หลังจากที่อาทิตย์ที่แล้วได้ซึม/เสียน้ำตากับ Ano Hana มาแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://pantip.com/topic/31440744
สุดท้ายได้แต่นั่งฟังเพลง Secret Base ทั้งวัน(จนตอนนี้ก็ยังนั่งฟังอยู่ ชอบจริงๆ แถมหาหลายๆเวอร์ชั่นทั้งไทย จีนมานั่งฟังอีกต่างหาก)
ไม่กี่วันต่อมาก็มาดู "ยามซากุระร่วงโรย" ต่อ
ยอมรับเลยว่าการ์ตูนเรื่องนี้ภาพสวยมากๆ แต่ละฉากนี่เหมือนของจริง ทำเอาผมแทบจะล่องลอยไปตามกลีบซากุระจริงๆ
เนื้อเรื่องก็ดราม่าตามระเบียบ แต่แอบมีอึดอัด หม่นๆด้วย
ตอนแรกแอบลุ้นให้พระเอกได้เจอกับนางเอกที่สถานี สุดท้ายก็ได้เจอจริงๆ ความรู้สึกเหมือนกับการรอคอยยาวนานได้สิ้นสุดลง และได้พบกันทั้งๆที่คิดว่านางเอกน่าจะกลับไปแล้ว (อยากจะบอกว่าแทบลุ้นไม่ออกตอนที่รถไฟหยุดนานมาก)
ตอนที่สองนี่สาวนักเล่นเซิร์ฟที่ชอบพระเอก(ข้างเดียว)นี่ออกแนวน่าสงสารมาก แต่ก็ช่วยไม่ได้เพราะพระเอกกลับคิดถึงแต่นางเอกอย่างเดียว ส่วนพระเอกจะส่งข้อความก็ไม่ส่งอีก.....ดูแล้วตอนนี้แอบงง
ตอนสุดท้ายนี่สั้นมาก แป๊ปเดียวจริงๆ แต่จบได้แบบ......โดยเฉพาะที่เดินสวนกันบนทางรถไฟเนี่ย พระเอกยืนรอจนรถไฟไป ก็ไม่เห็นนางเอกเสียแล้ว แต่พระเอกเราก็เดินยิ้มแล้วจากไป....ประมาณว่าพระเอกเราปลดพันธนาการได้ซักที พร้อมที่จะเปิดใจกับคนอื่น ไม่ปิดใจอีกต่อไป หลังจากที่ไม่เป็นงานเป็นการเพราะมัวแต่คิดถึงนางเอก
"ถึงแม้จะส่งเมลล์กันกี่ร้อยกี่พันครั้ง ก็ไม่ได้ช่วยให้...หัวใจเราเข้าใกล้กันเลยแม้แต่เซนเดียว"
แปลกไปหน่อยที่ผมดูแล้วไม่ค่อยอินเท่าไหร่(อาจจะเป็นเพราะว่าดูซับจีน บางคำก็ไม่รู้ความหมาย) แต่ชอบคำพูดหลายๆคำในเรื่องนี้มาก เพลงประกอบตอนจบนี่ก็เข้ากับตอนสุดท้ายได้ดีคล้ายๆกับ Ano Hana (แต่เมมมะทำผมซึม ร้องไห้ไปเลย) เรื่องนี้พอดูถึงตอนจบผมกลับไม่ร้อง แต่มีความรู้สึกอึดอัด หม่นๆ แต่ก็แอบยิ้มเล็กน้อยตามพระเอกด้วยว่าชีวิตต้องก้าวเดินต่อไป ไม่ควรตกอยู่กับอดีตมากเกินไป
ปล.แอบเสียดายว่าทำแค่ 3 part เท่านั้น อยากให้มีมากกว่านี้นะ
ปปล.ปิดท้ายด้วยฉากเดินสวนกันในตำนาน
"5 cm Per Second" ดูแล้วอึดอัด หม่นๆ แต่ก็ยังยิ้มได้ (Spoil)
สุดท้ายได้แต่นั่งฟังเพลง Secret Base ทั้งวัน(จนตอนนี้ก็ยังนั่งฟังอยู่ ชอบจริงๆ แถมหาหลายๆเวอร์ชั่นทั้งไทย จีนมานั่งฟังอีกต่างหาก)
ไม่กี่วันต่อมาก็มาดู "ยามซากุระร่วงโรย" ต่อ
ยอมรับเลยว่าการ์ตูนเรื่องนี้ภาพสวยมากๆ แต่ละฉากนี่เหมือนของจริง ทำเอาผมแทบจะล่องลอยไปตามกลีบซากุระจริงๆ
เนื้อเรื่องก็ดราม่าตามระเบียบ แต่แอบมีอึดอัด หม่นๆด้วย
ตอนแรกแอบลุ้นให้พระเอกได้เจอกับนางเอกที่สถานี สุดท้ายก็ได้เจอจริงๆ ความรู้สึกเหมือนกับการรอคอยยาวนานได้สิ้นสุดลง และได้พบกันทั้งๆที่คิดว่านางเอกน่าจะกลับไปแล้ว (อยากจะบอกว่าแทบลุ้นไม่ออกตอนที่รถไฟหยุดนานมาก)
ตอนที่สองนี่สาวนักเล่นเซิร์ฟที่ชอบพระเอก(ข้างเดียว)นี่ออกแนวน่าสงสารมาก แต่ก็ช่วยไม่ได้เพราะพระเอกกลับคิดถึงแต่นางเอกอย่างเดียว ส่วนพระเอกจะส่งข้อความก็ไม่ส่งอีก.....ดูแล้วตอนนี้แอบงง
ตอนสุดท้ายนี่สั้นมาก แป๊ปเดียวจริงๆ แต่จบได้แบบ......โดยเฉพาะที่เดินสวนกันบนทางรถไฟเนี่ย พระเอกยืนรอจนรถไฟไป ก็ไม่เห็นนางเอกเสียแล้ว แต่พระเอกเราก็เดินยิ้มแล้วจากไป....ประมาณว่าพระเอกเราปลดพันธนาการได้ซักที พร้อมที่จะเปิดใจกับคนอื่น ไม่ปิดใจอีกต่อไป หลังจากที่ไม่เป็นงานเป็นการเพราะมัวแต่คิดถึงนางเอก
"ถึงแม้จะส่งเมลล์กันกี่ร้อยกี่พันครั้ง ก็ไม่ได้ช่วยให้...หัวใจเราเข้าใกล้กันเลยแม้แต่เซนเดียว"
แปลกไปหน่อยที่ผมดูแล้วไม่ค่อยอินเท่าไหร่(อาจจะเป็นเพราะว่าดูซับจีน บางคำก็ไม่รู้ความหมาย) แต่ชอบคำพูดหลายๆคำในเรื่องนี้มาก เพลงประกอบตอนจบนี่ก็เข้ากับตอนสุดท้ายได้ดีคล้ายๆกับ Ano Hana (แต่เมมมะทำผมซึม ร้องไห้ไปเลย) เรื่องนี้พอดูถึงตอนจบผมกลับไม่ร้อง แต่มีความรู้สึกอึดอัด หม่นๆ แต่ก็แอบยิ้มเล็กน้อยตามพระเอกด้วยว่าชีวิตต้องก้าวเดินต่อไป ไม่ควรตกอยู่กับอดีตมากเกินไป
ปล.แอบเสียดายว่าทำแค่ 3 part เท่านั้น อยากให้มีมากกว่านี้นะ
ปปล.ปิดท้ายด้วยฉากเดินสวนกันในตำนาน