คือทำงานอยู่ที่หนึ่ง งานมันของใครของมัน. เป็นงานเฉพาะใช้ความสามารถส่วนตัว แต่ร่วมกันทำในแผนกแต่หน้าที่ใครหน้าที่ของแต่ละคน
เรื่องก็คือว่า. เราทำงานอันนี้เก่ง แล้วมีปัญหากับคนอื่น เค้าก็ไม่ง้อเรา เราก็เฉยๆเพราะไม่ชอบนิสัยของคนพวกนี้ วันนึงมาขอให้ช่วยเราก็ช่วย แต่พอรู้ทีหลังว่าเพราะเหตุจำเป็นบางอย่างเลยมาขอเรา ทั้งๆที่ในใจไม่อยากมาขอเลย ความรู้สึกมันเหมือนโดนหลอกใช้ แต่ถ้าไม่ช่วยก็จะโดนไปพูดอีกว่าไม่มีน้ำใจ
ครั้งที่สอง. เราก็ช่วยงานที่ให้มาขอช่วย แต่ทำให้แต่ไม่สอน เราคิดว่าการมีน้ำใจมันมีหลายระดับ. แล้วคิดว่าคงจะไปพูดว่าสอนก็ไม่ได้ ไม่มีน้ำใจ แต่ส่วนที่เราช่วยคงจะไม่พูด คือเราคิดว่ามันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลทึ่จะสอนหรือไม่ก็ได้
เราเป็นคนเล่าเรื่องไม่เก่งนะ เราอยากรู้ว่าเราทำผิดหรอ. แล้วคนพวกนั้นเป็นคนพูดเก่งมีวาทะศิลป์ พอเราไม่สอนก็ให้คนอื่นมาแอบดูว่าเราทำยังไง คนที่ไม่เกี่ยวก็ร่วมมือด้วยนะไม่รู้จะทำไงดี
ความแตกต่างของคำว่า มีน้ำใจ สิทธิส่วนบุคคล การโดนหลอกใช้ จะแยกยังไง
เรื่องก็คือว่า. เราทำงานอันนี้เก่ง แล้วมีปัญหากับคนอื่น เค้าก็ไม่ง้อเรา เราก็เฉยๆเพราะไม่ชอบนิสัยของคนพวกนี้ วันนึงมาขอให้ช่วยเราก็ช่วย แต่พอรู้ทีหลังว่าเพราะเหตุจำเป็นบางอย่างเลยมาขอเรา ทั้งๆที่ในใจไม่อยากมาขอเลย ความรู้สึกมันเหมือนโดนหลอกใช้ แต่ถ้าไม่ช่วยก็จะโดนไปพูดอีกว่าไม่มีน้ำใจ
ครั้งที่สอง. เราก็ช่วยงานที่ให้มาขอช่วย แต่ทำให้แต่ไม่สอน เราคิดว่าการมีน้ำใจมันมีหลายระดับ. แล้วคิดว่าคงจะไปพูดว่าสอนก็ไม่ได้ ไม่มีน้ำใจ แต่ส่วนที่เราช่วยคงจะไม่พูด คือเราคิดว่ามันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลทึ่จะสอนหรือไม่ก็ได้
เราเป็นคนเล่าเรื่องไม่เก่งนะ เราอยากรู้ว่าเราทำผิดหรอ. แล้วคนพวกนั้นเป็นคนพูดเก่งมีวาทะศิลป์ พอเราไม่สอนก็ให้คนอื่นมาแอบดูว่าเราทำยังไง คนที่ไม่เกี่ยวก็ร่วมมือด้วยนะไม่รู้จะทำไงดี