ขอเข้าเรื่องเลยละกันครับ ตอนนี้ผมอายุ25ปี เมือ 7ปี ที่แล้วผมต้องไปสมัครเรียนภาคสมทบ(เรียน เสาร์-อาทิตย์) เพราะจันทร์-ศุกร์ ต้องทำงาน ซึ่งนักเรียนภาคสมทบก็จะมีแต่วัยทำงาน นั้นเลยเป็นสาเหตุไห้ผมได้รู้จักผู้หญิงคนนึง เธอมีอายุมากกว่าผม10ปี ครับอ่านไม่ผิด10ปี ในตอนนั้นผมในวัย18ปีเห็นเธอแล้วใจเต้นแรง รู้สึกเลยว่าเธอมีแรงดึงดูด(สงสัยจะแรงกรรม)
ในปีแรกที่เรียนด้วยแทบไมได้คุยกันเลย เพราะเรียนแค่ เสาร์-อาทิตย์ แถมพอเรียนเสร็จเธอจะรีบกลับ จนขึ้นปี2ผมถึงได้รู้ว่าเธอมีลูกมีสามีแล้ว เพราะตอนปี2เทอม2สามีเธอมาเรียนด้วย(มาเก็บเป็นบางวิชา) ทำไห้ผมได้พูดคุยกับสามีเธอและรู้จักกันระดับนึง ผมกับเธอแค่คุยกันในตอนมาเรียนไม่เคยมีนอกจากนี้ แต่พอปี3เทอมสุดท้ายก่อนไปฝึกงาน ที่ห้องจัดทริปไปเที่ยวทะเลกัน
มันทำไห้ผมได้มีโอกาศคุยกับเธอนอกจากเวลาเรียน เพราะผมหาเหตุโทไปหาเธอเรื่องปรึกษาการจัดทริปว่าจะไปไหนยังไงดี ยิ่งทำไห้เราสนิทกันมากขึ้นพอตอนไปเที่ยวสามีเธอ และ เพือนสนิทเธอไม่ได้ไป ทำไห้ผมได้มีโอกาศไกล้ชิดเธอเข้าไปอีก ในตอนนั้นไม่รู้บาปกรรมอะไรบังตา แต่ในใจผมมีแต่ความเสน่ห์หาไห้เธอ หลังจากกลับจากทรปนั้นเราก็คุยกันมากขึ้น จากแค่นานๆครั้งเป็นบ่อยขึ้นและกลายเปนทุกวัน
ทั้งเฟซบุคและโทรศัพ ในระหว่างนี้สามีเธอไม่รู้เรื่องนี้เลย เพราะเธอจะคุยกับผมเวลาอยู่ที่ทำงาน พอกลับบ้านเราจะรู้กันว่าจะไม่ติดต่อกัน ยอมรับว่าตอนนั้นเหมือนฝันเปนจริงที่ผู้หญิงที่เราชอบตั้งแต่แรกเหนเหมือนมีใจไห้ แต่อีกใจนึงก็คิดว่าเปนเรื่องที่ผิดมากตอนนั้นผมคิดอยากจบไว้แค่นี้ แต่ผมก็พ่ายแไห้กิเลศ จากที่แค่คุยก็เป็นนัดเจอกัน จากแค่กินข้าวก็เป็นคุยกันในที่ลับตา จากแค่คุยกันก็กลายเป็นส่งตัวเองลงนรกโดยสมบูรณืแบบ
ด้วยวัย21ปีที่ผ่านมาผู้หญิงมาพอสมควร แต่ครั้งนี้กลับไม่รู้สึกละอายหรือผิดต่อสิ่งที่เกิดขึ้นกลายเปนรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก นับจากที่โทรคุยกันครั้งแรกมาถึงตอนที่มีอะไรกันประมาณ6เดือน ซึ่งหลังจากนั้นผมต้องไปฝึกงาน แต่ของเธอฝึกงานที่ทำงานทำไห้ทั้งผมและเธอมีเวลาว่างตรงกัน รสชาติของบาปมันชั่งหอมหวาน การนัดเจอกันของเราจะจบลงเอยที่เบาะหลังรถเธอในที่ลับตาคนแทบจะทุกครั้ง เหตุการณ์เล่านี้ผ่านไปประมาณ1ปี เธอก็หย่ากับสามี
