สวัสดีค่ะพ่อแม่พี่น้องทุกท่าน
คิดว่าหลาย ๆ ท่านคงกำลังแอ่วอยู่เมืองเหนือ รับลมหนาวปีนี้กันอย่างสนุกสนาน
อย่างไรก็ตาม อย่าลืมขับขี่อย่างปลอดภัยและมีสตินะคะ
จขกท เริ่มต้นทริปนี้ในเช้าวันคริสต์มาสที่ 25 ธ.ค. (คริสต์มาสก็วันที่ 25 อยู่แล้วจะบอกทำไมเนี่ย) กลับเย็นวันที่ 28 ค่ะ
ทริปนี้ได้ตั๋วโปรแอร์เอเชีย ดอนเมือง-เชียงใหม่ ราคาพันหกร้อยกว่าบาทต่อเที่ยว ตอนที่จองไว้มีการเปลี่ยนแปลงไฟลท์ค่ะ ไฟลท์เดิมที่จองย้ายไปเวลาที่สายมากขึ้น ทางสายการบินก็อีเมลล์มาแจ้งเรื่องการเปลี่ยนแปลงและให้ไปเปลี่ยนไฟลท์ได้ หากไฟลท์ที่ต้องการยังมีที่นั่งว่าง
สำหรับพาหนะที่ใช้ในทริปนี้คือ .... ทาดาาาาา ... phantom 200cc เช่าจากร้าน Bikky Chiangmai จองล่วงหน้าหลายเดือนเพราะวิตกจริตกลัวไม่มีรถ (ร้านนี้ช่วงเทศกาลไม่รับจองถ้าเป็นรถเล็กนะคะ)
ทีแรกก็ลังเลอยู่เหมือนกันว่าจะเลือกเป็น phantom forza หรือว่า pcx150 ดี แต่จากการดูรีวิวจากท่านอื่น ๆ แล้ว เราคิดว่าเราคงเอา pcx ไปไม่ไหว น้ำหนักรวมแล้วคงไม่หนักมาก ขึ้นเขาน่าจะไหว แต่ที่กลัวกว่าคือกลัวขาลงว่าปั๊มเบรคจะไม่ไหวเอา ตัดออกไปเหลือแค่ phantom กับ forza ก็ต้องลังเลกับเรื่องน้ำหนักรถอีกเพราะ forza หนัก 190 กก. ในขณะที่ phantom หนัก 140 กก. ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเราจะเอาอยู่มั้ยน้อ สรุปว่าก็จบลงที่ phantom ด้วยคำแนะนำของร้าน Bikky ค่ะ ว่า forza มันหนัก ขี่แล้วจะเหนื่อย
ไมล์เริ่มต้นลืมถ่ายมา เอาไมล์จากใบเช่าแล้วกันเนอะ
ทริปนี้เราวางแผนว่าจะเที่ยวมากมายค่ะ เริ่มจากวิ่งเส้นทาง 108 ไปทาง อ.ฮอด ผ่านแม่สะเรียง เพื่อจะแวะถ้ำแก้วโกมล อากู๋เกิ้ลบอกว่าเส้นทางนี้ใช้เวลาประมาณเกือบหกชั่วโมงได้ แต่เอาเข้าจริงใช้เวลาไป 11 ชั่วโมง! (รวมพักรถ กินข้าว) แถมไม่ได้แวะเที่ยวอะไรเลยอีกต่างหาก ฮืออออออ
เหตุผลที่ไม่ได้แวะ เนื่องจากออกจากตัวเชียงใหม่ก็เที่ยงแล้วค่ะ กว่าจะเข้าเขตแม่ฮ่องสอนได้ก็บ่ายสี่โมงเย็นแล้ว และเราเองก็ไม่ได้ขี่รถเร็ว ถือคติว่า ถึงช้า ดีกว่าเกิดอุบัติเหตุแล้วไม่ถึงเลยค่ะ
แผนที่ที่เราใช้เป็นไกด์เดินทางค่ะ
จาก
http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=jog-jaggarden
ในบล็อกนี้จะเดินทางไปทาง 1095 แล้วค่อยเข้าแม่ฮ่องสอน แต่ว่าเราเดินทางสลับกันค่ะ คือไป 108 ก่อนแล้วค่อยกลับ 1095
เรามีจุดแวะพักนอนที่แม่ฮ่องสอน ปางอุ๋ง และ ปาย เพราะฉะนั้นในวันแรกจึงเป็นวันทรมานบั้นท้ายของเราที่สุด นั่งยาวสามร้อยกิโลไปตัวเมืองแม่ฮ่องสอนค่ะ
ทาง 108 ถนนดีกว่าอีกทั้งสองทางเยอะค่ะ (1095 และทางแม่แจ่ม-ดอยอินทนนท์) โค้งไม่โหดมาก ทางขึ้นลงเขาก็ไม่โหด และพื้นถนนดี ทว่าทางไกลกว่า
ความเร็วที่ใช้อยู่ระหว่าง 40 - 90 กม./ชม. ตามไมล์มอเตอร์ไซค์ (คิดว่าไมล์น่าจะอ่อน) ขี่ช้า เซฟตี้เฟิร์สค่ะ เรายังไม่ค่อยชินรถ ชินทางด้วย
พักตรูดเป็นระยะ ๆ เมื่อยแขน เมื่อยหลัง ปวดตรูดมากคร่ะ
คนซ้อนบอกว่า phantom นิ่มดี รถนิ่ง ท้ายไม่มีสะบัด แต่เบาะล็อกให้นั่งท่าเดียวตลอดเวลา ขยับตัวไม่ค่อยได้ ตรูดบานขึ้นสามระดับ
พักหน้าศูนย์ปฏิบัติธรรมที่จำชื่อไม่ได้ แวะเพราะเมื่อยมาก ทางนี้ไม่ค่อยมีที่พักระหว่างทางเท่าไหร่ค่ะ
วิวระหว่างทาง 108 ค่ะ (ถ่ายบนแมงกะไซค์)
และแล้วสิ่งที่เรากลัวก็มาถึง.... คือเราไปถึงแม่ฮ่องสอนไม่ทันมืดค่ะ ระหว่างทางก็มีแต่ป่าน่ากลัว ต้องโทษตัวเองที่กะเวลามาไม่ดี และก็ต้องพบกับปัญหาหลักของ phantom นั่นคือ.... ไฟหน้าไม่สว่างค่ะ ความเร็วในการขับขี่ของเราเหลือ 40 กม. ต่อชั่วโมงทันทีที่มองอะไรไม่ค่อยเห็น หนาวก็หนาว ฝ้าก็ขึ้นกระจกหมวกกันน็อค ต้องเปิดกระจกไว้นิดหน่อยเพื่อปรับอุณหภูมิ ผลคือตาเราแดงเถือกเลยค่ะ
ระยะที่แสงจากหน้ารถไปถึงน่าจะอยู่ในระยะไม่ถึงสิบเมตร กลัวทางข้างหน้า เลยพยายามเอาให้ชัวร์ว่าเห็น ระหว่างนั้นรถทุกคันก็แซงเราไปหมดเลย ฮ่า ๆ ใจหนึ่งก็อยากเร่งขับตามเค้าไปจะได้มองเห็นทางข้างหน้า แต่ก็คิดว่าอย่าดีกว่า เอาเท่าที่เรามั่นใจและทำได้ดีกว่า แล้วก็ขี่ด้วยความเร็วคงที่ ได้ยินเสียงฟันกระทบกันดัง แก่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ของตัวเองเป็นสัญญาณแสดงว่ากรูหนาววว เมื่อไหร่จะถึงงงงง
เป็นการขี่มอเตอร์ไซค์ในฤดูหนาวที่โคตรทรมานค่ะ อันที่จริงเราได้เตรียมหลอดไฟไปเปลี่ยนนะ เป็นวัตต์สูงขึ้น แต่ว่าไขควงพกพาที่เอาไปด้วยไขน็อตไม่ออก ได้แต่คิดว่า อดทนนะ อีกเดี๋ยวก็ถึงที่พักแล้ว
มองป้ายบอกทางไปเรื่อยค่ะ และก็พบว่า ****หลอกลวง! ทำไมขี่ไปไม่ถึงซักที ฮือออออ
พอบอกว่าสิบกิโลถึงตัวเมือง ก็นั่งมองเลขไมล์ สิบสองก็แล้ว สิบห้าก็แล้ว มองป้ายอีกที อ้าว อีกเจ็ดกิโลถึงตัวเมือง อัลลัยห์แว้!
