ธรรมะเพื่อการละวางอัตตาตัวตน....

บรรยายโดย อาจารย์สุดใจ ชื่นสำนวน

การปล่อยวาง

ธรรมะ ในขั้นปล่อยวาง ก็คือ

การเห็นการเกิดขึ้น
ของอารมณ์ตามธรรมชาติ

เห็นการปรุงแต่ง
ไปตามกลไกของธรรมชาติ

และไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว
บังคับบัญชาธรรมชาตินั้นๆ
            
อารมณ์            
ที่มันเกิดขึ้นตามกลไกของธรรมชาตินั้น            
มันก็เกิดซ้ำๆ      
      
เช่นนี้มานานแล้ว            
และขณะนี้ก็ยังคงเกิดอยู่            
และก็จะยังเกิดขึ้นไปอีก      
ในอนาคตต่อๆไป

      

เบื่อ บ้างไหม?
กับอารมณ์ที่รุ่มร้อน วิตกกังวล หดหู่ หม่นหมอง มึนซึม
ที่มันเกิดขึ้นกับเราซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
มานานเหลือเกินแล้ว

ทำให้จิตเราหวั่นไหวขึ้นลง
ไปกับอารมณ์เหล่านี้ไม่เคยหยุดนิ่ง
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งอยากสงบ ก็ยิ่งฟุ้งซ่าน
ยิ่งอยากเลิกกังวล

                         ก็ยิ่งคิดยิ่งกังวลไม่เคยหยุด
อารมณ์ก็ยิ่งร้อนรุ่มทุรนทุราย
จะหาความสงบไม่ได้เลยในภาวะนั้นๆ

             เพราะเราห้ามมันไม่ได้ เราสั่งมันไม่ได้
             มันไม่อยู่ในบังคับบัญชาของใคร
             แต่เรารู้จักมันได้
             เราเรียนรู้มันและเข้าใจมันตามที่มันเป็นนั่นแหละ
             ที่จะทำให้เราปล่อยวางมันได้

                              เพราะว่าเราอยู่ใกล้กับมันมานานเหลือเกิน
                   และตอนนี้มันก็ยังอยู่กับเรา



      
                   ถ้าคิดว่า
                   ยังต้องอยู่กับมันไปอีกไม่รู้จะนานเท่าไรนั้น
                   ถ้าต้องขึ้นลง วิ่งตามมันไปเรื่อยๆ
                   แค่คิดก็เหนื่อยเหลือเกิน
เรามาลองปล่อยวางอารมณ์เหล่านั้นกันดูบ้าง

ดังที่หลวงพ่อชา สุภัทโท (พระโพธิญาณเถร)

ท่านได้อุปมาอุปไมยไว้ว่า

อ่านต่อ
http://kumnai.blogspot.com/2013/12/blog-post_30.html#more