สำหรับคนที่กำลังสับสนกับความรักที่กำลังแย่ (ยาวไป แต่อยากให้อ่าน)

เห็นหลายกระทู้ที่มาโอดครวญกับแฟนเก่า บางคนก็ลืมไม่ได้ ตัดใจไม่ลง เลิกไม่ขาด ยังห่วงหาอาวรณ์ ไม่เป็นอันกินอันนอน ทำงานไม่ได้ นั่งเหม่อลอยทั้งวัน อยากจะนอนทั้งวันจะได้ไม่ต้องคิดอะไร ตื่นมาก็เจ็บปวดรวดร้าว ไม่อยากจะออกไปไหน อยากขังตัวเองไว้แค่ในห้องสี่เหลี่ยม นั่งเฝ้าโทรศัพท์ทั้งวัน หวังให้เขาโทรมาหา กดโทรศัพท์โทรหาเขาเป็นร้อยๆสาย แต่เขาไม่รับสายและไม่สนใจจะโทรกลับ ฯลฯ ผมก็เคยผ่านจุดนั้นมาแล้วครับ จะตายให้ได้กับความรัก เพราะแฟนแอบมีคนอื่น อดทนให้แฟนมีคนอื่นมาตั้งเกือบๆ 9 ปี เหตุผลเพราะ “รัก” คำเดียว จนยอมอดทนเพื่อรอให้เขากลับมาเห็นใจและรักเราคนเดียว รออย่างมีความหวัง ไม่กล้าเปิดใจรับคนใหม่เข้ามาในชีวิต หลอกตัวเองไปวันๆว่าเขาอาจจะสงสารในความดีงามและคิดถึงวันเก่าๆของเราบ้าง แต่เปล่าเลย!! คนหมดใจ ยังไงมันก็หมดเยื่อใย เขาไม่คิดแม้แต่จะมาถามความรู้สึกเราเลย ก็ใช่น่ะสิ เล่นไปมีความสุขคนเดียว ทิ้งให้เรานอนจมกองน้ำตา พอเรากำลังจะทำใจได้ ให้ตายเถอะ กลับมาทำให้เราหวั่นไหวลังเลอีก แหม่! เห็นเราเป็นตัวอะไรเหรอ? ตอนคบกับเราก็ขยันทำให้เสียใจ เสียความรู้สึก คนที่เป็นฝ่ายยอมและอดทนกับข้อเสียของแฟน คนนั้นแหละครับ “เป็นคนที่เสียใจกับความรักที่สุด” แต่อีกฝ่าย “มันเฉยชามาก” ก็เป็นเพราะมันได้ใจ เห็นว่าเรายอมมัน เราก็ต้องยอมไปตลอดไงครับ มันถึงเวลาปฏิวัติตัวเองแล้วครับพี่น้อง เลิกอาลัยได้แล้ว เปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่กันเถอะ เปิดใจคุยกับคนใหม่ดีกว่า

ขอฝากอะไรให้คิดเล่นๆ ระหว่างกำลังตัดสินใจว่าจะ "รักต่อไป" หรือ "จะจบไว้แค่ตรงนี้"

1.    คนรักกันเขาจะไม่ทำให้อีกฝ่ายเสียใจ จะพยายามถนอมน้ำใจกันให้มากที่สุด และให้เกียรติกันเสมอ

2.    อย่าอดทนกับแฟนนิสัยแย่ๆ เพราะให้เหตุผลกับตัวเองว่า “รัก” ความจริงคุณแค่เสียดาย หรือต้องการผลประโยชน์จากตัวเขาอยู่ แต่ในใจคุณลึกๆคุณก็เกือบจะหมดรักแล้ว เบื่อมากที่ต้องเจออะไรซ้ำๆ

3.    เมื่อเป็นแฟนกัน มันก็ต้องหมั่นสร้างอะไรดีๆด้วยกัน ไม่ใช่กันพากันตกเหวลงนรก ต้องเป็นคู่ที่ส่งเสริมกันสิครับ ถ้าเป็นแฟนกันแล้วมาเป็นภาระกัน อนาคตมันก็ไม่มีความสุข อย่าเอาคำว่า “รัก” มาอ้างที่จะยอมอดทนในสิ่งที่ตัวเองก็ลำบากใจที่จะช่วย เช่น ยอมให้แฟนยืมเงิน ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่เหลือจะรับประทานแล้ว แต่กลัวแฟนเสียความรู้สึกจึงยอมให้ยืม ส่วนตัวเองไม่เป็นไร ยอมกินมาม่า คุณครับ! รักตัวเองก่อนเถอะนะ ก่อนจะรักคนอื่น ตอนที่คุณนั่งซดมาม่า เขาไม่ได้มานั่งซดด้วย และเขาก็ไม่รู้กับคุณด้วยว่าคุณต้องกินมาม่าทั้งเดือน

