายที่ดี)
บางฉาก รสชาติแบบไทยๆ ก็อยากให้เนียนกว่านี้นะ ดังโฆษณานี้
เหตุใดบางคนจึงค่อนข้างอคติกับละครไทยมาก
แรกๆคิดว่าเป็นฝีมือของแฟนคลับอีกช่องมาดิสเครดิต แต่พออ่านๆไปก็เป็นกับละครทุกเรื่อง จากทุกช่องเลย
เลยสงสัยครับว่า ทำไมถึงได้อคติมากมายขนาดนั้น
ว่ากันตามตรง จขกท. ก็เห็นด้วยกับความเห็นเหล่านั้นในหลายๆประเด็น ทั้งเรื่องความซ้ำซาก และความไม่สมเหตุสมผลในบางจุด
แต่มันชักจะเดือดปุดๆในใจ ตรงความเห็นที่ว่า "เพราะอย่างนี้ชาติถึงไม่เจริญ" "คนไทยโง่ลงทุกวันเพราะอย่างนี้" ฯลฯ
แรกๆก็ตกใจ แต่หลังๆก็เชื่อแล้วว่า มีคนคิดอย่างนี้อยู่จริง
เลยสงสัยอีกว่า ทำไมจึงอคติขนาดนั้น
อาจตั้งข้อสันนิษฐานได้หลายประเด็น ทั้งจากถูกคนที่บ้านแย่งดูในวัยเด็ก หรือเพราะมันเศร้า,ซ้ำซากมากเกินไป หรือที่สำคัญที่สุดคือ อาจจะไปเห็นของที่อื่นๆมา แล้วมาต้องการอย่างโน้นอย่างนี้
เอาเถอะครับ จะด้วยสาเหตุใดก็ตามแต่ ก็แล้วแต่เหตุผลของแต่ละท่าน ซึ่งไม่อาจคิดเหมือนกันทั้งหมดได้
แต่ที่ จขกท. อยากจะกล่าวต่ออีกสักหน่อย คือมุมมองบางส่วนต่อความคิดเห็นที่อาจมีอคติเหล่านี้
1."เพราะอย่างนี้ชาติถึงไม่เจริญ" - จากประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติที่ผ่านมา ไม่มีชาติหรือประเทศไหนจะยิ่งใหญ่หรือตกต่ำได้เพราะการละครหรือสิ่งบันเทิงเป็นต้นเหตุสถานเดียว และอาจจะไม่เป็นเหตุผลเลย ชาติจะเจริญหรือตกต่ำก็ขึ้นอยู่กับประชาชนในประเทศ ที่สะท้อนผ่านผู้นำหรือผู้มีอำนาจในประเทศนั้นๆเป็นส่วนใหญ่ คุณภาพนั้นมาจากการศึกษาที่ทั่วถึง และมีประสิทธิภาพ
หากได้ฟังเช่นนี้ คนบางส่วนก็อาจจะแย้งว่า ก็เพราะละครสร้างมาไม่ดีเลยเป็นตัวบั่นทอนสติปัญญาของคนไทย งั้นไปที่ข้อ 2 กัน
2."คนไทยโง่ลงทุกวันก็เพราะแบบนี้" - จุดประสงค์ของการสร้างละครขึ้นมา เพื่ออะไร ก็เพื่อความบันเทิง และผ่อนคลายเป็นส่วนใหญ่ หากจะให้เป็นการสร้างเสริมสติปัญญา ก็ควรเป็นที่หนังสือ หรือห้องสมุดมิใช่หรือ ก็จะวกกลับไปที่ข้อแรก ลองไปอ่านดูดีๆอีกครั้ง และหากจะวัดความโง่ หรือความฉลาด ก็อยากถามที่ว่าวัดจากตรงไหน หากวัดจากจำนวนผู้เป็นปัณฑิต หรือการสอบวัดผล ก็จะต้องต่ำแน่ๆ เนื่องจากการกระจายคุณภาพทางการศึกษาที่ยังไม่เป็นธรรมนัก แต่จะบอกว่าคนส่วนใหญ่โง่ ก็ไม่ถูกนัก เพราะคนเรามีความรู้ หรือโอกาสในชีวิตที่ต่างกัน คนเราเก่งเรื่องหนึ่ง อาจไม่เก่งอีกเรื่องหนึ่งก็ได้
กล่าวโดยสรุปคือ แม้สื่อโทรทัศน์หรืออื่นๆ โดยเฉพาะละคร แม้จะมีผลต่อสังคมมากอย่างที่เราเห็น แต่การจะมองว่าละครนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความเสื่อมทรามทางสังคมเลย มันก็ไม่ถูกต้องนัก มีองค์ประกอบอื่นๆหลายๆอย่างรวมอยู่ด้วย
คนที่แสดงความเห็นเหล่านั้น ส่วนหนึ่งก็เข้าใจว่า อยากเห็นประเทศชาติพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น แต่อย่างน้อยก็ควรจะเคารพซึ่ง "ความชอบ" ของแต่ละคนด้วย
อย่างเช่น จขกท. ชอบดูละครไทย แต่ก็เฉพาะเรื่องที่อ่านจากบทประพันธ์ที่ชอบ หรือน่าสนใจเท่านั้น ส่วนละครหรือซีรีย์ ของประเทศอื่นๆ ก็ติดตามบ้าง
แต่ จขกท. เองก็อยากเห็นละครแนวใหม่ๆบ้างในไทยนะ (เริ่มเห็นในระยะหลัง แม้ไม่มากแต่ก็เป็นนิมิตหมายที่ดี)
บางฉาก รสชาติแบบไทยๆ ก็อยากให้เนียนกว่านี้นะ ดังโฆษณานี้