สุดท้ายก็มาถึงที่พักอย่างปลอดภัยในเวลาห้าทุ่มกว่าค่ะ
เข้าตัวเมืองปุ๊ป หมอกเพียบ มาจากไหนก็ไม่รู้ หนาวมาก ที่พักก็ไม่มีฮีตเตอร์ (แหงสิ นี่มันเมืองไทย) วางของปุ๊ปเปลี่ยนชุดนอน หลับเลย หน้าตาไม่ล้าง ฟันไม่แปรง น้ำจากก๊อกเย็นมากกก มีน้ำอุ่น แต่ ณ จุด ๆ นั้นไม่ไหวแล้ว ขอนอนเถอะ...
แล้วเราก็ตัดสินใจว่า พรุ่งนี้จะไม่ตื่นเช้า จะนอนให้เต็มอิ่ม พักผ่อนเพื่อวันพรุ่งนี้ คร่อกกกกกกกกก....
สวัสดี และราตรีสวัสดิ์ ... Gims Resort
[CR] สองล้อตะลุยแดนสามหมอก ทริปนี้ไม่มีอ้วก!! (4 วัน 3 คืน)
คิดว่าหลาย ๆ ท่านคงกำลังแอ่วอยู่เมืองเหนือ รับลมหนาวปีนี้กันอย่างสนุกสนาน
อย่างไรก็ตาม อย่าลืมขับขี่อย่างปลอดภัยและมีสตินะคะ
จขกท เริ่มต้นทริปนี้ในเช้าวันคริสต์มาสที่ 25 ธ.ค. (คริสต์มาสก็วันที่ 25 อยู่แล้วจะบอกทำไมเนี่ย) กลับเย็นวันที่ 28 ค่ะ
ทริปนี้ได้ตั๋วโปรแอร์เอเชีย ดอนเมือง-เชียงใหม่ ราคาพันหกร้อยกว่าบาทต่อเที่ยว ตอนที่จองไว้มีการเปลี่ยนแปลงไฟลท์ค่ะ ไฟลท์เดิมที่จองย้ายไปเวลาที่สายมากขึ้น ทางสายการบินก็อีเมลล์มาแจ้งเรื่องการเปลี่ยนแปลงและให้ไปเปลี่ยนไฟลท์ได้ หากไฟลท์ที่ต้องการยังมีที่นั่งว่าง
สำหรับพาหนะที่ใช้ในทริปนี้คือ .... ทาดาาาาา ... phantom 200cc เช่าจากร้าน Bikky Chiangmai จองล่วงหน้าหลายเดือนเพราะวิตกจริตกลัวไม่มีรถ (ร้านนี้ช่วงเทศกาลไม่รับจองถ้าเป็นรถเล็กนะคะ)
ทีแรกก็ลังเลอยู่เหมือนกันว่าจะเลือกเป็น phantom forza หรือว่า pcx150 ดี แต่จากการดูรีวิวจากท่านอื่น ๆ แล้ว เราคิดว่าเราคงเอา pcx ไปไม่ไหว น้ำหนักรวมแล้วคงไม่หนักมาก ขึ้นเขาน่าจะไหว แต่ที่กลัวกว่าคือกลัวขาลงว่าปั๊มเบรคจะไม่ไหวเอา ตัดออกไปเหลือแค่ phantom กับ forza ก็ต้องลังเลกับเรื่องน้ำหนักรถอีกเพราะ forza หนัก 190 กก. ในขณะที่ phantom หนัก 140 กก. ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเราจะเอาอยู่มั้ยน้อ สรุปว่าก็จบลงที่ phantom ด้วยคำแนะนำของร้าน Bikky ค่ะ ว่า forza มันหนัก ขี่แล้วจะเหนื่อย