เธอกับสามีระหองระแหงกันมาตลอด จึงตัดสินใจแยกทางกันและหย่ากันในเวลาต่อมา เธอย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด โดยลูกของเธอไปอยู่กับแม่สามีเธอ ผมในตอนนั้นรู้สึกแค่ว่าเธอมีรถให้ไช้ไปไหนมาไหนโก้หรู และไปไหนเธอก็ออกไห้ตลอด ความสบายในชีวิตแบบนี้มันทำไห้ลืมเรื่องบาปบุญไปซะหมด แต่พอเธอย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดทำไห้ความรู้สึกของผมที่มีต่อเธอเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เพราะผมรู้สึกสงสารเธอมากในใจเธอคิดถึงลูกแต่เธอจะทำเมหือนไม่มีอะไร
แถมพ่อ แม่ ก็บอกไม่ได้ว่าหย่ากับสามีแล้ว น้องเธอก็โทรมาขู่ขอเงินประจำ จากสงสาร ผมพูดกับตัวเองเลยว่าอยากดูแลผู้หญิงคนนี้ ผมจึงเริ่มหางานทำเป็นชิ้นเป็นอันเพื่อแบ่งเบาค่าไช้จ่ายเธอ แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันแทบจะช่วยอะไรเธอไมได้เลย ลำพังเงินผมแค่ค่าน้ำมันรถเธอก็หมดแล้ว เธอก็เข้าใจผมดีมาตลอดยิ่งนานวันยิ่งผูกพันกันมากขึ้น ไม่รู้ไช่ความรักหรือป่าวแต่ผมกับเธอก็บอกรักกันแทบจะทุกวัน เรายังสัญญากันว่าถึงอะไรจะเกิดขึ้นก็จะไม่ทิ้งกันเด็ดขาด
แต่ก็นั้นแหละครับ รักบนกองบาปไม่จีรังแน่นอน เพราะอยู่ต่างจังหวัดกันได้ปีเดียว สามีเธอก็กลับมาขอคืนดี คำตอบของเธอแทบไม่ต้องคิด เพราะเธอเลือกที่จะกลับไปอยู่กับสามีเธออีกครั้ง เธอบอกผมว่าอยากอยู่กับลูกคิดถึงลูกมาก เหมือนฟ้าถล่มเลยผมตอนนั้น ตอนเธอค้นของกลับผมทั้งขอร้องและอ้อนวอนไห้กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่ผมพูดไปก็ละอายปากเพราะเหมือนชวนเธอกลับมาทำบาปด้วยกันต่อ
มีต่อนะครับ
[18+]เมือชู้ไม่อยากเป็นแค่ชู้
ในปีแรกที่เรียนด้วยแทบไมได้คุยกันเลย เพราะเรียนแค่ เสาร์-อาทิตย์ แถมพอเรียนเสร็จเธอจะรีบกลับ จนขึ้นปี2ผมถึงได้รู้ว่าเธอมีลูกมีสามีแล้ว เพราะตอนปี2เทอม2สามีเธอมาเรียนด้วย(มาเก็บเป็นบางวิชา) ทำไห้ผมได้พูดคุยกับสามีเธอและรู้จักกันระดับนึง ผมกับเธอแค่คุยกันในตอนมาเรียนไม่เคยมีนอกจากนี้ แต่พอปี3เทอมสุดท้ายก่อนไปฝึกงาน ที่ห้องจัดทริปไปเที่ยวทะเลกัน
มันทำไห้ผมได้มีโอกาศคุยกับเธอนอกจากเวลาเรียน เพราะผมหาเหตุโทไปหาเธอเรื่องปรึกษาการจัดทริปว่าจะไปไหนยังไงดี ยิ่งทำไห้เราสนิทกันมากขึ้นพอตอนไปเที่ยวสามีเธอ และ เพือนสนิทเธอไม่ได้ไป ทำไห้ผมได้มีโอกาศไกล้ชิดเธอเข้าไปอีก ในตอนนั้นไม่รู้บาปกรรมอะไรบังตา แต่ในใจผมมีแต่ความเสน่ห์หาไห้เธอ หลังจากกลับจากทรปนั้นเราก็คุยกันมากขึ้น จากแค่นานๆครั้งเป็นบ่อยขึ้นและกลายเปนทุกวัน
