อยากถามเรื่องการกลับใจจากบาปค่ะ (Mormon)

พึ่งเป็นมอรมอนได้ไม่นานนะคะ
มีคำถามหลายข้อ (นิกายอื่นตอบด้วยก็ดีค่ะสงสัยมาก)
ถ้าเราทำผิด แล้วสำนึกผิด พระเจ้าจะอภัยให้เราทั้งหมดไหมค่ะ?  (ในกรณีที่ไม่ใช่ความผิดร้ายแรง)
การกลับใจ ความหมายที่แท้จริงแล้วคืออะไรค่ะ?
เราจะใช้เวลานานแค่ไหนสำหรับการกลับใจบาป?
ช่วงระยะเวลานี้สับสนมาก. ท้อ  สิ้นหวัง อาจเป็นเพราะหนูยังเด็ก ขอโทษที่บางคำถามอาจจะไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่นะคะ
หนูรู้สึกไม่สบายใจมากค่ะ ช่วยตอบหน่อยนะคะ หรือหลังไมค์มาหาหนูก็ได้
ขอบคุณค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ขอตอบในฐานะที่เป็นคริสเตียน โปรเตสแตนท์

ในความเข้าใจของผม พระเจ้าอภัยบาปและความผิดของเราตั้งแต่เรายอมรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยของเราในการไถ่บาป
พระเจ้าอภัยบาปในอดีตปัจจุบันและอนาคต ทั้งหมดเมื่อเรายังเชื่อในพระเยซูและยอมรับพระเยซู
พระเจ้าอภัยบาปทุกบาปไม่ว่ามนุษย์จะคิดว่ามันเล็กน้อยหรือใหญ่ บาปเดียวที่พระเจ้าไม่สามารถอภัยให้ได้คือบาปที่ปฏิเสธพระเยซูเป็นพระผู้ช่วย

การกลับใจใหม่ เป็นการหันกลับจากทางแห่งความชั่วร้าย หันกลับจากการพึ่งตัวเอง แล้วกลับมาหาพระคริสต์ พึ่งอาศัยในพระองค์ และโดยทางพระคริสต์ก็ได้กลับไปหาพระเจ้า ดังที่พระเยซูตรัสว่า:

-เราเป็นทางนั้น เป็นความจริงและเป็นชีวิต ไม่มีผู้ใดมาถึงพระบิดาได้นอกจากจะมาทางเรา (ยน 14:6) นั่นหมายความว่า เราจะไปสู่นิพพานได้ ก็เพราะพระเยซูคริสต์ เพราะพระองค์เป็นทางนั้น เป็นทางไปสู่พระเจ้า ไม่มีใครไปพบพระเจ้าได้ด้วยการกระทำของตนเอง จะต้องพึ่งอาศัยในพระองค์

การกลับใจใหม่ คือการตัดสินใจที่จะหันกลับจากบาปมาสู่ความหลุดพ้นในพระคริสต์ ซึ่งก็รวมไปถึงการยอมรับพระองค์ ไม่ใช่เป็นเพียงพระผู้ช่วยให้หลุดพ้นเท่านั้น แต่ต้องยอมรับพระองค์เป็นจอมเจ้านายเหนือชีวิตด้วย

-ด้วยเหตุนี้ การกลับใจใหม่ จึงเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยน “เจ้านาย” เหนือชีวิตของคนๆ นั้น คือ เปลี่ยนจากการอยู่ใต้อำนาจของซาตาน และตัวเราเอง มาอยู่ใต้อำนาจของพระคริสต์และพระคำของพระองค์

-“ครั้งเมื่อก่อนท่านเคยประพฤติในการบาปนั้นตามวิถีของโลก ตามเจ้าแห่งย่านอากาศ คือวิญญาณที่ครอบครองอยู่ในคนทั้งหลายที่ไม่เชื่อฟัง” (อฟ 2:2)

นอกจากนั้น การกลับใจใหม่ ยังเกี่ยวข้องกับ การละทิ้งตัวกู-ของกู ผู้ที่กลับใจใหม่ติดตามพระเยซูนี้ จะต้องละทิ้งตัวกุ-ของกู แล้วแบกกางเขนติดตามพระองค์

-และเมื่อพระองค์ทรงร้องเรียกประชาชนกับเหล่าสาวกของพระองค์ให้เข้ามาแล้ว จึงตรัสแก่เขาว่า “ถ้าผู้ใดจะใคร่ตามเรามา ให้ผู้นั้นละทิ้งตัวกู-ของกู (พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับปี 1971 แหลว่า “เอาชนะตัวเอง” ส่วนพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐานฉบับที 2011 แปลว่า “ปฏิเสธตนเอง”) และรับกางเขนของตนแบกและตามเรามา (มก 8:34)

การกลับใจใหม่นั้น ไม่ใช่เพียงแต่บอกว่าเชื่อในพระเยซูคริสต์ในฐานะพระผู้ช่วยให้หลุดพ้นเท่านั้น แต่เป็นการกลับใจใหม่ เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในจิตใจ มีความต้องการที่จะหันกลับจากการพึ่งตนเอง หันมาเชื่อพึ่งอาศัยในพระเจ้า ไม่ใช่การเปลี่ยนศาสนา และเป็นการกระทำของพระเจ้า ไม่ใช่การกระทำของเรา
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่