ก่อนอื่นต้องบอกว่าอันนี้เป็นความเห็นส่วนของ จขกท. นะครับ ใครไม่เห็นด้วยตรงไหน เขียนทิ้งไว้ก็ดีครับ ผมชอบฟังหลายๆ ความเห็นครับ

เพลงนี้เป็นหนึ่งในเพลงในดวงใจตลอดกาลครับ ด้วยเนื้อเพลงที่สวยงาม และเมโลดี้ที่ไพเราะมากๆ
เป็นเพลงที่แสดงความเป็นแม่ได้อย่างเด่นชัดโดยไม่ต้องมีคำว่า"แม่"แม้แต่คำเดียวในเพลง

มาดูเพลงนี้ เวอร์ชั่นแรกของคุณ ศรัณญ่า

เป็นเวอร์ชั่นแรกนะครับ เพลงนี้มันเพราะ แบบหวานๆ เมโลดี้ก็หวาน
พอได้เสียงหวานๆ ของคุณศรัณญ่ามาใส่ในเพลง
ผลคือมันเหมาะเจาะ และสวยงามครับ
คุณศรัณญ่าร้องเพลงนี้ได้พอดีมาก กลมกล่อม ประทับใจ
สิ่งเดียวที่มาฟังตอนหลังแล้วไม่ชอบคือ ช่วงดนตรีโซโล่ที่มันมีแต่อิเล็กโทน (เหมือนใช้เสียง organ)
แต่โดยรวม มันก็ไพเราะมากจนใครๆ ก็จำได้

มาดูเวอร์ชั่นที่สองนะครับ ของคุณแม่มาดามตู่ นันทิดา

(หาเวอร์ชั่นที่ชัดกว่านี้ไม่เจอแล้ว ขอโทษด้วยครับ)
ด้วยความที่เป็นคนเดียวในสามคนที่ร้องตอนเป็นคุณแม่แล้ว เวอร์ชั่นนี้ได้อารมณ์ความเป็นแม่ที่สุดครับ
คุณนันทิดาร้องได้อารมณ์ความเป็นแม่ ร้องจนแทบจะพูดอยู่แล้ว กลั่นอารมณ์มาได้อย่างแท้ๆ
แต่... ผมไม่เข้าใจว่าโปรดิวเซอร์จะให้ร้องเหลื่อมจังหวะทำไม
เพลงนี้ไม่เหมาะกับการเหลื่อมจังหวะเลย ฟังแล้วแล้วมันดูไม่เข้ายังไงก็ไม่รู้ (แต่จริงๆ แล้วแต่ความชอบนะครับ ผมแค่ไม่ชอบแบบนี้เฉยๆ)
ที่ฟังแล้วแปลกอีกนิด คือ เพลงนี้เมโลดี้มันหวาน แต่คุณนันทิดาเป็นคนเสียงต่ำ ทุ้ม มีพลัง มันเหมาะกับเพลงเศร้าๆ ดาร์กๆ
สังเกตได้เลยว่าเพลงที่คุณนันทิดาทำได้โดดเด่นส่วนใหญ่จะเป็นแบบ I who have nothing ไม่มีใคร เต็มใจจะสูญเสีย ขอเป็นคนหนึ่ง
เพลงแบบวิมานดิน หรือทรายกับทะเล ที่คุณนันทิดาร้องแล้วดังมีไม่มาก
เวอร์ชั่นนี้มันเลยออกเป็นแม่แบบเศร้าๆ จะหวานก็ไม่สุด จะเศร้าก็นิ่งๆ ไปหน่อย แต่ก็เป็นเวอร์ชั่นที่เป็นแม่มากๆ นะครับ

ส่วนเวอร์ชั่นสุดท้ายของคุณแนน วาทิยา

(ลองให้ฟังแบบไม่มีดนตรีนะครับ)
เข้าใจว่าจริงๆ แล้ว เวอร์ชั่นนี้ใช้ดนตรีชุดเดียวกับของคุณนันทิดา แต่ร้องออกมาใกล้กับคุณศรัณญ่ามากกว่า
มีคนเขียนคอมเมนท์ไว้ใน youtube ว่า มีเวอร์ชั่นคุณนันทิดาเป็นของคุณหญิงศรี ส่วนเวอร์ชั่นคุณแนนให้เป็นของสบันงา
แต่ผมว่าของคุณนันทิดาเหมือนแม่ร้องเพลงตัวเอง ส่วนเวอร์ชั่นของคุณแนน เหมือนลูกร้องให้แม่
แต่จริงๆ ผมก็ไม่ทราบนะครับว่าอะไรยังไง ทำไมถึงมี 2 เวอร์ชั่ร
เอาจริงๆ ผมไม่ชอบดนตรี เวอร์ชั่นนี้เลยครับ แต่พอฟังแบบไม่มีดนตรี มันเพราะมากจริงๆ (เลยให้ฟังแบบไม่มีดนตรีดู)
เวอร์ชั่นนี้พอดีเหมือนของคุณศรัณญ่า ฟังแล้วแข็งแรงกว่านิดหน่อย แต่ก็ได้อรรถรสไปอีกแบบ
ตรงนี้จะไม่ได้ความเป็นแม่เท่าคุณนันทิดา แต่ก็เพราะนะครับ จังหวะการเอื้อนของคุณแนนมันพอดีๆ
และการร้องไม่เหลื่อมจังหวะแบบคุณนันทิดาทำให้ผมชอบเวอร์ชั่นนี้กว่านิดนึง

ทั้งนี้ทั้งนั้น รสนิยม ความชอบก็เป็นเรื่องส่วนบุคคลนะครับ ใครชอบ หรือไม่ชอบยังไง แสดงความเห็นกันไว้นะครับ
ผมอยากอ่านหลายๆ ความเห้นครับ