ขอระบายเรื่องส่วนตัวนิดหน่อยละกันนะครับ ใครว่างก็อ่านแล้วแสดงความคิดเห็นหน่อยว่า ผมควรจะใช้ชีวิตต่อยังไง
รู้สึกเหมือนบนโลกนี้ไม่มีใครรัก
เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว พ่อกับแม่ก็รักผมนะ(รึเปล่า ไม่แน่ใจ) คือแบบ ผมก็โตแล้วนะ 20 ละ
ทุกวันนี้ ทำไรก็โดน พ่อแม่ว่า ด่า อยู่ตลอดเวลา หันหน้าไปทางใหนก็มีแต่คนว่า แม้แต่แฟนตัวเอง
ตอนผมเรียน ผมเรียนได้เกรด 3.00+ ตลอด(ถือว่าดีสำหรับผู้ชาย) ตั้งแต่ มัธยม จนปวช./ปวส. ผมก็เรียนดีสม่ำเสมอ แต่ไม่เคยได้รับคำชม
แต่พักหลังๆ เริ่มตกเพราะ ติดรถ บิ๊กไบค์ ขับแม้งทั้งวี่ทั้งวัน พ่อแม่ ด่าทุกวัน ว่าไม่น่าอกรถให้ หาว่าผมขับรถเร็ว สมองช้า ขับรถโง่(ขับไม่เคยชนและไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อน) และการขับรถผมไม่เคยชน เลยสักครั้งเดียว ไม่ว่าจะเป็น รถยนต์ หรือ บิ๊กไบค์ ผมขับได้หมด แล้วทำไมต้องด่า
ถึงผมจะเรียนตกแต่เกรดผมก็ยังประคองระดับได้ดีเหมือนเดิม และปัญหาคือ แม่ มักจะบอกว่า มอง ลูกข้างบ้านเป็นตัวอย่างมั่งนะ
ไอ่ลูกข้างบ้านมันเป็นผู้ชาย โง่ๆ คนนึงครับ มอไซค์ก็ขับไม่เป็น รถยนต์ตอนมันฝึกขับก็ชนประตูบ้านตัวเองพังหลายรอบ มันมีดีแค่เรียนมหาลัยดัง มันยังมีเรื่องไม่ดีอีกเยอะ ผมขี้เกียจเล่า
แล้วทำไมผมต้องเอามันมาเป็นตัวอย่าง มันมีดีแค่เรียนได้เกรดเยอะกว่า 3.5+และมหาลัยดังกว่า ผม2.9 - 3.1+ ห่างกันแค่นี้ แม่พ่อ ต้องด่าผมโง่ แล้วยังว่าผมขับรถโง่ ทั้งๆที่ตั้งแต่ตอนฝึก จน ถึงปัจจุบันขับเป็น ไม่เคยชน
ส่วนไอ่ลูกข้างบ้านทุกวันนี้มันยังไม่กล้าอกถนนใหญ่ เวลามันขับชนไร เขาก็ปลอบมันว่าไม่เป็นไรนะลูก คนเรามีพลาด เวลามันสอบตกเขาก็ปลอบมันว่า เทอมหน้าเอาใหม่นะลูก
ส่วนผมแทบจะยกล้อบิ๊กไบค์ละ รถยนต์ผมหลับตาขับก็ไปถึงมหาลัยได้ละ เวลาผมเรียนตกพ่อแม่จะบอกว่า โง่แบบนี้ไม่น่าเรียน หนังสือก็ไม่อ่าน บ้าแต่รถไร้สาระ เด่ยววันนึงก็โดนชนตาย ขับรถก็เร็ว สมองก็ช้า ดูเพื่อนข้างบ้านมั่ง ว่าเค้าไปถึงใหนละ
ผมเอาเรื่องนี้ไปคุยกับแฟน แฟนก็บอกว่าไร้สาระ ทำงานก็เหนื่อยแล้ว อย่าเอาเรื่องไร้สาระมาเล่า (เครียดหนักเลย)
เล่าไปก็ยาวเปล่าๆ เอาเป็นว่าทุหคนช่วยคิดหน่อยว่าผมควรใช้ชีวิตต่อไปยังไง
