" โอ้ราชดำเนินถนนแห่งวีรชน "
ราชดำเนินเป็นชื่อของถนนเส้นหนึ่ง เพียงแต่อาจมีประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการบ้านการเมืองของบ้านเรามากกว่าถนนเส้นอื่น ดังนั้นคนที่ออกมาเดินทางสัญจรหรือจะออกมาเรียกร้องใดๆ ย่อมไม่ใช่วีรชนทุกคนไป
" สวรรค์เบื้องบน รู้ดีเราสู้เพื่อใคร"
คนไทยมักจะโยนการชี้จริงแท้ให้สวรรค์,ให้เทวดาเป็นคนตัดสิน เช่น"ถึงไม่มีใครรู้แต่เทวดาก็รู้ หรือสวรรค์มีตาฯลฯ เพราะเชื่อกันว่าภูมิของสวรรค์นั้นสะอาดบริสุทธิ์กว่า เชื่อถือได้มากกว่ามนุษย์ ดังนั้นหากเรื่องนี้เป็นจริงการจะเป็นวีรชนก็เป็นเรื่องจริงแท้ที่สวรรค์นั้นทราบดี ไม่ว่าคนๆนั้นจะพูดจะแสดงออกอย่างไรก็ตาม เจตนาอันแท้จริงของเขานั้นย่อมปกปิดการรับรู้ของสวรรค์ไปมิได้ เพราะฉนั้นอุดมการณ์ต่างๆจึงเป็นไปเพื่อตอบสนองต่อ"ตัณหา"คือความอยากความยึดอันเป็นแรงผลักดันในใจของตนเอง รวมไปถึงตกเป็นเครื่องมือในการเรียกร้องเพื่อแสวงหา"อำนาจ" อันเป็น"ตัณหา"ความยึดความอยากของคนกลุ่มหนึ่งอีกต่อหนึ่งก็เป็นได้
" เพื่อประชาชน เพื่อชาติ ประชาธิปไตย"
เพื่อประชาชน??เพื่อชาติ??ประชาธิปไตย?? การยุยงแบ่งแยกคนทำให้คนเกลียดกันไม่เคารพกันไม่เชื่อถือศรัทธากันและทำทุกอย่างแม้ต้องละเมิดกฏเกณฑ์ทำลายล้างหลักการหรือตะแบงเพื่อมารองรับเหตุผลของฝ่ายตน นี้เป็นประชาธิปไตย???? หรือว่านี่คือ"เผด็จการเสียงข้างน้อย"กันแน่ซึ่งดูแล้วจะน่ากลัวกว่า"เผด็จการเสียงข้างมาก"อีกนะครับ เพราะอย่างน้อยเสียงข้างมากนั้นเป็นฉันทามติจากคูหาเลือกตั้งซึ่งนาๆอารยะประเทศยอมรับ ไม่ใช่เสียงบนถนนหรือในส่วนราชการต่างๆที่เข้าไปยึดครองแล้วประกาศชัยชนะ ซึ่งไม่มีใครยอมรับมากไปกว่าพวกกันเอง ตั้งเอง,ชงเองแล้วก็กินเองกันอย่างนี้
" แผ่นดินอยู่รอดปลอดภัยเพราะเราคนไทยไม่เห็นแก่ตัว"
ถูกต้องครับ หากเราคนไทยไม่เห็นแก่ตัว คนทั้งโลกไม่เห็นแก่ตัวบ้านเมืองของเรา(วันนี้ข่าวเที่ยงรายงานว่ายิงกันตายเพราะแย่งที่กางเต้นท์กันบนภูทับเบิก) โลกของเราย่อมน่าอยู่กว่านี้ย่อมเป็นโลกพระศรีอารย์อย่างแท้จริง แต่ความเป็นจริงแล้วการเสียสละจากบ้านจากเมืองมาร่วมชุมนุมนั้น มันจะเป็นการเสียสละหรือแค่การเห็นแก่"อัตตา"ตัวกู,ของกู กันแน่ ผมขอโยนให้สวรรค์ตัดสินแล้วกันนะครับ หรือว่าเพื่อนๆในที่นี้เห็นว่ายังไงก็แลกเปลี่ยนกันได้นะครับ ส่วนผมคนใต้ั้(ผ่าเหล่า)ตัดสินได้แล้วจากการประมวลความจริงจากอุปนิสัย,จากพฤติกรรมการเลือกตัวแทนที่เน้นไปที่ตัวพรรค(กู)พวก(กู) มากไปกว่าคุณภาพในตัว(มัน) อย่างเหนียวแน่นอย่างนี้จะให้ผมเห็นเป็นอย่างอื่นไปได้อย่างไรกันล่ะครับคิดดู.....
