รักครั้งแรกของแต่ละคนเป็นอย่างไรกันบ้างคะ

รักครั้งแรกของผมตอน ม.2 ผมจะเล่าให้ฟังนะ ผมเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองเรื่องคารมการพูด ผมมีเพื่อนสนิทที่เดินด้วยกันเป็นคนหน้าตาดี ด้วยความอิจฉาที่มีผู้หญิงมาจีบมันเยอะ ผมเลยท้ามันจีบหญิง ให้รู้กันไปเลยว่ารูปหล่อกับคารมใครจะชนะใจหญิงมากกว่ากัน ตามจริงผมเองก็ไม่ได้หน้าตาแย่ อะไรนักหนา มีผูหญิงมาชอบอยู่บ้าง เราจะเล่นกันตอนเลิกเรียน

   กฎการจีบหญิง (ผมเป็นคนคิด)
        1 เอาข้อมูลของสาวที่เราจีบมาให้ได้เยอะที่สุด
        2 ใครแพ้ต้องเลี้ยงน้ำ
        3 ตั้งกฎเพิ่มได้อีกสามข้อ
         กฎเหล็กห้ามจีบคนที่รู้จัก
   เราสองคนก็สลับกันไปจีบหญิง โดยให้อีกคนเป็นคนชี้ว่าจะให้ไปจีบใคร กฎสามข้อของผมก็จะเป็น ต้องเป็นมัธยมต้น เดินมากันไม่เกินสามคน และเป็นสาวต่างโรงเรียนน่ารัก ส่วนกฎเพื่อนผมก็คล้ายๆกัน พวกผมก็ทำกันแบบนี้ทุกวัน แรกๆผมชนะหลังๆมาเริ่มแพ้มัน เพราะผมสอนวิธีการพูดให้

   จีบมาหลายสิบคนมาก จนวันหนึ่ง ผมจีบหญิงไปแล้ว ต่อไปถึงตาเพื่อนผม มันก็ดันเรื่องมากตั้งกฎสามข้อว่า ต้องสวยน่ารัก อยู่ ม.2เท่านั้น ที่สำคญต้องเดินคนเดียว   มันยากมากที่จะมีผู้หญิงน่ารักเรียน ม.2 เดินมาคนเดียว ส่วนมากก็จะมีสาวน่ารักเรียน ม.2 แต่เดินมากับเพื่อน นี้เล่นให้ผู้หญิงเดินคนเดียวเลยนะ พอมีสาวเดิน ม.2 เดินมาคนเดียว ผมก็ชี้ให้มันไปจีบมันบอกไม่น่ารักซะงัน สุดท้ายก็มีสาวน่ารัก เดินคนเดียว อยู่ ม.2 ผ่านมาจนได้ ผมก็สะกิดเพื่อนผม แล้วชี้บอกมันเลยว่า เฮย จีบคนนี้ดิ คราวนี้น่ารักพอไหม มันก็ลุกเดินไปจีบ ในวันนี้มันเรื่องมากผมไม่ไว้ใจมัน เลยลุกเดินตามมันเพื่อดูว่ามันได้คุยกับผู้หญิงคนนี้จริงไหม  ก็เดดินตามพยายามมองๆอยู่ห่างๆ มันก็คุยจริงนะ มันบอกว่า ผู้หญิงคนนี้ ชื่อ โอ๋  มันบอกผมมาแค่นี้ วันนี้มันต้องเลี้ยงน้ำผม

