เส้นทางประชาธิปไตยของไทยเราได้เริ่มต้นตั้งมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองประเทศ
จากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ มาเป็นการปกครองที่มีรัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุด ในปี 2475
ทว่าการได้มาซึ่งรัฐธรรมนูญการปกครองนั้น ไม่ได้สวยหรู และสง่างามเท่าใดนัก
เพราะต้องใช้การยึดอำนาจ จับกุมผู้สำเร็จราชการ พระบรมวงศานุวงศ์ง เสนาบดี และอีกหลายๆคน
รวมทั้งการตัดสายโทรศัพท์ โทรเลข เพื่อป้องกันติดต่อกับพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวได้
หลัจจากนั้นจึงได้กราบบังคับทูลอันเชิญพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่ หัวเสด็จกลับคืนสู่พระนคร
และสละพระราชอำนาจของพระองค์ด้วยการพระราชทานรัฐธรรมนูญ ตามที่คณะราษฎรเสนอ
ทำให้ชนชั้นเจ้านายและขุนนางในระบบเก่าถูกลิดรอนผลประโยชน์ เจ้านายบางพระองค์ถูกเรียกทรัพย์สินสมบัติคืนเป็นของแผ่นดิน
ต่อมาพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่ ทรงสละราชสมบัติในปี 2477 และเสด็จสวรรคตในปี 2484 ที่ประเทศอังกฤษ
บุคคลที่มีบทบาทในคณะราษฎร ส่วนใหญ่ที่เรารู้จัก คือ พ.อ พระยาพหลพลพยุหเสนา หลวงประดิษฐ์มนูธรรม หรือ ดร.ปรีดี พนมยงค์
รองอำมาตย์เอก หลวงโกวิทอภัยวงศ์ หรือ ควง อภัยวงศ์ ผู้ก่อตั้งพรรคประชาธิปัตย์ และ พ.ต.หลวงพิบูลสงคราม
ที่ต่อมาได้มีการพระราชทานยศจอมพล จอมพลเรือ จอมพลอากาศ แก่พลตรีหลวงพิบูลสงคราม
จอมพล ป.พิบูลสงคราม ได้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม และนายกรัฐมนตรีในเวลาต่อมา
และเป็นผู้ที่เคยคิดจะให้สำเร็จโทษพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ หลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง
ทั้ง ปรีดี พนมยงค์ ควง อภัยวงศ์ และ จอมพล ป.พิบูลสงคราม ต่างก็เป็นผู้นำในการเปลี่ยนแปลงการปกครองของไทย
สุดท้ายแล้วทั้ง ปรีดี พนมยงค์และ จอมพล ป.พิบูลสงคราม ก็ลงเอยไม่ต่างกัน คือ ออกไปใช้ชีวิตนอกประเทศจนวาระสุดท้าย
เชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ ทั้ง 3 คนนี้ คือรากเหง้า หรือเชื้อทางการเมืองที่ส่งต่อมาถึงยุคปัจจุบัน
จอมพล ป.พิบูลสงคราม -----ปรีดี พนมยงค์------ควง อภัยวงศ์ ใครสืบทอดอุดมการณ์ของใคร
ก็เชิญพิจารณากันเอาเอง ทั้งเสื้อแดง ไทยเฉย และเสื้อเหลืองหรือเสื้อหลากในสีปัจจุบัน
ถ้าจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรอีกสักครั้ง ขอให้เป็นการเปลี่ยนแปลงความคิดของเราทุกคน
และหาทางสลายแนวคิดความแตกแยกของคนในชาติให้ได้ก่อนจะคิดปฏิรูปการปกครอง
เพราะม็อบคุณสุเทพ ที่อาสาเข้ามาเปลี่ยนแปลงนั้น แค่เริ่มต้นก็พกแนวคิดแบ่งฝ่ายมาแล้ว
ครั้นจะมองถึง แนวทางแก้ปัญหาก็จบตั้งแต่ยังไม่เริ่ม เพราะมันเกิดปัญหาใหม่ขึ้นมาแล้ว
