นิทานชาวสวน ๑๐ ธ.ค.๕๖

นิทานชาวสวน

เรื่องงานเขียน (๓)

        ความจริงเมื่อก่อนที่ สามก๊ก ฉบับลิ่วล้อจะได้รับการพิมพ์รวมเล่มนั้น ผมได้เอาเองต่าง ๆ ที่เขียนไปลงพิมพ์ในวารสาร มารวมเล่มเอง โดยใช้กระดาษ a 4 เล่มละไม่เกิน ๔๐ หน้าสำหรับแจกเป็นของขวัญวันเกิดของ ผู้ใหญ่ที่เคารพ และเพื่อนสนิท ที่รักใคร่นับถือกันอยู่ ประมาณปัละ ๒๐ เล่ม และต่อมาก็เกิดความคิดที่จะทำหนังสือที่ระลึกวันเกิดของตนเองและครอบครัว จึงเอาต้นฉบับไปจ้างโรงพิมพ์เล็ก ๆ ช่วยพิมพ์ให้ อีก ๓ เล่ม คือ

            พ.ศ.๒๕๓๓ ชีวิตที่มีกำไร
            พ.ศ.๒๕๓๗ สนธยา
            พ.ศ.๒๕๔๐ ใครลิขิต

        จากนุ้นจึงได้มีโอกาส ได้เอานิยายอิงพงศาวดารจีน ของ”เล่าเซี่ยงชุน” ไปวางยืดอกในแผงหนังสือกับเขา เป็นลำดับมา คือ

            พ.ศ.๒๕๔๑ สามก๊ก ฉบับลิ่วล้อ เล่ม ๑-๒-๓
            พ.ศ.๒๕๔๕ซ้องกั๋ง วีรบุรุษแห่งเขาเหลียงซาน
            พ.ศ.๒๕๔๖ นักรบสองแผ่นดิน เรียบเรียงจาก
            พ.ศ.๒๕๔๖ อวสานสามก๊ก
            พ.ศ.๒๕๔๗ ปกิณกะสามก๊ก
            พ.ศ.๒๕๔๙ บุญคุณต้องทดแทน ความแค้น้องอภัย
            พ.ศ.๒๕๔๙ เปาบุ้นจิ้น ผู้ทรงความยุติธรรม

        ในปีนี้ผู้เล่ามีอายุได้ ๗๕ ปี สมควรที่จะถึงเวลาตายแล้ว แต่จะเป็นเมื่อไหร่ไม่รู้ จึงได้เตรียมพิมพ์หนังสืองานศพ ไว้ช่วยเจ้าภาพให้ลดงบประมาณค่ามฌาปนกิจลงบ้าง จึงได้พิมพ์หนังสือเตรียมไว้อีก ๓ เล่ม คือ

            พ.ศ.๒๕๔๙ สิ่งที่ยังเหลืออยู่  เป็นอัตชีวประวัติตอนเป็นทารก ที่แม่บันทึกไว้
            พ.ศ.๒๕๕๔ เรื่องเล่าของคนวัยทอง  เป็นเรื่องสั้นชุด ฉากชีวิต
            พ.ศ.๒๕๕๖ ชีวิตระหว่างสงคราม และ เปิดใจนักเขียนชรา ซึ่งเป็นอัตชีวประวัติ ตอนทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยการเป็นทหาร และขะมักเขม้นที่จะเขียนหนังสือโดยไม่ทอดทิ้ง ทั้ง ๆ ที่ไม่เหลือความหวังอะไรแล้ว

##########