คิดว่าจำเป็นแค่ไหนที่เราต้องหลิ่วตาตามคนที่ทำงานคะ

ขอระบายหน่อยค่ะ  

เพิ่งมาทำงานไม่นาน รู้สึกเข้ากับเพื่อนที่ทำงานไม่ค่อยได้เลย  คือเค้าก็คุยดีอะไรดีตามมารยาททั่วไปนะ แต่เราเองแหละที่รู้สึกเข้ากับเค้าไม่ได้

เรารู้สึกเซ็งกับความประพฤติของส่วนใหญ่ที่ไม่ค่อยโอเค (อู้ สาย เลิกงานก่อน ทำงานลวกๆ เช้าชามเย็นชาม แอบกินเหล้าในที่ทำงาน ฯลฯ) เราก็อยากเฮฮาเข้ากะเค้าได้นะ แต่เราไม่อยากทำแบบเค้า มันรู้สึกผิด บางครั้งถ้าติดงานก็เลยปลีกตัวบ้าง บางครั้งก็ไปกินข้าวกะเค้าบ้างถ้าใกล้ๆ ไม่น่ากลับสาย แต่ก็โดนบางคนหมั่นไส้อีกอยู่ดีว่าดูจริงจังเกิน T^T

มีคนบอกว่าเข้าเมืองตาหลิ่วให้หลิ่วตาตาม จริงจังเกินแบบนี้จะทำงานลำบาก โดยเฉพาะถ้าเป็นหัวหน้าคน เราก็คิดอยู่นะว่าเราเหมาะป่าวเนี่ย
แต่ใจมันค้านอ่ะค่ะ ทำไม่ได้จริงๆ เลยว่าจะลองมองหางานใหม่แล้ว กลับไปเป็นลูกน้องอีกก็เอาถ้าบรรยากาศเพื่อนร่วมงานมันดีกว่า

เพื่อนๆ เคยเจอเหตุการณ์ทำนองนี้ไหม แล้วทำอย่างไรกันคะ