คุยกับรุ่นน้องอยู่คนนึงครับ...
ไม่รู้สิ แต่คิดว่าเค้าคงไม่ชอบผมหรอก แต่ผมเองน่ะที่ชอบเค้า
เป็นฝ่ายเริ่มคุยกับเค้าก่อน เป็นคนไปขอไลน์เค้าก่อน
ตอนแรกก็ไม่มีความหวังอะไรหรอก อาศัยคุยไปวัน ๆ เท่านั้นเอง
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อสัปดาห์ก่อน มีเพื่อนเค้ามาถามผมเป็นใคร
เห็นคุยในเฟส หรือในสื่อโซเชียลต่าง ๆ บ่อยเหลือเกิน
เค้าก็บอกว่า "ผมเป็นแฟนเค้า" เค้าพูดออกมาโดยไม่ได้นัดแนะอะไร
ผมเปิดเจอพอดีก็ได้แต่อึ้ง และก็เงียบไป สักพักเค้าก็ทักไลน์มา
บอกว่าอย่าเพิ่งเฉลยนะ ปล่อยเป็นแบบนี้ไปซักพัก
ผมก็เอออ่อไป เพราะจริง ๆ ก็อยากให้เป็นแบบนั้น
หลังจากที่เค้าพูดแบบนั้นออกไป "เรา" ก็จะเริ่มหวานใส่กัน
ออกสื่อออนไลน์มากขึ้น ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนจะไม่มีติดต่อกันเด็ดขาด
จะคุยกันเงียบ ๆ ผ่านไลน์ เหมือนรู้กันอยู่สองคน
แล้วเมื่อวาน เค้าเพิ่งมาบอกว่า "เฉลยไปแล้วนะ ตลกดีอ่ะ"
ผมก็ขำกลบเกลือนไป เพราะจริง ๆ อยากให้มันเป็นจริงแทบบ้า
ตอนแรกก็ไม่ได้หวังอะไรแล้ว พอใจกับช่องว่างที่มันห่างพอดีแล้ว
แต่เค้ากลับมาทำให้มันแคบลง แน่นอนว่ามันรู้สึกดี
แต่ถ้ามันต้องกลับไปเท่าเดิม มันก็น่าใจหายเหมือนกันนะครับ
บ่นให้ฟัง
ไม่เข้าใจ แต่เสียใจ
ไม่รู้สิ แต่คิดว่าเค้าคงไม่ชอบผมหรอก แต่ผมเองน่ะที่ชอบเค้า
เป็นฝ่ายเริ่มคุยกับเค้าก่อน เป็นคนไปขอไลน์เค้าก่อน
ตอนแรกก็ไม่มีความหวังอะไรหรอก อาศัยคุยไปวัน ๆ เท่านั้นเอง
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อสัปดาห์ก่อน มีเพื่อนเค้ามาถามผมเป็นใคร
เห็นคุยในเฟส หรือในสื่อโซเชียลต่าง ๆ บ่อยเหลือเกิน
เค้าก็บอกว่า "ผมเป็นแฟนเค้า" เค้าพูดออกมาโดยไม่ได้นัดแนะอะไร
ผมเปิดเจอพอดีก็ได้แต่อึ้ง และก็เงียบไป สักพักเค้าก็ทักไลน์มา
บอกว่าอย่าเพิ่งเฉลยนะ ปล่อยเป็นแบบนี้ไปซักพัก
ผมก็เอออ่อไป เพราะจริง ๆ ก็อยากให้เป็นแบบนั้น
หลังจากที่เค้าพูดแบบนั้นออกไป "เรา" ก็จะเริ่มหวานใส่กัน
ออกสื่อออนไลน์มากขึ้น ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนจะไม่มีติดต่อกันเด็ดขาด
จะคุยกันเงียบ ๆ ผ่านไลน์ เหมือนรู้กันอยู่สองคน
แล้วเมื่อวาน เค้าเพิ่งมาบอกว่า "เฉลยไปแล้วนะ ตลกดีอ่ะ"
ผมก็ขำกลบเกลือนไป เพราะจริง ๆ อยากให้มันเป็นจริงแทบบ้า
ตอนแรกก็ไม่ได้หวังอะไรแล้ว พอใจกับช่องว่างที่มันห่างพอดีแล้ว
แต่เค้ากลับมาทำให้มันแคบลง แน่นอนว่ามันรู้สึกดี
แต่ถ้ามันต้องกลับไปเท่าเดิม มันก็น่าใจหายเหมือนกันนะครับ
บ่นให้ฟัง