ผมเคยเป็นทหารมาก่อนแต่ตอนนี้ผมปลดแล้ว และตอนที่ผมปลดแล้วนี่แหละมันกลายเป็นสิ่งที่ผมเจ็บปวดมากที่สุด เรื่องมันอาจจะยาวไปหน่อยนะคับ
ต้องขอเท้าความก่อนนิดนึง แต่ก่อนตอนที่ผมจะมาเป็นทหารผมเคยมีแฟนอยู่ยอมรับเลยว่าเขาก็รักผมดีอยู่ แต่เมื่อผมเข้ามาเป็นทหารเท่านั้นแหละ ทุกอย่างก็เปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือเลยจากที่เคยพูดกันดีๆกลับกลายเป็นพูดร้าย จากที่อยู่ด้วยกันมันก็เริ่มห่างทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดแต่ผมก็ทนคบมาแต่ก็ทนไม่ไหวจึงได้เลิกกัน ตอนนั้นผมยอมรับว่าเสียใจมากอาจเพราะใจผมมันอ่อนแอด้วยมั้งแล้วยิ่งเป็นทหารอีกมันก็เลยทำให้ผมยิ่งเสียใจ แต่พอสักประมาณเดือนมีนา 56 ผมได้เล่น Wechat แล้วไปเจอกับผู้หญิงคนนึงเข้า ยอมรับเลยว่าเขาสวยมาก หน้าตาดี รูปร่างดีทุกอย่าง ตอนนั้นใจผมเหงามากก็เลยคุยกับเขาไป ผมก็รู้สึกดีนะที่ได้คุยกับเขาแล้วเขาเองก็เป็นคนที่สวยยิ่งทำให้ผมรู้สึกดีด้วย แต่อาจจะเป็นเพราะความสวยของเขามันเข้าตา ความโง่มันจึงเข้ามาแทรกในใจผม เขาเลยบอกว่าช่วงนี้เงินไม่ค่อยพอขอยืมเงินก่อนได้ไหมผมก็เลยให้เขายืมไป แรกๆก็จำนวนน้อยๆ 100-200 แต่พอพักหลังๆเริ่มหนักขึ้น เป็น 1000-2000 ผมก็ยังให้ไปอีกโดยที่ผมไม่ได้คิดอะไรเพราะผมคิดว่าเขาเดือดร้อนเราก็เลยอยากที่จะช่วยเขา จนเมื่อผมใกล้ที่จะปลดเพราะตอนที่ทหารจะปลดมันจะมีเงินที่เราเคยเก็บสะสมมาเขาจะเอามาให้เราตอนปลด เขาคนนั้นเลยบอกว่า "ตัวเองตอนปลดอะซื้อ.........ให้เขาหน่อยได้ไหม" พยายามอ้อนผมสุดๆผมเองก็เป็นคนใจอ่อนง่ายก็เลยบอกจะซื้อให้ จนตอนปลดเราก็เลยไปซื้อด้วยกันผมยังจำได้เลยว่ากดเงินให้เขาไปประมาณ 30000 เขาก็ได้ของไป และผมก็ยังพาเขาไปหาแม่ผมพามาแนะนำตัวให้แม่ผมดูและนั้นแหละเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอเขา เพราะหลังจากวันนั้นเขาบอกว่าเขาบอกว่าเข้าจะไปทำงานที่จังหวัดสระแก้ว ไปช่วยพ่อกับแม่เขาผมก็เชื่อ ตัวผมเองอยู่ที่จังหวัดลพบุรี เขาเองเป็นคนจังหวัดสระแก้ว หลังจากที่เขาไปจากผมผมพยายามติดต่อเขาตลอดตอนแรกก็ยังคุยกันดีๆอยู่ แต่พอหลังจากนั้นได้แปปเดียวเขาเริ่มบอกมีธุระบ้างละ เริ่มงานหนักขึ้นบ้างละ เวลาคุยก็คุยกันน้อยลง จาก 1-2 วันโทรที ก็เป็น 3-4 วันโทรที บางทีถ้าผมไม่โทรไปเขาก็จะไม่โทรมาเลย จากทีแต่ก่อนเขาจะเป็นฝ่ายโทรหาผมตลอด จนมีวันนึงผมทนไม่ไหวว่าทำไมไม่เห็นโทรหา ไม่มาหากันบ้าง เขาก็เลยโว้ยวายคืนว่า เลิกกันไหม ไม่อยากคบแล้ว เบื่อแล้ว และคำที่สำคัญที่สุด เขาบอกว่า ก็คนมันไม่รักแล้ว ผมเนี่ย แทบล้มทั้งยืนเลย เสียใจมากนอนไม่หลับเป็นอาทิตย์เลย อยากเจอเขาแต่เขาก็ไม่มาหาผมเลย ผมเลยโทรหาเขาบอกว่าขอของคืนได้ไหม เขาก็บอกว่าได้เดี๋ยวกลับลพบุรีก่อน ผมก็บอกได้เขาบอกว่าจะกลับมาช่วงหลังปีใหม่แต่รู้ไหมคับสิ่งที่เขาบอกผมมามันโกหกทั้งหมด เพราะผมเขาไปดูในเฟสเขา (ถ้าอยากเห็นให้ลองพิมพ์ในเฟสว่า Rir Deer ดูเอาเองนะคับเพราะตอนนี้เขาบล็อกผมไปแล้ว ) เห็นเขามีเวลาไปถ่ายรูปสวยๆ มีเวลาไปกินเหล้ากับเพื่อนๆเขาอย่างมีความสุข แต่ผมนอนเสียใจกี่คืนแล้วผมเลยตัดสินใจไปที่บ้านเขา พยายามให้เขาออกมาแต่เขาไม่ออก เลยโทรคุยกับเขาให้ออกมาคุยกันเขาก็ไม่ออก พอผมถามเรื่องของเขาเลยบอกออกมาคำนึงว่า "กรุไม่มี กรุขายไปหมดแล้ว กรุไม่มีอะไรจะคุยกับมึน มึนไม่ได้เป็นอะไรกับกรุ" เจ็บไหมละคับ และที่สำคัญตลอดเวลาที่ผ่านมาผมกับเขายังไม่เคยมีอะไรกันเลยนะคับ ผมมันโง่เองละคับ ที่ไม่ยอมทำอะไรกับเขา เสียเงินผมก็ไม่เจ็บใจเท่าคำว่าเสียใจหรอกคับ ทุกวันนี้ผมนอนฝันร้ายไปเลย กลัวที่จะรักใครสักคน กลัวว่าคนที่จะเข้ามาเขาจะมาทำร้ายเราอีกหรือเปล่า ยิ่งคนสวยๆด้วยไม่กล้าหรอกคับกลัวเสียใจอีก ผมแค่อยากจะบอกว่าผู้ชายเราก็มีหัวใจนะคับผู้หญิงที่ว่าตัวเองสวยอย่าไปหลอกลวงใครเลยนะคับมันเหมือนลดค่าของตัวเองไปเลย ผมดูในทีวีมีคำพูดนึงบอกว่า "ความสวยเดี๋ยวนี้มันศัยกรรมได้ แต่มีไหมที่เขารับทำศัยกรรมใจ มันไม่มีหรอกเพราะใจคนเรามันศัยกรรมไม่ได้ขึ้นอยู่แต่ละคน" และมันก็จิง ขอโทษนะคับที่พิมพ์มาสะยาวแต่ผมอยากให้รู้แค่นั้นว่าบางทีคนเรามันไม่ใช่มองแค่หน้าตาหรอกคับมันต้องมองที่ใจด้วย แต่จะรบกวนอะไรไหมถ้าผมอยากจะฝากแชร์ประสบการณ์นี้ให้คนอื่นได้รู้ จะได้ให้คนทั่วไปเขาได้รู้ว่า คนสวยเขาเป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่า ขอบคุณมากคับ