แถมความจริงอันร้ายกาจวันนี้ จำลองเคยพาคนไปตาย(ตามที่เค้าว่ามานะ)เพื่อต้านการปฏิวัติกลับออกมาสนับสนุนให้เกิดการปฏิวัติ ซ้ำแล้วซ้ำอีก รวมไปถึงพรรคเทพที่เคยเรียกร้องนายกฯต้องมาจากการเลือกตั้งเท่านั้น กลับแหกหลักการณ์เรียกร้องนายกฯม.7ซ้ำแล้วซ้ำอีก บอยคอตการเลือกตั้งซ้ำแล้วซ้ำอีก แล้วอย่างนี้จะไม่เรียกว่าที่ทำๆมานั้นมันก็แค่ตอบสนองต่อ"ตัณหา"ความยึดความอยากแต่เพียงอย่างเดียวแล้วจะเรียกว่าอะไรกันล่ะครับ....พี่น้องผู้มีหัวใจประชาธิปไตยที่เห็นว่า่"ประชาชน"เท่านั้นที่เป็นเจ้าของอำนาจนี้ตัวจริงหาใช่"คนเพียงกลุ่มหนึ่งกลุ่มใด"
จากบางส่วนของเพลงเดือนพฤษภา "35"
ราชดำเนินเป็นชื่อของถนนเส้นหนึ่ง เพียงแต่อาจมีประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการบ้านการเมืองของบ้านเรามากกว่าถนนเส้นอื่น ดังนั้นคนที่ออกมาเดินทางสัญจรหรือจะออกมาเรียกร้องใดๆ ย่อมไม่ใช่วีรชนทุกคนไป
" สวรรค์เบื้องบน รู้ดีเราสู้เพื่อใคร"
คนไทยมักจะโยนการชี้จริงแท้ให้สวรรค์,ให้เทวดาเป็นคนตัดสิน เช่น"ถึงไม่มีใครรู้แต่เทวดาก็รู้ หรือสวรรค์มีตาฯลฯ เพราะเชื่อกันว่าภูมิของสวรรค์นั้นสะอาดบริสุทธิ์กว่า เชื่อถือได้มากกว่ามนุษย์ ดังนั้นหากเรื่องนี้เป็นจริงการจะเป็นวีรชนก็เป็นเรื่องจริงแท้ที่สวรรค์นั้นทราบดี ไม่ว่าคนๆนั้นจะพูดจะแสดงออกอย่างไรก็ตาม เจตนาอันแท้จริงของเขานั้นย่อมปกปิดการรับรู้ของสวรรค์ไปมิได้ เพราะฉนั้นอุดมการณ์ต่างๆจึงเป็นไปเพื่อตอบสนองต่อ"ตัณหา"คือความอยากความยึดอันเป็นแรงผลักดันในใจของตนเอง รวมไปถึงตกเป็นเครื่องมือในการเรียกร้องเพื่อแสวงหา"อำนาจ" อันเป็น"ตัณหา"ความยึดความอยากของคนกลุ่มหนึ่งอีกต่อหนึ่งก็เป็นได้
" เพื่อประชาชน เพื่อชาติ ประชาธิปไตย"
