วันหนึ่งเราเคยเลิกคุยกับเพื่อนสนิทเป็นปีเลย เพราะเขาพูดดูถูกความฝันของเรา ครั้งนั้นโกรธมาก มันเลยพาลเอาเหตุการณ์เก่าๆที่ปล่อยผ่านๆไปมาคิดซะหนักหัว ประเด็นหลักที่ได้คือ เพื่อนคนนี้ไม่เคยขอโทษเลยทุกครั้งที่เขาผิดและทะเลาะกันใหญ่ๆ ทุกครั้งที่เราผิดเล็กๆน้อยๆเราก็ขอโทษแล้ว วันหนึ่งกลับไปคุยกับเขาอีกครั้งก็คิดว่าโตแล้ว หยุดทิฐิและให้อภัยได้แล้ว และเพื่อนอีกคนขอร้องด้วย พอกลับไปคุยอีก เขาทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
เมื่อคืนนั่งคุยเปิดใจกับเพื่อนค่ะ พูดกันถึงครั้งที่เลิกคุยกัน เขาบอกว่าจริงๆแล้วเขาไม่อยากกลับมาคุยกับเราอีก เพราะเราทำตัวไร้สาระ เลิกคุยเลิกคบเองเพราะเรื่องไร้สาระ และการที่เราโทรไปก่อนเพียงเพราะเรากำลังมีปัญหาเลยเห็นเขาเป็นที่ระบาย และอีกอย่างคือช่วงที่เลิกคุยกัน เขามีปัญหาหนัก ช่วงเวลานั้นเราไม่ได้อยู่ข้างเขา เลยคิดจะเลิกคบเราถาวร แต่พอเราโทรไปก็เลยแบบว่า เอ้อ..คุยก็คุย
ช่วงที่เขามีปัญหา เราไม่รู้เลยว่าเขามีปัญหาเพราะไม่ได้คุยกัน ตอนนั้นเราเองก็มีปัญหาหนักเหมือนกัน หนักกว่าเขาหลายเท่า เขาเองก็ไม่ใช่คนที่มีไหล่ไว้ให้เราซบเหมือนกัน แต่เรามีเหตุผลพอที่จะไม่โกรธเขาในประเด็นนี้ เพราะเรากำลังเลิกคบกันอยู่ ไม่รู้ความเป็นไปของแต่ละคนเลย
วันที่เราโทรหาเขาปัญหาเราผ่านไปแล้ว ทำให้เรามองโลกบวกมากขึ้น การติดต่อเขาอีกครั้งคือหนึ่งในผลลัพธ์ของการมองโลกบวกของเรา เพียงแต่เราแชร์ปัญหาที่ผ่านมาให้เขาฟัง ไม่ได้เห็นเขาเป็นกระโถน หรืออยากขอความช่วยเหลือ
วันนี้เราเปิดร้าน คนงานไม่พอ จริงๆเราพอทำได้กับลูกน้องอีกคน แต่มันเหนื่อยมาก ช่วงแรกๆเราขอให้เขามาช่วย เรารู้ว่าเขาคงมาไม่ได้ทุกวัน (เขาไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านเฉยๆ) แต่เขามาได้แค่วันเดียว และไม่โทรมาถามไถ่ด้วย รู้อีกทีช่วงนั้นไปเที่ยวต่างจังหวัดกับแฟน วันหนึ่งเขาโทรมาพูดในทำนองว่าเราผิด ทำไมไม่โทรหา ทำไมหายไปอีกแล้ว
ทุกวันนี้เขามาช่วยเราบ้าง แต่ทุกครั้งที่มาแฟนจะตามมาหาด้วย นั่งกันอยู่แป๊บๆ พอแฟนบอกไปเถอะ เขาก็จะไปทันที บางครั้งไปทั้งๆที่ลูกค้ายังเต็มร้านวุ่นวายอยู่เลย ลูกน้องที่ร้านยังพูดว่า พี่เขาไม่ได้มาช่วยพี่เนอะ เขามารอแฟน
เขาเคยพูดว่าเขาเป็นเพื่อนแท้ไม่ใช่แค่เพื่อนสนิท เขารักเพื่อนมากกว่าตัวเอง และเขาก็รักเรา ถ้าไม่รักเขาไม่มาช่วยเราที่ร้านหรอก
ทุกวันนี้จากเพื่อนที่เราคุยได้ทุกอย่าง กลับกลายเป็นว่าเราไม่รู้จะทำตัวยังไง คือมันตะขิดตะขวงไปหมด สับสน เพื่อนอีกคนบอกว่าให้พูดไปตรงๆเลย แต่มันปล่อยมาซะจนไม่รู้จะเริ่มตรงไหน
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ไม่อยากเลิกคบ ไม่อยากเลิกคุย เราเองก็ไม่ใช่คนที่สังคมกว้างหนัก เพื่อนไม่เยอะ จะให้พูดตรงๆก็ไม่กล้า กลุ้มใจมากค่ะ
อยากมีเพื่อนสักคนที่ไม่ได้แค่สนิท แต่เป็นเพื่อนแท้ด้วย เราจะทุ่มหมดใจเลย
...“We need at least one friend who understands what we do not say.”
