ก็คือว่า ผมกับแฟนคบกันมาประมาณ2ปี เรายังอยู่ม.ปลายกันครับ แต่เธอต้องไปเรียนต่ออังกฤษ อันนี้ผมก็เข้าใจเลยตกลงกันว่าจะลองคบแบบ long distance ดู ก็ work นะครับ เธอก็กลับมาตอนปิดเทอม มาเจอกันทุกอย่างราบรื่นดีครับ
แต่พอเราเข้ามหาลัย (ผมก็มาเรียนที่อังกฤษ) ผมมาก่อนครับเพราะ ม.ของผมมันเปิดเทอมก่อน เราตกลงกันว่าจะยังไม่กลับไทยใยช่วง christmas ก็ตามนั้นครับ สัญญาเป็นสัญญา ผมพูดคำไหนคำนั้นอยู่แล้ว แต่พอเธอมาเรากลับห่างกันมากขึ้น เธอบอกว่าไม่ค่อยมีเวลา ผมก็พอเข้าใจ แต่ขนาดผมเรียน สถาปัตย์ ผมก็ยังแบ่งเวลาให้เธอได้ครับ แต่เธอบอกว่าไม่มี
เธอเป็นประเภทไม่เคยเที่ยวมาก่อนเลยครับพวก เที่ยวกลางคืน อะไรแบบนี้ พอมาเข้า ม. ที่ต่างประเทศอยู่แบบอิสระ ผมก็เข้าใจนะครับ แต่ก็เป็นห่วง แต่ผมก็ไม่ได้ห้ามไม่ให้เธอไปนะครับ บอกให้ระวังๆหน่อย
เราห่างกันมากขึ้นเข้าไปอีกพอผมโทรหรือ line ไปก็ไม่ตอบ ไม่อ่าน ผมรู้ password facebook เธอเลยเข้าไปดูอ่ะครับว่าตกลงมันยังไง (มีคนอื่นหรือเปล่า อะไรแบบนี้) แล้วก็มีคนทักมาพอดีผมเลยตอบคนคนนั้นไป อารมย์ว่าเจอกันบ่าย 2 พรุ่งนี้ (เป็นรุ่นพี่ของแฟนผม) ผมก็แค่ตอบไปว่า ok ค่ะ แค่นี้ เธอกลับโกรธผมใหญ่เลย แบบไม่ยอมคุยไม่ยอมอะไรทุกอย่าง (ตอนนั้นผมยอมรับว่าผิดจริงแต่ทำไปเพราะความเป็นห่วง และความสงสัย เธอเคยนอกใจผมครั้งเดียวพอผมจับได้เราก็ clear กันจบไปแล้ว เธอก็ยอมรับผิดผมก็ให้อภัย) เวลาผ่านไปสักพัก เราคุยกันเธอบอกให้มาหา (อยู่คนละเมืองอ่ะครับ) ผมก็ซื้อตั๋วรถไฟนั้งไปหา ก็ไปอยุ่ห้องเธอ แต่ไม่ได้มีอ่ะไรกันมากมาย (ผมเป็นคนไม่ฉวยโอกาสอยู่แล้วครับ) คืนสุดท้ายผมจูบเธอ แล้วเธอถามว่ารู้สึกอย่างไร ผมก็ตอบไปว่าเหมือนครั้งแรกที่เราจูบกัน ผมก็ถามเธอกลับ แต่เธอบอกว่า มันไม่เหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจเลิกกันครับ วันรุ่งขึ้นเราก็แค่ไปกินข้าวด้วยกัน แล้วผมก็กลับเมืองมาเรียนต่อครับ
ตอนนั้นผมยังหวังว่าคงจะได้เจอเธออีกก็เลย ตัดสินใจไม่ซื้อตั๋วกลับไทยครับ (โคตรโง่เลยครับ) แต่มันบวกกับว่าตอนนั้นแม่ผมติดต่อเพื่อนไว้ว่าจะให้ผมไปช่วยทำงานหารายได้เสริมนิดๆหน่อยๆที่ London พอดี (แฟนผมก็อยู่ London) ก็กะไว้ว่าอย่างน้อยน่าจะได้ปรับความเข้าใจกันอีกที
ก่อนผมจะปิดเทอมไม่นาน ผมได้มีโอกาสคุยกะแฟน เธอมาบอกว่าตัดสินใจกลับไทยแล้วซื้อตั๋วไปแล้วครับ (ผมคิดไว้ว่า เรา
โคตรซวยเลย ก็เคยสัญญาไว้ว่าจะอยู่ London อยู่ๆก็กลับไทยเฉยเลย) แต่ดูเธอเหมือนอยากให้ผมกลับมาด้วย เธอก็ถามผมว่าทำไมไม่กลับๆ
คือถ้าซื้อตั๋วตอนนั้นมันจะแพงมากเลยครับสัก 50000+ บาท ผมเลยไม่ซื้อครับผมว่ามันแพงไปหน่อย เสียดายเงินที่พ่อแม่หามา ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวไป London ทำงานกับเพื่อนของแม่แก้เซ็ง
ก่อนวันที่ผมจะเดินทางไปสัก 2-3 วันแม่ผมก็โทรศัพท์ มาบอกว่าไม่ต้องไปแล้ว London บริษัทเค้าหยุด christmas กัน
พอผมได้คุยกับเธอผมขอโอกาสอีกครั้ง เธอก็บอกว่ายังไม่อยากมีใครตอนนี้ ผมคิดถึงเธอมากครับ ตอนนี้เธอคงนอนหลับอยู่ที่ไทยมั้งครับ
ตอนนี้ผมนั้งอืดในห้อง 7x7m มาจะ 1 สัปดาห์แล้วครับ ช่วงแรกยิ่งแย่เลยครับ 3 วันแรก internet เจ้ง
คือตอนนี้ก้คือ แฟนก็ทิ้ง (ผมก็ยังตัดใจไม่ได้) กลับไทยก็ไม่ได้ ไป London ทำงานแก้เบื่อก็ไม่ได้อีก เหมือนติดอยู่ในคุกยังไงอย่างงั้นเลยครับ
อยากทราบว่าผมควรทำอย่างไรกับชีวิตดีครับ ผมควรรอเธอไหมครับ หรือ move on ดีครับ ตอนเรารักกัน ก็รักกันมากนะครับ แต่พอเลิกกันผมเหมือนไม่มีค่าในสายตาเธอเลย เธอไม่เคยมาทักอะไรผมก่อนเลยครับ แต่ที่คุยกันเหมือนเธอยังเป็นห่วงอยู่นิดๆ (หรือผมคิดไปเองไม่รู้) แต่ก็ยังคงไม่สนใจผมเหมือนเดิม
ปล. เมืองที่ผมอยู่มันไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่เลยครับ เมืองมหาลัยจริงๆ
ควจจะทำอย่างไรกับชีวิตดีครับ
แต่พอเราเข้ามหาลัย (ผมก็มาเรียนที่อังกฤษ) ผมมาก่อนครับเพราะ ม.ของผมมันเปิดเทอมก่อน เราตกลงกันว่าจะยังไม่กลับไทยใยช่วง christmas ก็ตามนั้นครับ สัญญาเป็นสัญญา ผมพูดคำไหนคำนั้นอยู่แล้ว แต่พอเธอมาเรากลับห่างกันมากขึ้น เธอบอกว่าไม่ค่อยมีเวลา ผมก็พอเข้าใจ แต่ขนาดผมเรียน สถาปัตย์ ผมก็ยังแบ่งเวลาให้เธอได้ครับ แต่เธอบอกว่าไม่มี
เธอเป็นประเภทไม่เคยเที่ยวมาก่อนเลยครับพวก เที่ยวกลางคืน อะไรแบบนี้ พอมาเข้า ม. ที่ต่างประเทศอยู่แบบอิสระ ผมก็เข้าใจนะครับ แต่ก็เป็นห่วง แต่ผมก็ไม่ได้ห้ามไม่ให้เธอไปนะครับ บอกให้ระวังๆหน่อย
เราห่างกันมากขึ้นเข้าไปอีกพอผมโทรหรือ line ไปก็ไม่ตอบ ไม่อ่าน ผมรู้ password facebook เธอเลยเข้าไปดูอ่ะครับว่าตกลงมันยังไง (มีคนอื่นหรือเปล่า อะไรแบบนี้) แล้วก็มีคนทักมาพอดีผมเลยตอบคนคนนั้นไป อารมย์ว่าเจอกันบ่าย 2 พรุ่งนี้ (เป็นรุ่นพี่ของแฟนผม) ผมก็แค่ตอบไปว่า ok ค่ะ แค่นี้ เธอกลับโกรธผมใหญ่เลย