เมื่อคืนผมเกือบเอาน้ำร้อนลวกเท้าตัวเองครับ(น่ากลัวมากถ้าเราขาดสติ)

เมื่อคืนอากาศหนาวมากครับ ผมเลยเอากาใบใหญ่ไปต้มจะเอามาผสมน้ำอาบ พอเดือดก็หิ้วเดินเข้าห้องน้ำ ไปเจอหนังสือผีที่คุณแม่เอามานั่งอ่านตอนเข้าส้วม ผมเลยเปิดอ่านขณะถือกาน้ำร้อนไปด้วย อ่านกำลังสนุกเลย ผมเหลือบมองไปเห็นที่พื้นห้องน้ำที่มันเปียกนิดๆ ตรงบริเวณเท้า คือมันเป็นคราบเท้าเราที่เลอะแล้วไปเหยียบน้ำบนกระเบื้องตอนนั้น ผมนึกในใจ เห็นแล้วมันสกปรก ต้องหาน้ำล้าง(ผมหงุดหงิดมากเวลาเห็นพื้นเลอะ) กอปรกับตอนนั้นกำลังอ่านเพลินไม่ได้คิดอะไร มือนึงถือหนังสือผี อีกมือถือกาน้ำอยู่ เลยเอากาเทลงไปที่เท้าทันที ซึ่งอีกมือกำลังพลิกหน้าหนังสืออยู่ กำลังเเง้ม ตอนนั้นเห็นรูปพระนิดนึง
ทันใดนั้นสติผมพลันกลับมา นึกขึ้นได้ เฮ้ยเช้ดโด้ นี่มันกาน้ำร้อนนี่หว่า ผมรีบดึงเท้าหนีออกมา และชะงักมือไม่ให้เทน้ำ แต่น้ำมันยังกระฉอกออกมาส่วนนึงเพราะต้มซะล้นกา กระเซ็นลงพื้นมาโดนหน้าขาอีกข้าง นิดหน่อย ตอนนั้นผมนึกในใจ "ชิส์ เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ!!" คุณพระช่วยไว้แท้ๆ เป็นรูปหลวงพ่อกำลังนั่งกรรมฐานอยู่ครับ พร้อมกับชื่อเรื่อง"หลวงปู่***โปรดวิญญาณพญานาคที่เขื่อนลำน้ำปาว" นี่ถ้าผมไม่เห็นหลวงพ่อ ผมคงราดน้ำร้อนลงขาไปแล้ว ซ่งติงของผมคงเอาไปจิ้มน้ำจิ้มชูสองนิ้วกินกับข้าวสวยอร่อยไปแล้ว นึกถึงยังขยลุก หลวงพ่อช่วยผมไว้จริงๆครับ สาธุ

ศาสนาพุทธช่วยให้เรามีสติจริงๆ ดีนะที่ผมเกิดเป็นคนพุทธ ทุกๆคนทำอะไรก็อย่าขาดสตินะครับ