เปรียบเทียบเหลือเกินกับคนทองเนี้ยะ

เราออกจากงานมาอยู่บ้าน และหน้าบ้านคือตลาด เราเองไม่ค่อยคุยกับใครเท่าไหร่ เนื่องจาก ปากบางคนก็ไม่ค่อยดี เลยพยายามทำตัวนิ่งๆ เฉยๆ แต่ด้วยที่ต้องคอยซื้อของสดมาทำให้ ตัวแสบ 2 ตัวกิน ก็ต้องเดินทุกเช้า และวันนี้ก็เจอจนได้ ก่อนหน้านี้ก็มีบ้างเล็กน้อย แต่เราใช้วิธียิ้มเอาแล้วเดินจากไป ขอเล่าเลย ณ.ร้านขายปลาทู
เรา: ปลาทูตัวค่ะ
แม่ค้าผลไม้: รีบเดินมา เจี๊ยบคลอดเมื่อไหร่
เรา: กุมภาจ้า
แม่ค้า: เอ๊ะ ไอ้นกข้างบ้าน คลอดมกรานิ
เรา: ค่ะ
แม่ค้า: ยังงี้ เจี๊ยบอ่ะเสียเปรียบน่ะ คลอดหลังเค้า หลังตรุษจีน เค้าไม่นับเป็น 1 ขวบเต็ม แล้วก็หันหน้าไปหัวเราะ (ไม่ทราบมันจะหัวเราเพื่อ....)
เรา: มีอารมณ์นิดๆ เสียเปรียบตรงไหน ในเมื่อหลังตรุษจีน เด็กเกิดมาเป็นปีม้าแล้ว และอีกอย่าง ป๊าเจี๊ยบกับแฟนเจี๊ยบเค้าก็อยากได้ลูกชายที่เกิดปีม้าอยู่แล้ว
แม่ค้า: งง หันไปมองหน้ากัน
   ส่วนเราก็เดินจากมาด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว ยุ่งอะไรกัยฉันนักหนา ฉันท้อง พวกแกก็ถามว่าท้องหรอ ออกจากงานมาก็ถามว่าไม่ทำงานหรอ คลอดลูกจะคุ้มมั้ยไม่ทำงาน อยากจะบอกว่า ทุกวันนี้ทำงานไม่ทำงาน อยู่บ้านสามีก็ให้เงินใช้เท่ากับเงินเดือน คนพวกนี้แปลก ถ้าใครได้ดีชอบมองเหมือนตัวประหลาด แต่ถ้าตกต่ำ มันปากมาก เราคงท้องอยู่ด้วยมั้งอารมณ์มันเลยพลุ่งพล่าน อยากกระโดนถีบหน้ามันมากเลยอ่ะ