เพื่อประชาชน??เพื่อชาติ??ประชาธิปไตย?? การยุยงแบ่งแยกคนทำให้คนเกลียดกันไม่เคารพกันไม่เชื่อถือศรัทธากันและทำทุกอย่างแม้ต้องละเมิดกฏเกณฑ์ทำลายล้างหลักการหรือตะแบงเพื่อมารองรับเหตุผลของฝ่ายตน นี้เป็นประชาธิปไตย???? หรือว่านี่คือ"เผด็จการเสียงข้างน้อย"กันแน่ซึ่งดูแล้วจะน่ากลัวกว่า"เผด็จการเสียงข้างมาก"อีกนะครับ เพราะอย่างน้อยเสียงข้างมากนั้นเป็นฉันทามติจากคูหาเลือกตั้งซึ่งนาๆอารยะประเทศยอมรับ ไม่ใช่เสียงบนถนนหรือในส่วนราชการต่างๆที่เข้าไปยึดครองแล้วประกาศชัยชนะ ซึ่งไม่มีใครยอมรับมากไปกว่าพวกกันเอง ตั้งเอง,ชงเองแล้วก็กินเองกันอย่างนี้
" แผ่นดินอยู่รอดปลอดภัยเพราะเราคนไทยไม่เห็นแก่ตัว"
ถูกต้องครับ หากเราคนไทยไม่เห็นแก่ตัว คนทั้งโลกไม่เห็นแก่ตัวบ้านเมืองของเรา(วันนี้ข่าวเที่ยงรายงานว่ายิงกันตายเพราะแย่งที่กางเต้นท์กันบนภูทับเบิก) โลกของเราย่อมน่าอยู่กว่านี้ย่อมเป็นโลกพระศรีอารย์อย่างแท้จริง แต่ความเป็นจริงแล้วการเสียสละจากบ้านจากเมืองมาร่วมชุมนุมนั้น มันจะเป็นการเสียสละหรือแค่การเห็นแก่"อัตตา"ตัวกู,ของกู กันแน่ ผมขอโยนให้สวรรค์ตัดสินแล้วกันนะครับ หรือว่าเพื่อนๆในที่นี้เห็นว่ายังไงก็แลกเปลี่ยนกันได้นะครับ ส่วนผมคนใต้ั้(ผ่าเหล่า)ตัดสินได้แล้วจากการประมวลความจริงจากอุปนิสัย,จากพฤติกรรมการเลือกตัวแทนที่เน้นไปที่ตัวพรรค(กู)พวก(กู) มากไปกว่าคุณภาพในตัว(มัน) อย่างเหนียวแน่นอย่างนี้จะให้ผมเห็นเป็นอย่างอื่นไปได้อย่างไรกันล่ะครับคิดดู.....
แถมความจริงอันร้ายกาจวันนี้ จำลองเคยพาคนไปตาย(ตามที่เค้าว่ามานะ)เพื่อต้านการปฏิวัติกลับออกมาสนับสนุนให้เกิดการปฏิวัติ ซ้ำแล้วซ้ำอีก รวมไปถึงพรรคเทพที่เคยเรียกร้องนายกฯต้องมาจากการเลือกตั้งเท่านั้น กลับแหกหลักการณ์เรียกร้องนายกฯม.7ซ้ำแล้วซ้ำอีก บอยคอตการเลือกตั้งซ้ำแล้วซ้ำอีก แล้วอย่างนี้จะไม่เรียกว่าที่ทำๆมานั้นมันก็แค่ตอบสนองต่อ"ตัณหา"ความยึดความอยากแต่เพียงอย่างเดียวแล้วจะเรียกว่าอะไรกันล่ะครับ....พี่น้องผู้มีหัวใจประชาธิปไตยที่เห็นว่า่"ประชาชน"เท่านั้นที่เป็นเจ้าของอำนาจนี้ตัวจริงหาใช่"คนเพียงกลุ่มหนึ่งกลุ่มใด"