มีให้เห็นอยู่ทั่วๆไป ยืมเงินไม่คืนบ้าง คืนครบบ้างไม่ครบบ้าง ถึงกับเสียเพื่อนกันไปเลยก็มี
เด็กๆอาจยืมเงินเพื่อนห้าบาทสิบบาทแล้วไม่คืน ผู้ใหญ่มองเป็นเรื่องเล็ก ไม่ใส่ใจ
แต่เราไม่รู้หรอกว่า บุคคลที่มีวุฒิภาวะแล้วนั่นแหละ พูดอย่างทำอย่าง ดูอย่างนักการเมืองยังโกงกินจนประเทศแทบล่มจม แล้วนับประสาอะไรกับชาวบ้านธรรมดาที่หิวเงิน
ตอนนี้ดิฉันอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้า คายไม่ออกสุดๆ เนื่องจากต้องรับหน้าที่เป็นคนกลาง ฝ่ายนึงก็บุพการี อีกฝ่ายหนึ่งก็ญาติผู้ใหญ่ ทะเลาะกันเรื่องเงินล้วนๆ เนื่องจากดิฉันและครอบครัวส่วนหนึ่งอยู่ต่างประเทศ จึงต้องมีการโอนเงินจากประเทศไทยมาใช้
เดี๋ยวฝ่ายนู้นโกง ฝ่ายนี้โกง ทะเลาะกันไปมา สาวความยืดไปเรื่อยๆ พอฟังๆดูแล้วก็สรุปได้ว่า พอกันทั้งสองข้าง ไม่มีใครดีไปกว่าใคร
ต่างฝ่ายต่างเอาเรื่องที่อีกฝ่ายหนึ่งโกงมาเล่าให้ฟัง แล้วดิฉันจะทำยังไง ควรจะเชื่อใครก็ยังไม่รู้ เพราะบางครั้งพูดเรื่องเดียวกันแต่รายละเอียดไม่เหมือนกันซะงั้น
คนเราก็แปลก บางครั้งจะทะเลาะกันก็ไม่กล้าคุยกันซึ่งๆหน้าแบบตรงไปตรงมา แต่กลับแสดงออกในทางที่เห็นว่าคิดไม่ซื่อต่อกัน จริงๆแล้วเรื่องทั้งหมดก็คงมาจากความไม่ไว้ใจกันนั่นแหละ จะต่อสายตรงให้คุยกันเลยก็ไม่ยอม ให้ดิฉันทำหน้าที่เป็นโทรโข่งอยู่เรื่อย สุดท้ายคนที่โดนด่าก็คนกลางนี่แหละ
เฮ้อ เบื่อ ไม่รู้เมื่อไหร่ปัญหาเรื่อง เงิน เงิน แบบนี้จะจบไปได้สักที
แล้วตกลง เงิน มันบันดาลได้ทุกอย่างจริงรึเปล่า ณ วันนี้ก็ยังสงสัยอยู่ ว่าทำไมคนเราพยายามกันนักที่จะได้มาซึ่ง เงิน ทั้งๆที่บางทีก็ได้มันมาโดยไม่สุจริตคงโกงคนอื่นเค้า
ทำไมคนเรามักจะมาทะเลาะหรือผิดใจกันเพราะเรื่อง เงิน
เด็กๆอาจยืมเงินเพื่อนห้าบาทสิบบาทแล้วไม่คืน ผู้ใหญ่มองเป็นเรื่องเล็ก ไม่ใส่ใจ
แต่เราไม่รู้หรอกว่า บุคคลที่มีวุฒิภาวะแล้วนั่นแหละ พูดอย่างทำอย่าง ดูอย่างนักการเมืองยังโกงกินจนประเทศแทบล่มจม แล้วนับประสาอะไรกับชาวบ้านธรรมดาที่หิวเงิน
ตอนนี้ดิฉันอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้า คายไม่ออกสุดๆ เนื่องจากต้องรับหน้าที่เป็นคนกลาง ฝ่ายนึงก็บุพการี อีกฝ่ายหนึ่งก็ญาติผู้ใหญ่ ทะเลาะกันเรื่องเงินล้วนๆ เนื่องจากดิฉันและครอบครัวส่วนหนึ่งอยู่ต่างประเทศ จึงต้องมีการโอนเงินจากประเทศไทยมาใช้
เดี๋ยวฝ่ายนู้นโกง ฝ่ายนี้โกง ทะเลาะกันไปมา สาวความยืดไปเรื่อยๆ พอฟังๆดูแล้วก็สรุปได้ว่า พอกันทั้งสองข้าง ไม่มีใครดีไปกว่าใคร
ต่างฝ่ายต่างเอาเรื่องที่อีกฝ่ายหนึ่งโกงมาเล่าให้ฟัง แล้วดิฉันจะทำยังไง ควรจะเชื่อใครก็ยังไม่รู้ เพราะบางครั้งพูดเรื่องเดียวกันแต่รายละเอียดไม่เหมือนกันซะงั้น
คนเราก็แปลก บางครั้งจะทะเลาะกันก็ไม่กล้าคุยกันซึ่งๆหน้าแบบตรงไปตรงมา แต่กลับแสดงออกในทางที่เห็นว่าคิดไม่ซื่อต่อกัน จริงๆแล้วเรื่องทั้งหมดก็คงมาจากความไม่ไว้ใจกันนั่นแหละ จะต่อสายตรงให้คุยกันเลยก็ไม่ยอม ให้ดิฉันทำหน้าที่เป็นโทรโข่งอยู่เรื่อย สุดท้ายคนที่โดนด่าก็คนกลางนี่แหละ
เฮ้อ เบื่อ ไม่รู้เมื่อไหร่ปัญหาเรื่อง เงิน เงิน แบบนี้จะจบไปได้สักที
แล้วตกลง เงิน มันบันดาลได้ทุกอย่างจริงรึเปล่า ณ วันนี้ก็ยังสงสัยอยู่ ว่าทำไมคนเราพยายามกันนักที่จะได้มาซึ่ง เงิน ทั้งๆที่บางทีก็ได้มันมาโดยไม่สุจริตคงโกงคนอื่นเค้า