แบบไม่ยอมคุยไม่ยอมอะไรทุกอย่าง (ตอนนั้นผมยอมรับว่าผิดจริงแต่ทำไปเพราะความเป็นห่วง และความสงสัย เธอเคยนอกใจผมครั้งเดียวพอผมจับได้เราก็ clear กันจบไปแล้ว เธอก็ยอมรับผิดผมก็ให้อภัย) เวลาผ่านไปสักพัก เราคุยกันเธอบอกให้มาหา (อยู่คนละเมืองอ่ะครับ) ผมก็ซื้อตั๋วรถไฟนั้งไปหา ก็ไปอยุ่ห้องเธอ แต่ไม่ได้มีอ่ะไรกันมากมาย (ผมเป็นคนไม่ฉวยโอกาสอยู่แล้วครับ) คืนสุดท้ายผมจูบเธอ แล้วเธอถามว่ารู้สึกอย่างไร ผมก็ตอบไปว่าเหมือนครั้งแรกที่เราจูบกัน ผมก็ถามเธอกลับ แต่เธอบอกว่า มันไม่เหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจเลิกกันครับ วันรุ่งขึ้นเราก็แค่ไปกินข้าวด้วยกัน แล้วผมก็กลับเมืองมาเรียนต่อครับ
ตอนนั้นผมยังหวังว่าคงจะได้เจอเธออีกก็เลย ตัดสินใจไม่ซื้อตั๋วกลับไทยครับ (โคตรโง่เลยครับ) แต่มันบวกกับว่าตอนนั้นแม่ผมติดต่อเพื่อนไว้ว่าจะให้ผมไปช่วยทำงานหารายได้เสริมนิดๆหน่อยๆที่ London พอดี (แฟนผมก็อยู่ London) ก็กะไว้ว่าอย่างน้อยน่าจะได้ปรับความเข้าใจกันอีกที
ก่อนผมจะปิดเทอมไม่นาน ผมได้มีโอกาสคุยกะแฟน เธอมาบอกว่าตัดสินใจกลับไทยแล้วซื้อตั๋วไปแล้วครับ (ผมคิดไว้ว่า เรา
คือถ้าซื้อตั๋วตอนนั้นมันจะแพงมากเลยครับสัก 50000+ บาท ผมเลยไม่ซื้อครับผมว่ามันแพงไปหน่อย เสียดายเงินที่พ่อแม่หามา ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวไป London ทำงานกับเพื่อนของแม่แก้เซ็ง
ก่อนวันที่ผมจะเดินทางไปสัก 2-3 วันแม่ผมก็โทรศัพท์ มาบอกว่าไม่ต้องไปแล้ว London บริษัทเค้าหยุด christmas กัน
พอผมได้คุยกับเธอผมขอโอกาสอีกครั้ง เธอก็บอกว่ายังไม่อยากมีใครตอนนี้ ผมคิดถึงเธอมากครับ ตอนนี้เธอคงนอนหลับอยู่ที่ไทยมั้งครับ
ตอนนี้ผมนั้งอืดในห้อง 7x7m มาจะ 1 สัปดาห์แล้วครับ ช่วงแรกยิ่งแย่เลยครับ 3 วันแรก internet เจ้ง
คือตอนนี้ก้คือ แฟนก็ทิ้ง (ผมก็ยังตัดใจไม่ได้) กลับไทยก็ไม่ได้ ไป London ทำงานแก้เบื่อก็ไม่ได้อีก เหมือนติดอยู่ในคุกยังไงอย่างงั้นเลยครับ
อยากทราบว่าผมควรทำอย่างไรกับชีวิตดีครับ ผมควรรอเธอไหมครับ หรือ move on ดีครับ ตอนเรารักกัน ก็รักกันมากนะครับ แต่พอเลิกกันผมเหมือนไม่มีค่าในสายตาเธอเลย เธอไม่เคยมาทักอะไรผมก่อนเลยครับ แต่ที่คุยกันเหมือนเธอยังเป็นห่วงอยู่นิดๆ (หรือผมคิดไปเองไม่รู้) แต่ก็ยังคงไม่สนใจผมเหมือนเดิม
ปล. เมืองที่ผมอยู่มันไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่เลยครับ เมืองมหาลัยจริงๆ