ออกตัวเลย ว่าผมเป็นสลิ่มในหมู่เสื้อแดง เป็นควายแดงในฝูงสลิ่ม เป็นคนขวางโลกในหมู่เพื่อน
แต่โดยเนื้อแท้ผมสามารถยอมรับว่าผมอยู่กรุงเทพ เป็นชนชั้นกลาง เหม็นขี้หน้าทักษิณ
ดังนั้นผมจึงเหมาเอาเองว่า ผมเป็นสลิ่ม

เป็นสลิ่มที่เชียร์ฝ่ายค้านที่มีหัวหน้าพรรครูปหล่อ

แต่อย่างที่เห็นว่า รูปหล่อของผม ค้านอะไรก็แพ้ตลอดศก.

แม้ว่าข้อมูลบางทีนี่สืบมาลึก และรัฐบาลก็พลาดจริง เจ๊งจริง

แต่รูปหล่อของผมก็มาแพ้เพราะระบบ "เผด็จการรัฐสภา" นี่อยู่ดี

แม้หลายๆคน จะให้ความคิดว่า "เผด็จการรัฐสภา" เป็นแค่คำพูดที่รูปหล่อของผมใช้เพื่อหาเรื่องรัฐบาลก็ตาม

แต่ที่จริงแล้ว ไอ้คำว่าเผด็จการรัฐสภา มันมีจริงๆน่ะในมุมมองของผม

เพราะอย่างที่ยกมาขั้นต้นว่า ไม่ว่ารัฐบาลจะผิดพลาดหรือไม่น่าไว้วางใจแค่ไหนก็ตาม แต่ฝ่ายรัฐบาลก็โหวตชนะตลอด

เพราะมีจำนวน สส. เยอะกว่า

อย่างที่เห็นว่าการโหวตแต่ล่ะครั้ง จะใช้วิธีให้ สส.เป็นฝ่ายยกมือแล้วนับคะแนนเสียง ซึ่งแน่นอนว่าไม่มี สส.หน้าไหนกล้ายกมือทวนกระแสพรรคเป็นอันขาด

ซึ่งนี่หล่ะที่มันเผด็จการ

แม้ว่า สส.ในพรรคจะไม่เห็นด้วยกับพรรคแค่ไหน แต่ก็ไม่มีใครกล้า ยกมือค้านฝ่ายตัวเองเป็นอันขาด

เพราะใครจะกล้าเป็น "แกะดำ" ยกมือทวนกระแสคนในพรรค

แน่นอนบางคนอาจจะแย้งว่า ทำไมหล่ะ สส.ต้องทำงานเพื่อนประชาชนสิ จะกลัวอำนาจของพรรคทำไม

คำตอบคือ ไอ้อุดมการณ์แบบนั้น มันศูนย์สลายไปหมดแล้ว เพราะพวกเขาเจออะไรมามากมาย และรู้ว่าอุดมการณ์กินไม่ได้

ดังนั้นเมื่อไม่มีใครอยากเป็นแกะดำ แม้จะไม่เห็นด้วยกับพรรคเลยก็ตาม แต่ก็ทำได้อย่างเก่งแค่ ไม่ลงคะแนนโหวตเท่านั้น

นอกนั้นถ้าเป็นแกะดำเมื่อไร ก็โดนพรรคไล่เบี้ย หรือหลุดจากเก้าอี้สมัยหน้าแน่นอน

ซึ่งอันนี้เป็นอะไรที่ผมสงสัยมาตั้งแต่วันรุ่นล่ะ

ว่าถ้าปัญหาคือ สส.ไม่กล้าเป็นแกะดำ เพราะการยกมือ

ทำไมถึงไม่หาวิธีโหวตวิธีอื่น ซึ่งระบุตัวตนของ สส. ให้หมดเรื่องหมดราวกัน

จะใช้วิธี กดไฟแบบในเกมส์โชว์ก็ได้ หรือจะใช้วิธีหย่อนกระดาษใส่หีบก็ได้

แค่นี่ สส.ก็จะมาสามารถโหวตแสดงความคิดของตัวเองได้อย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องกลัวว่าตัวเองจะต้องกลายเป็นแกะดำอีกต่อไป

มาร์คสุดหล่อของผมก็จะได้มีโอกาศชนะในสสภาบ้าง แถมยังหมดข้ออ้างเรื่อง "เผด็จการรัฐสภา" อีกด้วย

พอเป็นไปได้ไหมเอ่ย

*แท๊กคณิตศาสตร์เพราะมีจำนวนสส.มาเกี่ยวข้อง