ผู้หญิงสวย เขาทำแบบนี้กันทุกคนหรือเปล่า
ต้องขอเท้าความก่อนนิดนึง แต่ก่อนตอนที่ผมจะมาเป็นทหารผมเคยมีแฟนอยู่ยอมรับเลยว่าเขาก็รักผมดีอยู่ แต่เมื่อผมเข้ามาเป็นทหารเท่านั้นแหละ ทุกอย่างก็เปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือเลยจากที่เคยพูดกันดีๆกลับกลายเป็นพูดร้าย จากที่อยู่ด้วยกันมันก็เริ่มห่างทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดแต่ผมก็ทนคบมาแต่ก็ทนไม่ไหวจึงได้เลิกกัน ตอนนั้นผมยอมรับว่าเสียใจมากอาจเพราะใจผมมันอ่อนแอด้วยมั้งแล้วยิ่งเป็นทหารอีกมันก็เลยทำให้ผมยิ่งเสียใจ แต่พอสักประมาณเดือนมีนา 56 ผมได้เล่น Wechat แล้วไปเจอกับผู้หญิงคนนึงเข้า ยอมรับเลยว่าเขาสวยมาก หน้าตาดี รูปร่างดีทุกอย่าง ตอนนั้นใจผมเหงามากก็เลยคุยกับเขาไป ผมก็รู้สึกดีนะที่ได้คุยกับเขาแล้วเขาเองก็เป็นคนที่สวยยิ่งทำให้ผมรู้สึกดีด้วย แต่อาจจะเป็นเพราะความสวยของเขามันเข้าตา ความโง่มันจึงเข้ามาแทรกในใจผม เขาเลยบอกว่าช่วงนี้เงินไม่ค่อยพอขอยืมเงินก่อนได้ไหมผมก็เลยให้เขายืมไป แรกๆก็จำนวนน้อยๆ 100-200 แต่พอพักหลังๆเริ่มหนักขึ้น เป็น 1000-2000 ผมก็ยังให้ไปอีกโดยที่ผมไม่ได้คิดอะไรเพราะผมคิดว่าเขาเดือดร้อนเราก็เลยอยากที่จะช่วยเขา จนเมื่อผมใกล้ที่จะปลดเพราะตอนที่ทหารจะปลดมันจะมีเงินที่เราเคยเก็บสะสมมาเขาจะเอามาให้เราตอนปลด เขาคนนั้นเลยบอกว่า "ตัวเองตอนปลดอะซื้อ.........ให้เขาหน่อยได้ไหม" พยายามอ้อนผมสุดๆผมเองก็เป็นคนใจอ่อนง่ายก็เลยบอกจะซื้อให้ จนตอนปลดเราก็เลยไปซื้อด้วยกันผมยังจำได้เลยว่ากดเงินให้เขาไปประมาณ 30000 เขาก็ได้ของไป และผมก็ยังพาเขาไปหาแม่ผมพามาแนะนำตัวให้แม่ผมดูและนั้นแหละเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอเขา เพราะหลังจากวันนั้นเขาบอกว่าเขาบอกว่าเข้าจะไปทำงานที่จังหวัดสระแก้ว ไปช่วยพ่อกับแม่เขาผมก็เชื่อ ตัวผมเองอยู่ที่จังหวัดลพบุรี เขาเองเป็นคนจังหวัดสระแก้ว หลังจากที่เขาไปจากผมผมพยายามติดต่อเขาตลอดตอนแรกก็ยังคุยกันดีๆอยู่ แต่พอหลังจากนั้นได้แปปเดียวเขาเริ่มบอกมีธุระบ้างละ เริ่มงานหนักขึ้นบ้างละ เวลาคุยก็คุยกันน้อยลง จาก 1-2 วันโทรที ก็เป็น 3-4 วันโทรที บางทีถ้าผมไม่โทรไปเขาก็จะไม่โทรมาเลย จากทีแต่ก่อนเขาจะเป็นฝ่ายโทรหาผมตลอด จนมีวันนึงผมทนไม่ไหวว่าทำไมไม่เห็นโทรหา ไม่มาหากันบ้าง เขาก็เลยโว้ยวายคืนว่า เลิกกันไหม ไม่อยากคบแล้ว เบื่อแล้ว และคำที่สำคัญที่สุด เขาบอกว่า ก็คนมันไม่รักแล้ว ผมเนี่ย แทบล้มทั้งยืนเลย เสียใจมากนอนไม่หลับเป็นอาทิตย์เลย อยากเจอเขาแต่เขาก็ไม่มาหาผมเลย ผมเลยโทรหาเขาบอกว่าขอของคืนได้ไหม เขาก็บอกว่าได้เดี๋ยวกลับลพบุรีก่อน ผมก็บอกได้เขาบอกว่าจะกลับมาช่วงหลังปีใหม่แต่รู้ไหมคับสิ่งที่เขาบอกผมมามันโกหกทั้งหมด เพราะผมเขาไปดูในเฟสเขา (ถ้าอยากเห็นให้ลองพิมพ์ในเฟสว่า Rir Deer ดูเอาเองนะคับเพราะตอนนี้เขาบล็อกผมไปแล้ว ) เห็นเขามีเวลาไปถ่ายรูปสวยๆ มีเวลาไปกินเหล้ากับเพื่อนๆเขาอย่างมีความสุข แต่ผมนอนเสียใจกี่คืนแล้วผมเลยตัดสินใจไปที่บ้านเขา พยายามให้เขาออกมาแต่เขาไม่ออก เลยโทรคุยกับเขาให้ออกมาคุยกันเขาก็ไม่ออก พอผมถามเรื่องของเขาเลยบอกออกมาคำนึงว่า "กรุไม่มี กรุขายไปหมดแล้ว กรุไม่มีอะไรจะคุยกับมึน มึนไม่ได้เป็นอะไรกับกรุ" เจ็บไหมละคับ และที่สำคัญตลอดเวลาที่ผ่านมาผมกับเขายังไม่เคยมีอะไรกันเลยนะคับ ผมมันโง่เองละคับ ที่ไม่ยอมทำอะไรกับเขา เสียเงินผมก็ไม่เจ็บใจเท่าคำว่าเสียใจหรอกคับ ทุกวันนี้ผมนอนฝันร้ายไปเลย กลัวที่จะรักใครสักคน กลัวว่าคนที่จะเข้ามาเขาจะมาทำร้ายเราอีกหรือเปล่า ยิ่งคนสวยๆด้วยไม่กล้าหรอกคับกลัวเสียใจอีก ผมแค่อยากจะบอกว่าผู้ชายเราก็มีหัวใจนะคับผู้หญิงที่ว่าตัวเองสวยอย่าไปหลอกลวงใครเลยนะคับมันเหมือนลดค่าของตัวเองไปเลย ผมดูในทีวีมีคำพูดนึงบอกว่า "ความสวยเดี๋ยวนี้มันศัยกรรมได้ แต่มีไหมที่เขารับทำศัยกรรมใจ มันไม่มีหรอกเพราะใจคนเรามันศัยกรรมไม่ได้ขึ้นอยู่แต่ละคน" และมันก็จิง ขอโทษนะคับที่พิมพ์มาสะยาวแต่ผมอยากให้รู้แค่นั้นว่าบางทีคนเรามันไม่ใช่มองแค่หน้าตาหรอกคับมันต้องมองที่ใจด้วย แต่จะรบกวนอะไรไหมถ้าผมอยากจะฝากแชร์ประสบการณ์นี้ให้คนอื่นได้รู้ จะได้ให้คนทั่วไปเขาได้รู้ว่า คนสวยเขาเป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่า ขอบคุณมากคับ