ตามปกติแล้วคนเราก็ต้องเรียนตามระบอบการศึกษาแล้วก็ทำงานในบริษัทฯ หรือโรงงานต่างๆ หรือทำกิจการของตัวเอง แต่ใครเคยบ้างที่ต้องทิ้งสิ่งที่เรียนมานั้น แล้วหันไปเรียนทางอาชีพแทน เช่นเรียนครูแต่เกิดเปลี่ยนใจไปเรียนเสริมสวยแล้วเปิดร้านเสริมสวย เรียนวิศวะแต่กลับไปขายข้าวเหนียวหมูปิ้ง หรือเรียนกฏหมายมาแต่ไปขายกาแฟ เป็นต้น เราคิดว่าหลายคนคงเป็นเช่นนั้น แต่เหตุผลที่เปลี่ยนแปลงล่ะ เพราะเหตุใด การเรียนก็เหมือนการที่พ่อแม่เราหรือตัวเราเองลงทุนมายาวนานในด้านนั้น อย่างน้อยก็สี่ปีในมหาวิทยาลัย หรือสามปีหกปีในสายอาชีวะ เพื่อนๆมีประสบการณ์อย่างไร เล่าให้ฟังบ้าง
ชีวิตใครเคยเป็นบ้างที่ต้องทิ้งวิชาความรู้ที่เคยเรียนมาเพื่อทำงาน แต่กลับไปทำมาหากินแบบอื่น