— Dr. Sunwolf
เพื่อนสนิทแต่ไม่ใช่เพื่อนแท้
เมื่อคืนนั่งคุยเปิดใจกับเพื่อนค่ะ พูดกันถึงครั้งที่เลิกคุยกัน เขาบอกว่าจริงๆแล้วเขาไม่อยากกลับมาคุยกับเราอีก เพราะเราทำตัวไร้สาระ เลิกคุยเลิกคบเองเพราะเรื่องไร้สาระ และการที่เราโทรไปก่อนเพียงเพราะเรากำลังมีปัญหาเลยเห็นเขาเป็นที่ระบาย และอีกอย่างคือช่วงที่เลิกคุยกัน เขามีปัญหาหนัก ช่วงเวลานั้นเราไม่ได้อยู่ข้างเขา เลยคิดจะเลิกคบเราถาวร แต่พอเราโทรไปก็เลยแบบว่า เอ้อ..คุยก็คุย
ช่วงที่เขามีปัญหา เราไม่รู้เลยว่าเขามีปัญหาเพราะไม่ได้คุยกัน ตอนนั้นเราเองก็มีปัญหาหนักเหมือนกัน หนักกว่าเขาหลายเท่า เขาเองก็ไม่ใช่คนที่มีไหล่ไว้ให้เราซบเหมือนกัน แต่เรามีเหตุผลพอที่จะไม่โกรธเขาในประเด็นนี้ เพราะเรากำลังเลิกคบกันอยู่ ไม่รู้ความเป็นไปของแต่ละคนเลย
วันที่เราโทรหาเขาปัญหาเราผ่านไปแล้ว ทำให้เรามองโลกบวกมากขึ้น การติดต่อเขาอีกครั้งคือหนึ่งในผลลัพธ์ของการมองโลกบวกของเรา เพียงแต่เราแชร์ปัญหาที่ผ่านมาให้เขาฟัง ไม่ได้เห็นเขาเป็นกระโถน หรืออยากขอความช่วยเหลือ
วันนี้เราเปิดร้าน คนงานไม่พอ จริงๆเราพอทำได้กับลูกน้องอีกคน แต่มันเหนื่อยมาก ช่วงแรกๆเราขอให้เขามาช่วย เรารู้ว่าเขาคงมาไม่ได้ทุกวัน (เขาไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านเฉยๆ) แต่เขามาได้แค่วันเดียว และไม่โทรมาถามไถ่ด้วย รู้อีกทีช่วงนั้นไปเที่ยวต่างจังหวัดกับแฟน วันหนึ่งเขาโทรมาพูดในทำนองว่าเราผิด ทำไมไม่โทรหา ทำไมหายไปอีกแล้ว
ทุกวันนี้เขามาช่วยเราบ้าง แต่ทุกครั้งที่มาแฟนจะตามมาหาด้วย นั่งกันอยู่แป๊บๆ พอแฟนบอกไปเถอะ เขาก็จะไปทันที บางครั้งไปทั้งๆที่ลูกค้ายังเต็มร้านวุ่นวายอยู่เลย ลูกน้องที่ร้านยังพูดว่า พี่เขาไม่ได้มาช่วยพี่เนอะ เขามารอแฟน
เขาเคยพูดว่าเขาเป็นเพื่อนแท้ไม่ใช่แค่เพื่อนสนิท เขารักเพื่อนมากกว่าตัวเอง และเขาก็รักเรา ถ้าไม่รักเขาไม่มาช่วยเราที่ร้านหรอก
ทุกวันนี้จากเพื่อนที่เราคุยได้ทุกอย่าง กลับกลายเป็นว่าเราไม่รู้จะทำตัวยังไง คือมันตะขิดตะขวงไปหมด สับสน เพื่อนอีกคนบอกว่าให้พูดไปตรงๆเลย แต่มันปล่อยมาซะจนไม่รู้จะเริ่มตรงไหน
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ไม่อยากเลิกคบ ไม่อยากเลิกคุย เราเองก็ไม่ใช่คนที่สังคมกว้างหนัก เพื่อนไม่เยอะ จะให้พูดตรงๆก็ไม่กล้า กลุ้มใจมากค่ะ
อยากมีเพื่อนสักคนที่ไม่ได้แค่สนิท แต่เป็นเพื่อนแท้ด้วย เราจะทุ่มหมดใจเลย
...“We need at least one friend who understands what we do not say.”
— Dr. Sunwolf