4.    “อย่ายอมที่จะให้คนอื่นเอาความเป็นตัวของตัวเอง มาเบียดเบียนให้เรามีความทุกข์” เช่น การไม่ยอมปรับเปลี่ยนนิสัยเพื่อให้เข้ากันได้ เกิดมาก็ร้อยพ่อพันแม่ คนละครอบครัว คนละสังคม มันต้องมีนิสัยที่ต่างกันสุดขั้วครับ ชนิดที่ว่าพูดถึงแล้วก็ทะเลาะกันทุกที อีกคนก็ยอมปรับเพื่อที่จะให้เข้ากับอีกคนให้ได้ แต่อีกคนไม่ปรับอะไรเลย แถมยังพูดให้ช้ำใจว่า “ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้แหละ รับได้รับ รับไม่ได้ก็เลิก ฉันคงไม่เปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร” โหยยย เป็นเหตุผลของคนเอาแต่ใจจริงๆครับ ตัวเราเปลี่ยนแทบตาย แต่อีกฝ่ายไม่เปลี่ยนเลย มีจุดยืนที่มั่นคง ผมเชื่อว่าคนที่ยอมเปลี่ยน “ไม่มีความสุขเป็นแน่แท้” ทำไปก็เหนื่อยใจเปล่า ในเมื่อเขาไม่ยอมเปลี่ยนจริงๆ

5.    มองความเป็นไปได้ของอนาคตที่จะต้องมีร่วมกัน คงไม่มีใครอยากคบเพื่อรอวันเลิกใช่มั้ยครับ ถ้าคิดว่าคุณจะลงหลักปักฐาน ฝากผีฝากไข้กับคนนี้ คุณต้องคุยกันนะครับ เพื่อให้ทราบจุดประสงค์และเป้าหมายของการคบกัน ความรัก ไม่ได้ต้องการแค่ความสุข แต่มันต้องการความสมบูรณ์ ความเป็นหนึ่งเดียวกัน

6.    ถ้าเขาขอให้คุณปล่อย คุณจงปล่อยเขาไป ลองนึกถึงตอนที่เราขอให้เขาปล่อยเราไปบ้าง คุณจะเข้าใจว่าทำไมเขาถึงขอ เหตุผลก็แค่ “หมดรัก” อย่ายืดเยื้อ มันไม่มีประโยชน์อะไร และไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมา ตัดใจและยอมรับมัน ถึงจะเจ็บ แต่ไม่ได้เจ็บไปจนตาย

7.    ข้อสุดท้าย “เหลือที่นั่งข้างๆ ไว้ให้คนที่คุณคู่ควร และคุณก็คู่ควรกับเขา” อย่าปิดกั้นตัวเอง ทั้งๆที่ใจโหยหาความรัก เหงาจะตายอยู่แล้วแต่ก็กลัวที่จะมีแฟนใหม่ อย่ากลัวที่จะ “รัก” อีก ถ้าหัวใจยังต้องการมีใครสักคนอยู่เคียงข้าง ออกไปค้นหาคนที่รอคุณ และคุณก็รอเขา จะเจ็บอีกสักครั้งจะเป็นไรไป ในเมื่อมีบทเรียนกับรักครั้งเก่าแล้ว ก็เอามันมาใช้ ความรักมันอยู่กับเราตลอดเวลา เลือกใช้มันให้ถูกเวลา ถูกที่ และถูกคน ลองเปลี่ยนจากท่านอนขวางมาเป็นท่านั่ง เขยิบชิดซ้ายหรือชิดขวาแล้วแต่ถนัด แล้วก็ให้อีกคนมานั่งข้างๆ มันคงจะมีความสุขที่สุด ผมคอนเฟิร์ม !!

อยากให้ทุกคนโชคดีกับความรักครั้งใหม่นะครับ เพราะตอนนี้ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ตัดใจจากรักเก่าได้ ทำลายความกลัวต่างๆนานาของตัวเองไปจดหมดสิ้น และได้มาเจอรักใหม่ที่ดีกว่าเดิมมาก รู้งี้ยอมตัดใจไปตั้งนานแล้ว อิอิ