1.เก็บไอ่ลูกข้างบ้าน
2.ทำตัวตามปกติ
3.ต่างคนต่างอยู่
4.แฟนมีก็เหมือนไม่มี (มันบ้างาน)กะว่าจะเลิก
5.ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ไม่ต้องสนใจใคร
ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะยังไง ผมไม่เคยโกรธเกลียดพ่อแม่ เพราะผมพึงระลึกความดีของเขาเสมอ ทั้งรถยนต์ รถบิ๊กไบค์ เขาออกให้ผมทั้งนั้น
แถมส่งผมเรียนมาถึงขนาดนี้ ถึงแม้จะด่าทุกวัน อยากได้ไรก็หามาให้ ผมแค่อยากมาระบาย
ขอแก้ไข เพื่อเพิ่มเติมนิดหน่อย รู้สึกผมจะโดนเข้าใจผิด
หลายคนหาว่าผม ด่าเด็กข้างบ้านว่าโง่เพราะแค่ขับรถไม่เป็น จริงๆไม่ใช่มันมีมากกว่านั้นคือ ไอ้ลูกข้างบ้าน ติดบุหรี่ ดูดเนื้อ ขับรถก็ชนบ่อยๆ ใช้เงินก็เก่ง (แต่กลับมีแต่คนชมมัน)
ส่วนตัวผม บุหรี่ไม่สูบ เหล้าเบียร์ไม่แตะ(ถ้าไม่ใช่เทศกาล) ขับรถไม่เคยชน ข้อเสียผมคือ ผมพูดไม่ฟัง ผมบ้าบิ๊กไบค์ของผม ผมขับรถไว
OK นะ คุณอย่าคิดว่าเด็กเกรดดี ไม่โง่นะครับ เก่งแค่ในห้องเรียน
ใช้ชีวิตไม่ได้นะครับ ปล.ไม่ชอบลูกข้างบ้าน มีดีแค่เรียนเก่งกว่า นิดหน่อย(ความแสบความร้ายมันเก็บไว้เยอะ พ่อแม่มันไม่รู้)
ผมเสียใจกับความคิดของพ่อและแม่
รู้สึกเหมือนบนโลกนี้ไม่มีใครรัก
เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว พ่อกับแม่ก็รักผมนะ(รึเปล่า ไม่แน่ใจ) คือแบบ ผมก็โตแล้วนะ 20 ละ
ทุกวันนี้ ทำไรก็โดน พ่อแม่ว่า ด่า อยู่ตลอดเวลา หันหน้าไปทางใหนก็มีแต่คนว่า แม้แต่แฟนตัวเอง
ตอนผมเรียน ผมเรียนได้เกรด 3.00+ ตลอด(ถือว่าดีสำหรับผู้ชาย) ตั้งแต่ มัธยม จนปวช./ปวส. ผมก็เรียนดีสม่ำเสมอ แต่ไม่เคยได้รับคำชม
แต่พักหลังๆ เริ่มตกเพราะ ติดรถ บิ๊กไบค์ ขับแม้งทั้งวี่ทั้งวัน พ่อแม่ ด่าทุกวัน ว่าไม่น่าอกรถให้ หาว่าผมขับรถเร็ว สมองช้า ขับรถโง่(ขับไม่เคยชนและไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อน) และการขับรถผมไม่เคยชน เลยสักครั้งเดียว ไม่ว่าจะเป็น รถยนต์ หรือ บิ๊กไบค์ ผมขับได้หมด แล้วทำไมต้องด่า
ถึงผมจะเรียนตกแต่เกรดผมก็ยังประคองระดับได้ดีเหมือนเดิม และปัญหาคือ แม่ มักจะบอกว่า มอง ลูกข้างบ้านเป็นตัวอย่างมั่งนะ