ระบอบการปกครองที่ไม่สมบูรณ์ตั้งแต่เริ่มต้น
จากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ มาเป็นการปกครองที่มีรัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุด ในปี 2475
ทว่าการได้มาซึ่งรัฐธรรมนูญการปกครองนั้น ไม่ได้สวยหรู และสง่างามเท่าใดนัก
เพราะต้องใช้การยึดอำนาจ จับกุมผู้สำเร็จราชการ พระบรมวงศานุวงศ์ง เสนาบดี และอีกหลายๆคน
รวมทั้งการตัดสายโทรศัพท์ โทรเลข เพื่อป้องกันติดต่อกับพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวได้
หลัจจากนั้นจึงได้กราบบังคับทูลอันเชิญพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่ หัวเสด็จกลับคืนสู่พระนคร
และสละพระราชอำนาจของพระองค์ด้วยการพระราชทานรัฐธรรมนูญ ตามที่คณะราษฎรเสนอ
ทำให้ชนชั้นเจ้านายและขุนนางในระบบเก่าถูกลิดรอนผลประโยชน์ เจ้านายบางพระองค์ถูกเรียกทรัพย์สินสมบัติคืนเป็นของแผ่นดิน
ต่อมาพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่ ทรงสละราชสมบัติในปี 2477 และเสด็จสวรรคตในปี 2484 ที่ประเทศอังกฤษ
บุคคลที่มีบทบาทในคณะราษฎร ส่วนใหญ่ที่เรารู้จัก คือ พ.อ พระยาพหลพลพยุหเสนา หลวงประดิษฐ์มนูธรรม หรือ ดร.ปรีดี พนมยงค์
รองอำมาตย์เอก หลวงโกวิทอภัยวงศ์ หรือ ควง อภัยวงศ์ ผู้ก่อตั้งพรรคประชาธิปัตย์ และ พ.ต.หลวงพิบูลสงคราม
ที่ต่อมาได้มีการพระราชทานยศจอมพล จอมพลเรือ จอมพลอากาศ แก่พลตรีหลวงพิบูลสงคราม
จอมพล ป.พิบูลสงคราม ได้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม และนายกรัฐมนตรีในเวลาต่อมา
และเป็นผู้ที่เคยคิดจะให้สำเร็จโทษพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ หลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง
ทั้ง ปรีดี พนมยงค์ ควง อภัยวงศ์ และ จอมพล ป.พิบูลสงคราม ต่างก็เป็นผู้นำในการเปลี่ยนแปลงการปกครองของไทย
สุดท้ายแล้วทั้ง ปรีดี พนมยงค์และ จอมพล ป.พิบูลสงคราม ก็ลงเอยไม่ต่างกัน คือ ออกไปใช้ชีวิตนอกประเทศจนวาระสุดท้าย
เชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ ทั้ง 3 คนนี้ คือรากเหง้า หรือเชื้อทางการเมืองที่ส่งต่อมาถึงยุคปัจจุบัน
จอมพล ป.พิบูลสงคราม -----ปรีดี พนมยงค์------ควง อภัยวงศ์ ใครสืบทอดอุดมการณ์ของใคร
ก็เชิญพิจารณากันเอาเอง ทั้งเสื้อแดง ไทยเฉย และเสื้อเหลืองหรือเสื้อหลากในสีปัจจุบัน
ถ้าจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรอีกสักครั้ง ขอให้เป็นการเปลี่ยนแปลงความคิดของเราทุกคน
และหาทางสลายแนวคิดความแตกแยกของคนในชาติให้ได้ก่อนจะคิดปฏิรูปการปกครอง
เพราะม็อบคุณสุเทพ ที่อาสาเข้ามาเปลี่ยนแปลงนั้น แค่เริ่มต้นก็พกแนวคิดแบ่งฝ่ายมาแล้ว
ครั้นจะมองถึง แนวทางแก้ปัญหาก็จบตั้งแต่ยังไม่เริ่ม เพราะมันเกิดปัญหาใหม่ขึ้นมาแล้ว