ไมล์เริ่มต้นลืมถ่ายมา เอาไมล์จากใบเช่าแล้วกันเนอะ
ทริปนี้เราวางแผนว่าจะเที่ยวมากมายค่ะ เริ่มจากวิ่งเส้นทาง 108 ไปทาง อ.ฮอด ผ่านแม่สะเรียง เพื่อจะแวะถ้ำแก้วโกมล อากู๋เกิ้ลบอกว่าเส้นทางนี้ใช้เวลาประมาณเกือบหกชั่วโมงได้ แต่เอาเข้าจริงใช้เวลาไป 11 ชั่วโมง! (รวมพักรถ กินข้าว) แถมไม่ได้แวะเที่ยวอะไรเลยอีกต่างหาก ฮืออออออ
เหตุผลที่ไม่ได้แวะ เนื่องจากออกจากตัวเชียงใหม่ก็เที่ยงแล้วค่ะ กว่าจะเข้าเขตแม่ฮ่องสอนได้ก็บ่ายสี่โมงเย็นแล้ว และเราเองก็ไม่ได้ขี่รถเร็ว ถือคติว่า ถึงช้า ดีกว่าเกิดอุบัติเหตุแล้วไม่ถึงเลยค่ะ
แผนที่ที่เราใช้เป็นไกด์เดินทางค่ะ
จาก http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=jog-jaggarden
ในบล็อกนี้จะเดินทางไปทาง 1095 แล้วค่อยเข้าแม่ฮ่องสอน แต่ว่าเราเดินทางสลับกันค่ะ คือไป 108 ก่อนแล้วค่อยกลับ 1095
เรามีจุดแวะพักนอนที่แม่ฮ่องสอน ปางอุ๋ง และ ปาย เพราะฉะนั้นในวันแรกจึงเป็นวันทรมานบั้นท้ายของเราที่สุด นั่งยาวสามร้อยกิโลไปตัวเมืองแม่ฮ่องสอนค่ะ
ทาง 108 ถนนดีกว่าอีกทั้งสองทางเยอะค่ะ (1095 และทางแม่แจ่ม-ดอยอินทนนท์) โค้งไม่โหดมาก ทางขึ้นลงเขาก็ไม่โหด และพื้นถนนดี ทว่าทางไกลกว่า
ความเร็วที่ใช้อยู่ระหว่าง 40 - 90 กม./ชม. ตามไมล์มอเตอร์ไซค์ (คิดว่าไมล์น่าจะอ่อน) ขี่ช้า เซฟตี้เฟิร์สค่ะ เรายังไม่ค่อยชินรถ ชินทางด้วย
พักตรูดเป็นระยะ ๆ เมื่อยแขน เมื่อยหลัง ปวดตรูดมากคร่ะ
คนซ้อนบอกว่า phantom นิ่มดี รถนิ่ง ท้ายไม่มีสะบัด แต่เบาะล็อกให้นั่งท่าเดียวตลอดเวลา ขยับตัวไม่ค่อยได้ ตรูดบานขึ้นสามระดับ
พักหน้าศูนย์ปฏิบัติธรรมที่จำชื่อไม่ได้ แวะเพราะเมื่อยมาก ทางนี้ไม่ค่อยมีที่พักระหว่างทางเท่าไหร่ค่ะ
วิวระหว่างทาง 108 ค่ะ (ถ่ายบนแมงกะไซค์)