ทั้งเฟซบุคและโทรศัพ ในระหว่างนี้สามีเธอไม่รู้เรื่องนี้เลย เพราะเธอจะคุยกับผมเวลาอยู่ที่ทำงาน พอกลับบ้านเราจะรู้กันว่าจะไม่ติดต่อกัน ยอมรับว่าตอนนั้นเหมือนฝันเปนจริงที่ผู้หญิงที่เราชอบตั้งแต่แรกเหนเหมือนมีใจไห้ แต่อีกใจนึงก็คิดว่าเปนเรื่องที่ผิดมากตอนนั้นผมคิดอยากจบไว้แค่นี้ แต่ผมก็พ่ายแไห้กิเลศ จากที่แค่คุยก็เป็นนัดเจอกัน จากแค่กินข้าวก็เป็นคุยกันในที่ลับตา จากแค่คุยกันก็กลายเป็นส่งตัวเองลงนรกโดยสมบูรณืแบบ
ด้วยวัย21ปีที่ผ่านมาผู้หญิงมาพอสมควร แต่ครั้งนี้กลับไม่รู้สึกละอายหรือผิดต่อสิ่งที่เกิดขึ้นกลายเปนรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก นับจากที่โทรคุยกันครั้งแรกมาถึงตอนที่มีอะไรกันประมาณ6เดือน ซึ่งหลังจากนั้นผมต้องไปฝึกงาน แต่ของเธอฝึกงานที่ทำงานทำไห้ทั้งผมและเธอมีเวลาว่างตรงกัน รสชาติของบาปมันชั่งหอมหวาน การนัดเจอกันของเราจะจบลงเอยที่เบาะหลังรถเธอในที่ลับตาคนแทบจะทุกครั้ง เหตุการณ์เล่านี้ผ่านไปประมาณ1ปี เธอก็หย่ากับสามี
เธอกับสามีระหองระแหงกันมาตลอด จึงตัดสินใจแยกทางกันและหย่ากันในเวลาต่อมา เธอย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด โดยลูกของเธอไปอยู่กับแม่สามีเธอ ผมในตอนนั้นรู้สึกแค่ว่าเธอมีรถให้ไช้ไปไหนมาไหนโก้หรู และไปไหนเธอก็ออกไห้ตลอด ความสบายในชีวิตแบบนี้มันทำไห้ลืมเรื่องบาปบุญไปซะหมด แต่พอเธอย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดทำไห้ความรู้สึกของผมที่มีต่อเธอเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เพราะผมรู้สึกสงสารเธอมากในใจเธอคิดถึงลูกแต่เธอจะทำเมหือนไม่มีอะไร
แถมพ่อ แม่ ก็บอกไม่ได้ว่าหย่ากับสามีแล้ว น้องเธอก็โทรมาขู่ขอเงินประจำ จากสงสาร ผมพูดกับตัวเองเลยว่าอยากดูแลผู้หญิงคนนี้ ผมจึงเริ่มหางานทำเป็นชิ้นเป็นอันเพื่อแบ่งเบาค่าไช้จ่ายเธอ แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันแทบจะช่วยอะไรเธอไมได้เลย ลำพังเงินผมแค่ค่าน้ำมันรถเธอก็หมดแล้ว เธอก็เข้าใจผมดีมาตลอดยิ่งนานวันยิ่งผูกพันกันมากขึ้น ไม่รู้ไช่ความรักหรือป่าวแต่ผมกับเธอก็บอกรักกันแทบจะทุกวัน เรายังสัญญากันว่าถึงอะไรจะเกิดขึ้นก็จะไม่ทิ้งกันเด็ดขาด
แต่ก็นั้นแหละครับ รักบนกองบาปไม่จีรังแน่นอน เพราะอยู่ต่างจังหวัดกันได้ปีเดียว สามีเธอก็กลับมาขอคืนดี คำตอบของเธอแทบไม่ต้องคิด เพราะเธอเลือกที่จะกลับไปอยู่กับสามีเธออีกครั้ง เธอบอกผมว่าอยากอยู่กับลูกคิดถึงลูกมาก เหมือนฟ้าถล่มเลยผมตอนนั้น ตอนเธอค้นของกลับผมทั้งขอร้องและอ้อนวอนไห้กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่ผมพูดไปก็ละอายปากเพราะเหมือนชวนเธอกลับมาทำบาปด้วยกันต่อ
มีต่อนะครับ