ช่วยหาคุณค่าทางด้านสังคมของคำประพันธ์บทนี้หน่อยค่ะ                 กลใดไป่ช่วยแผ้ว                  นภา ดลฤๅษี ใสสร

หลงลืมลูกสละตัว ต่อมืดมั่วจึงกลับมา ทำเป็นบีบน้ำตาคือกว่าลูกหาย ใครจะไม่รู้แยบคาย - ความคิดหญิง ถ้าแม้นเจ้าอาศัยอยู่ด้วยลูกจริง ๆ เหมือนวาจา ก็จะรีบกลับเข้ามาแต่วีวันไม่ทันรอน เออนี่เจ้าเที่ยวพเนจรนอน

ช่วยถอดบทนิราศ นรินทร์บทที่88ได้ใหมครับ แขกเต้าตามเต้าคู่. แขกสมร มาฤา ถามข่าวนางนุชแหนงจร. จับไม้ สัตวาสุวาวอน วานหน่อย นกเอย บอกสมรเรียมไห้ให้ ข่าวน้องมาแถลง

กวีนิพนธ์ (อังกฤษ: Poetry, Poem, Poesy) คือรูปแบบทางศิลปะที่มนุษย์ใช้ภาษา เพื่อคุณประโยชน์ด้านสุนทรียะ ซึ่งเพิ่มเติมจากเนื้อหาทางความหมาย นับเป็นส่วนหนึ่งของวรรณกรรม โดยเป็นคำประพันธ์ที่กวีแต่ง เป็นงา

ฉนั้นไซร้ไซร้จะงามงามสมรจริตงอนงอนงามเฉิดเฉิดโฉมฉินสลักทรวงเยื้องย่างอย่างกินรินชายแดดิ้นมิตรรักมักจืดใจ<><>ยามแย้มยิ้มยิ้มยวนคมคมขำค้อนเสมือนอ้อนอ้อนอกชายชายหวังได้เริงฤดีจำรัสสัมผัสไวกึ่

เก็บงานเก่า เฝ้ารวม ร่วมกระทู้ เทียวค้นดู เดิมนาม เฝ้าตามหา ติดโทษแบน แสนอาวรณ์ งานก่อนมา หน้า nana_tjj ถูกเททิ้ง หลายหมายเลข สมาชิก เขาติ๊กฆ่า สิ้นสมญา นามเก่า เศร้าใจยิ่ง รอยอักษร ย้อนหลัง คิดอ้างอ

ฝ่ายนางอสุรีผีเสื้อน้ำ    ได้ยินคำโอรสนึกอดสู เป็นห่วงผัวมัวแลชะแง้ดู    ไม่เห็นอยู่ด้วยกันนี่ฉันใด หรือจวนตัวกลัวเมียไปเสียก่อน    หรือซุ่ม