ไอ่ลูกข้างบ้านมันเป็นผู้ชาย โง่ๆ คนนึงครับ มอไซค์ก็ขับไม่เป็น รถยนต์ตอนมันฝึกขับก็ชนประตูบ้านตัวเองพังหลายรอบ มันมีดีแค่เรียนมหาลัยดัง มันยังมีเรื่องไม่ดีอีกเยอะ ผมขี้เกียจเล่า
แล้วทำไมผมต้องเอามันมาเป็นตัวอย่าง มันมีดีแค่เรียนได้เกรดเยอะกว่า 3.5+และมหาลัยดังกว่า ผม2.9 - 3.1+ ห่างกันแค่นี้ แม่พ่อ ต้องด่าผมโง่ แล้วยังว่าผมขับรถโง่ ทั้งๆที่ตั้งแต่ตอนฝึก จน ถึงปัจจุบันขับเป็น ไม่เคยชน
ส่วนไอ่ลูกข้างบ้านทุกวันนี้มันยังไม่กล้าอกถนนใหญ่ เวลามันขับชนไร เขาก็ปลอบมันว่าไม่เป็นไรนะลูก คนเรามีพลาด เวลามันสอบตกเขาก็ปลอบมันว่า เทอมหน้าเอาใหม่นะลูก
ส่วนผมแทบจะยกล้อบิ๊กไบค์ละ รถยนต์ผมหลับตาขับก็ไปถึงมหาลัยได้ละ เวลาผมเรียนตกพ่อแม่จะบอกว่า โง่แบบนี้ไม่น่าเรียน หนังสือก็ไม่อ่าน บ้าแต่รถไร้สาระ เด่ยววันนึงก็โดนชนตาย ขับรถก็เร็ว สมองก็ช้า ดูเพื่อนข้างบ้านมั่ง ว่าเค้าไปถึงใหนละ
ผมเอาเรื่องนี้ไปคุยกับแฟน แฟนก็บอกว่าไร้สาระ ทำงานก็เหนื่อยแล้ว อย่าเอาเรื่องไร้สาระมาเล่า (เครียดหนักเลย)
เล่าไปก็ยาวเปล่าๆ เอาเป็นว่าทุหคนช่วยคิดหน่อยว่าผมควรใช้ชีวิตต่อไปยังไง
1.เก็บไอ่ลูกข้างบ้าน
2.ทำตัวตามปกติ
3.ต่างคนต่างอยู่
4.แฟนมีก็เหมือนไม่มี (มันบ้างาน)กะว่าจะเลิก
5.ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ไม่ต้องสนใจใคร
ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะยังไง ผมไม่เคยโกรธเกลียดพ่อแม่ เพราะผมพึงระลึกความดีของเขาเสมอ ทั้งรถยนต์ รถบิ๊กไบค์ เขาออกให้ผมทั้งนั้น
แถมส่งผมเรียนมาถึงขนาดนี้ ถึงแม้จะด่าทุกวัน อยากได้ไรก็หามาให้ ผมแค่อยากมาระบาย
ขอแก้ไข เพื่อเพิ่มเติมนิดหน่อย รู้สึกผมจะโดนเข้าใจผิด
หลายคนหาว่าผม ด่าเด็กข้างบ้านว่าโง่เพราะแค่ขับรถไม่เป็น จริงๆไม่ใช่มันมีมากกว่านั้นคือ ไอ้ลูกข้างบ้าน ติดบุหรี่ ดูดเนื้อ ขับรถก็ชนบ่อยๆ ใช้เงินก็เก่ง (แต่กลับมีแต่คนชมมัน)
ส่วนตัวผม บุหรี่ไม่สูบ เหล้าเบียร์ไม่แตะ(ถ้าไม่ใช่เทศกาล) ขับรถไม่เคยชน ข้อเสียผมคือ ผมพูดไม่ฟัง ผมบ้าบิ๊กไบค์ของผม ผมขับรถไว
OK นะ คุณอย่าคิดว่าเด็กเกรดดี ไม่โง่นะครับ เก่งแค่ในห้องเรียน
ใช้ชีวิตไม่ได้นะครับ ปล.ไม่ชอบลูกข้างบ้าน มีดีแค่เรียนเก่งกว่า นิดหน่อย(ความแสบความร้ายมันเก็บไว้เยอะ พ่อแม่มันไม่รู้)