และแล้วสิ่งที่เรากลัวก็มาถึง.... คือเราไปถึงแม่ฮ่องสอนไม่ทันมืดค่ะ ระหว่างทางก็มีแต่ป่าน่ากลัว ต้องโทษตัวเองที่กะเวลามาไม่ดี และก็ต้องพบกับปัญหาหลักของ phantom นั่นคือ.... ไฟหน้าไม่สว่างค่ะ ความเร็วในการขับขี่ของเราเหลือ 40 กม. ต่อชั่วโมงทันทีที่มองอะไรไม่ค่อยเห็น หนาวก็หนาว ฝ้าก็ขึ้นกระจกหมวกกันน็อค ต้องเปิดกระจกไว้นิดหน่อยเพื่อปรับอุณหภูมิ ผลคือตาเราแดงเถือกเลยค่ะ
ระยะที่แสงจากหน้ารถไปถึงน่าจะอยู่ในระยะไม่ถึงสิบเมตร กลัวทางข้างหน้า เลยพยายามเอาให้ชัวร์ว่าเห็น ระหว่างนั้นรถทุกคันก็แซงเราไปหมดเลย ฮ่า ๆ ใจหนึ่งก็อยากเร่งขับตามเค้าไปจะได้มองเห็นทางข้างหน้า แต่ก็คิดว่าอย่าดีกว่า เอาเท่าที่เรามั่นใจและทำได้ดีกว่า แล้วก็ขี่ด้วยความเร็วคงที่ ได้ยินเสียงฟันกระทบกันดัง แก่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ของตัวเองเป็นสัญญาณแสดงว่ากรูหนาววว เมื่อไหร่จะถึงงงงง
เป็นการขี่มอเตอร์ไซค์ในฤดูหนาวที่โคตรทรมานค่ะ อันที่จริงเราได้เตรียมหลอดไฟไปเปลี่ยนนะ เป็นวัตต์สูงขึ้น แต่ว่าไขควงพกพาที่เอาไปด้วยไขน็อตไม่ออก ได้แต่คิดว่า อดทนนะ อีกเดี๋ยวก็ถึงที่พักแล้ว
มองป้ายบอกทางไปเรื่อยค่ะ และก็พบว่า ****หลอกลวง! ทำไมขี่ไปไม่ถึงซักที ฮือออออ
พอบอกว่าสิบกิโลถึงตัวเมือง ก็นั่งมองเลขไมล์ สิบสองก็แล้ว สิบห้าก็แล้ว มองป้ายอีกที อ้าว อีกเจ็ดกิโลถึงตัวเมือง อัลลัยห์แว้!
สุดท้ายก็มาถึงที่พักอย่างปลอดภัยในเวลาห้าทุ่มกว่าค่ะ
เข้าตัวเมืองปุ๊ป หมอกเพียบ มาจากไหนก็ไม่รู้ หนาวมาก ที่พักก็ไม่มีฮีตเตอร์ (แหงสิ นี่มันเมืองไทย) วางของปุ๊ปเปลี่ยนชุดนอน หลับเลย หน้าตาไม่ล้าง ฟันไม่แปรง น้ำจากก๊อกเย็นมากกก มีน้ำอุ่น แต่ ณ จุด ๆ นั้นไม่ไหวแล้ว ขอนอนเถอะ...
แล้วเราก็ตัดสินใจว่า พรุ่งนี้จะไม่ตื่นเช้า จะนอนให้เต็มอิ่ม พักผ่อนเพื่อวันพรุ่งนี้ คร่อกกกกกกกกก....
สวัสดี และราตรีสวัสดิ์ ... Gims Resort