ณ วันที่ท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ คนที่ด้อยคุณภาพอย่างพวกดิฉันคงถูกลดวรรณะเป็นจัณฑาล พวกเราเหมาะจะเป็นควายไถนา ใช่มั๊ย ดร.เสรี
พวกเราควรอยู่เงียบๆ อย่างเจียมตัวใช่มั๊ย..เพราะเราการศึกษาน้อยใช่มั๊ยพวกท่านถึงไม่ยอมรับ เพราะเราไม่ใช่ผู้ดีตระกูลเก่าแก่ใช่ไหม ท่านถึงไม่เชื่อถือ มือพวกเราก็ด้านเพราะทำงานหนัก หน้าตาเราหมองคล้ำคอยแต่เงยหน้าว่าเมื่อไรฝนฟ้าจะตก เมื่อไรเราจะมีเงินซื้ออาหารใส่ท้อง เมื่อไรเราจะมีอาหารดีๆรับประทาน สุกี้เขากินยังไงเห็นแต่ในทีวี วันนี้เจ้าหนี้จะมาตอนไหน วันนี้จะตอบเจ้าหนี้ว่ายังไง วันนี้จะหาเงินจากไหนไปช่วยทำบุญงานศพเขา..พวกเราชนชั้นรากหญ้า ไม่มีเงิน เลยคิดไม่เหมือนพวกท่าน เลยถูกดูแคลนนักหนา ศักดิ์ศรีพวกเราไม่มีเลย..ถ้าจะให้ท่านเกิดใหม่เป็นลูกคนยากคนจนทั้งหลายคงทำไม่ได้หรอก
ดิฉัน พ่อแม่ยากจน ถ้าชนชั้นเก่าก็คงเรียกว่าทาส พี่น้องเราทุกคนเต็มไปด้วยความฝันว่าวันหนึ่งพวกเราจะยกระดับ ยกฐานะตัวเองด้วยสมองและสองมือ ฉันเรียนหนังสือถึงเรียนไม่ดีเท่าไร(เพราะพันธุกรรมไม่ดีมั๊ง) พี่ๆน้องๆ ก็เช่นกัน พวกเราช่วยกันทำงานแบ่งเบาภาระพ่อทาส แม่ทาสของเราทำงานส่งน้องๆเรียนหนังสือจนจบ ป.ตรี หมดทุกคน จนสังคมยอมรับในระดับหนึ่งแต่เราก็ยังไม่รู้สึกว่าพวกเราแตกต่างจากมนุษย์อื่นๆ ตรงไหน กลับต้องทำตัวลำบากมากขึ้นในการระมัดระวังคำพูดเพื่อไม่ให้พรรคพวกทาสเก่าของพวกเราต้องรู้สึกว่าพี่น้องเราสูงเกินไปที่จะเข้าหา..ถึงแม้ตอนนี้การงานของฉันถ้าเทียบกับดร.หรือคนชั้นกลางคงไม่ได้ แต่สำหรับพี่น้องในชนชั้นเดียวกัน เขากลับรู้สึกว่าเราก็เป็นความฝันของพวกเขา แบบอย่างที่ดีสำหรับลูกหลานได้เดินตาม.. ฉันเคยเดินไปตลาดแม่ค้าที่ในตลาดมาทัก บอกว่าแม่ของฉันเคยเป็นคนใช้ที่บ้านเขาฉันก็ได้แต่ยิ้ม ถึงแม้ตอนนี้เรากับนายในสมัยจะพลิกขั้วกันก็ตาม..ท่านดร.คะ ให้โอกาสพวกเราเถอะค่ะ คุณภาพของพวกเราอาจใช้เวลามากกว่าท่านสักนิดหน่อย..แต่ขอความกรุณาอย่ากดเราให้จมดินเลย
1 ใน 15 ล้าน ที่ด้อยคุณภาพอย่างพวกเรา คงต้องถูกเหยียบย่ำจมธรณี ใช่มั๊ยคะ
พวกเราควรอยู่เงียบๆ อย่างเจียมตัวใช่มั๊ย..เพราะเราการศึกษาน้อยใช่มั๊ยพวกท่านถึงไม่ยอมรับ เพราะเราไม่ใช่ผู้ดีตระกูลเก่าแก่ใช่ไหม ท่านถึงไม่เชื่อถือ มือพวกเราก็ด้านเพราะทำงานหนัก หน้าตาเราหมองคล้ำคอยแต่เงยหน้าว่าเมื่อไรฝนฟ้าจะตก เมื่อไรเราจะมีเงินซื้ออาหารใส่ท้อง เมื่อไรเราจะมีอาหารดีๆรับประทาน สุกี้เขากินยังไงเห็นแต่ในทีวี วันนี้เจ้าหนี้จะมาตอนไหน วันนี้จะตอบเจ้าหนี้ว่ายังไง วันนี้จะหาเงินจากไหนไปช่วยทำบุญงานศพเขา..พวกเราชนชั้นรากหญ้า ไม่มีเงิน เลยคิดไม่เหมือนพวกท่าน เลยถูกดูแคลนนักหนา ศักดิ์ศรีพวกเราไม่มีเลย..ถ้าจะให้ท่านเกิดใหม่เป็นลูกคนยากคนจนทั้งหลายคงทำไม่ได้หรอก
ดิฉัน พ่อแม่ยากจน ถ้าชนชั้นเก่าก็คงเรียกว่าทาส พี่น้องเราทุกคนเต็มไปด้วยความฝันว่าวันหนึ่งพวกเราจะยกระดับ ยกฐานะตัวเองด้วยสมองและสองมือ ฉันเรียนหนังสือถึงเรียนไม่ดีเท่าไร(เพราะพันธุกรรมไม่ดีมั๊ง) พี่ๆน้องๆ ก็เช่นกัน พวกเราช่วยกันทำงานแบ่งเบาภาระพ่อทาส แม่ทาสของเราทำงานส่งน้องๆเรียนหนังสือจนจบ ป.ตรี หมดทุกคน จนสังคมยอมรับในระดับหนึ่งแต่เราก็ยังไม่รู้สึกว่าพวกเราแตกต่างจากมนุษย์อื่นๆ ตรงไหน กลับต้องทำตัวลำบากมากขึ้นในการระมัดระวังคำพูดเพื่อไม่ให้พรรคพวกทาสเก่าของพวกเราต้องรู้สึกว่าพี่น้องเราสูงเกินไปที่จะเข้าหา..ถึงแม้ตอนนี้การงานของฉันถ้าเทียบกับดร.หรือคนชั้นกลางคงไม่ได้ แต่สำหรับพี่น้องในชนชั้นเดียวกัน เขากลับรู้สึกว่าเราก็เป็นความฝันของพวกเขา แบบอย่างที่ดีสำหรับลูกหลานได้เดินตาม.. ฉันเคยเดินไปตลาดแม่ค้าที่ในตลาดมาทัก บอกว่าแม่ของฉันเคยเป็นคนใช้ที่บ้านเขาฉันก็ได้แต่ยิ้ม ถึงแม้ตอนนี้เรากับนายในสมัยจะพลิกขั้วกันก็ตาม..ท่านดร.คะ ให้โอกาสพวกเราเถอะค่ะ คุณภาพของพวกเราอาจใช้เวลามากกว่าท่านสักนิดหน่อย..แต่ขอความกรุณาอย่ากดเราให้จมดินเลย