ทั้งที่ยังเรียนไม่จบ แต่ไม่อยากยู่กับพ่อแม่ ไม่ได้อยากยู่ในสายตาของพ่อแม่แล้ว
แต่อยากออกไปหางานทำ เช่าหออยู่ เรียน มหาลัย ไกลๆบ้าน ไม่ชอบอยู่กับพ่อแม่
แต่มีความคิดว่าเรียนจบสร้างตัวได้ ก้อจะกลับมาดูแลพ่อแม่ อีกครั้ง
ไม่ทราบว่าความคิดที่หนูคิดทั้งหมดในตอนนี้ หนูเปนเด็กใจแตกรึป่าว อย่างถ้าเปรียบ
กับผู้หญิงบางคน ก้ออยากจะยู่กับพ่อแม่ที่บ้าน แต่ถ้าเปนเรา เราขอไปดีกว่า ไม่อยากเปนภาระ
ให้กับใคร และคิดว่า ตัวเองดูแลตัวเองได้ อีกอย่างมีปัญหาทางบ้าน ทำให้เราไม่อยากยู่
แต่พ่อแม่เราเลิกกัน ไป10กว่าปีแล้ว ทุกวันนี้เราอยู่กับทางพ่อ แต่ไม่ค่อยเจอหน้ากันเท่าไหร่
แม่ก้ออยู่คนละจังหวัดกัน ก้อเลยเหมือนยู่คนเดียวมาตั้งแต่เกิด แต่ตอนนี้คนที่ดูแลเราคือ ย่า
แต่เราก้อรู้สึกว่า พ่อไปทาง แม่ไปทาง เราก้อน่าจะไปอยู่ในทางที่เราอยากจะไปเหมือนกัน
นั่นก้อคือการยู่คนเดียว คิดว่าหนูคิดดีมั้ยค้ะ ?
ผู้หญิงที่คิดว่าอยากออกไปอยู่คนเดียวข้างนอกไกลๆบ้าน?
แต่อยากออกไปหางานทำ เช่าหออยู่ เรียน มหาลัย ไกลๆบ้าน ไม่ชอบอยู่กับพ่อแม่
แต่มีความคิดว่าเรียนจบสร้างตัวได้ ก้อจะกลับมาดูแลพ่อแม่ อีกครั้ง
ไม่ทราบว่าความคิดที่หนูคิดทั้งหมดในตอนนี้ หนูเปนเด็กใจแตกรึป่าว อย่างถ้าเปรียบ
กับผู้หญิงบางคน ก้ออยากจะยู่กับพ่อแม่ที่บ้าน แต่ถ้าเปนเรา เราขอไปดีกว่า ไม่อยากเปนภาระ
ให้กับใคร และคิดว่า ตัวเองดูแลตัวเองได้ อีกอย่างมีปัญหาทางบ้าน ทำให้เราไม่อยากยู่
แต่พ่อแม่เราเลิกกัน ไป10กว่าปีแล้ว ทุกวันนี้เราอยู่กับทางพ่อ แต่ไม่ค่อยเจอหน้ากันเท่าไหร่
แม่ก้ออยู่คนละจังหวัดกัน ก้อเลยเหมือนยู่คนเดียวมาตั้งแต่เกิด แต่ตอนนี้คนที่ดูแลเราคือ ย่า
แต่เราก้อรู้สึกว่า พ่อไปทาง แม่ไปทาง เราก้อน่าจะไปอยู่ในทางที่เราอยากจะไปเหมือนกัน
นั่นก้อคือการยู่คนเดียว คิดว่าหนูคิดดีมั้ยค้ะ ?