   
     เริ่มใกล้ช่วงสอบเพื่อนผมก็ก็เริ่มไม่ว่าง ผมเลยเดินคนเดียว ก็เริ่มรู้สึกเหมือนมีคนตาม เป็นผู้หญิงสามคนไม่ใช้ใครก็ผู้หญิงที่ชื่อโอ๋นั้นเอง งานนี้เพื่อนผมแย่แน่ ผู้หญิงเค้าจริงจัง ผมไปบอกดพื่อนผม เราสองคนหลบหน้าโอ๋สุดๆแล้วตกลงกันว่า จะบอกความจริงว่าที่จีบนะไม่ได้จริงจังนะ จีบเล่นๆเฉยๆ พอโอ๋กลับเพื่อนผมก็กลับบ้าน ทีนี้ก็เหลื่อผมกับเพื่อนของโอ๋ ผมโดนเพื่อนโอ๋ถามว่าคิดไงกับโอ๋ ผมงงนิดๆ ผมบอกว่าไม่ได้คิดไร จีบเล่นเฉยๆ เท่านั้นแหละ เพื่อนโอ๋โกรธมาก ทำท่าว่าจะมาต่อยผม แล้วด่าผมว่า เห็นเพื่อนกุเป็นของเล่นเหรอ ดีที่เพื่อนโอ๋อีกคนห้ามทัน คราวนี้ผมงงแบบสุดๆเลย มาโกรธอะไรผมขนาดนี้ ผมมีส่วนผิดผมเข้าใจนะ แต่โกรธขนาดนี้น่าจะไปโกรธเพื่อนผมนะ เพราะเพื่อนผมจีบใช้ไหม
   
     ผมไปถามเพื่อนผม ผมถึงได้เข้าใจทั้งหมด ที่จริงแล้วในตอนนั้นที่ผมเดินตามเพื่อนผมจีบโอ๋  โอ๋นึกว่าผมฝากเพื่อนผมมาจีบ เพราเพื่อนผมเคยเรียนกับโอ๋สมัยประถม ทั้งหมดที่ผู้หญิงคนนี้จริงจังก็คือผม ถ้าโดนชกมันก็สมควรแล้ว แต่ที่โมโหคือ เพื่อนผมไม่บอกผมสักนิดเลย

     จากวันนั้น โอ๋ก็ไม่เดินตามผมอีก แต่ผมรู้สึกผิดมาก ยังไงชาตินี้ก็ต้องข้อโทษโอ๋ให้ได้ โดนด่าโดนตบโดนชกก็ยอม ผมก็ยืนรอขอโทษเธอ โอ๋ผมขอโทษ ที่ผมทำไปผมไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะ ผมก้มหน้าเตรียมตัวรับกรรมที่ก่อไว้ ขนาดเพื่อนยังโกรธขนาดนี้ แล้วตัวโอ๋เองจะโกรธขนาดไหน แต่ผมกลับได้รับการให้อภัย เธอบอกว่าไม่เป็นไร ไม่ได้คิดอะไรซะหน่อย ผมตกหลุมรักเธอ ความรู้สึกเหมือนตัวเองตกจากที่สูง เป็นความรู้สึกตกใจและดีใจในเวลาเดียวกัน ผมลืมหายไปเลย มองค้างที่โอ๋คนเดียว ปากยิ้มค้าง เหมือนเวลาหยุดหมุนจริงๆ  นี้สินะที่เรียกว่าตกหลุมรัก ความสวยเอาชนะใจผมไม่ได้หรอก ไม่อยากเชื่อเลย ผมไม่เคยเจอใครใจดีขนาดนี้

     หลังจากนั้นผมก็จีบเธอ ผมทำเธอเสียใจตั้งหลายครั้ง ขอโทษเธอไปก็หลายรอบ เธอไม่เคยโกรธผมเลย แต่ผมโกรธตัวเองมาก ผมเลยตัดสินใจออกห่างเธอ ไม่โทรหา เจอไม่ทัก ไม่คุยด้วย ไม่สนใจ จนเธอทั้งโกรธทั้งเกลียดผม

    ตอนนั้นกว่าผมจะทำใจเรื่องโอ๋ได้ก็สามปี แต่จะให้ลืม ผมคงไม่ลืม ผมจำได้ทุกอย่างทุกเหตุการณ์ คนที่ทำให้ผมได้รู้จักคำว่า รัก ตอนนี้ผมเรียนปีสองในมหาลัยที่เชียงใหม่ เธอเรียนอยู่ในมหาลัยที่ขอนแก่น ตั้งแต่ตอนนั้นมาผมก็ไม่เคยมีแฟน  

หยังกับละครน้ำเน่าเลยนะครับ เฮอๆๆๆ หัวเรอะทั้งน้ำตา