ใครเคยแอบรัก แล้วทำอย่างไงบ้างคะ มีวิธีบอกเขาเป็นนัยๆรึเปล่า
เราเคยแอบรักรุ่นพี่ค่ะ พี่เค้าหล่อและป๊อปปูล่ามากๆ พี่เค้าอยู่ ม.6 เป็นคนเงียบๆ ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว อาจจะเป็นเพราะห้องที่พี่เค้าอยู่เป็นห้องศิลป์ ภาษา มีผู้หญิงเป็นส่วนมาก. ขอย้ำว่าพี่เค้าหล่อมาก ขาว จมูกโด่ง ตาคม มีลักยิ้ม ( แต่ก็ไม่ค่อยยิ้มหรอก )
วันนึง เราไปสืบค่ะ
รู้มาว่าพี่เคัาสอบ มข. ติด เราเข้าไปในเว็บ มข เพื่อหาชื่อพี่แกอ่ะ แล้วเจอพอดี กรี๊ดๆๆ
ตอนนั้นเราอยู่ ม.5 ยังไม่รู้เลยว่ามหาลัยพ่วง มหาลัยในเครือเป็นยังไง จะขอใช้นามสมมุติว่า ชื่อพี่เอ นะคะ
เราก็เขียนคำแสดงความยินดีวีา "ดีใจด้วยนะคะ ได้ข่าวว่าพี่สอบติด มข. เก่งมากๆเลย" เขียนใส่กระดาษโพทอิทค่ะ
แล้วคาบบ่าย เราไม่มีเรียน เเต่รู้ว่าแกต้องเรียนตึกนี้แน่นอน (ส่องมานานแล้ว อิอิ)
จนถึงตอนที่เอจะขึ้นไปเรียนชั้น2 ต้องถอดรองเทัาไว้ข้างล่างค่ะ
เรากับเพื่อน(ประมาณ8คน เพื่อนสนิทนะเนี่ย )ก็ใช้สายตาจ้องเลย ว่าพี่เอถอดไว้ไหน พอพี่เอเดินขึ้นไป เรารีบเอากระดาษไปติดไว้ที่รองเท้า 5555
เรากับเพื่อนยังรอดูเหตุการณ์อย่างลุ้นระทึก ว่าแกจะทำหน้ายังไงเวลาใส่รองเท้าค่ะ (แอบๆดูค่ะ )
รอจนครบ1ชม. พี่แกกับกลุ่มเพื่อนเดินลงมา แล้วแกก็ใส่รองเท้าจ้า พร้อมกับหยิบกระดาษขึ้นมาอ่าน แล้วก็ทำหน้าฮาๆ กับเพื่อนอีกคนนึง เเล้วก็เดินไปโรงจอดรถ
เราและเพื่อนงงมาก ว่าทำไมพี่แกทำหน้าเหมือนตลกกับแผ่นกระดาษนั่นเหลือเกิน (ตอนนั้นรู้สึกตะหงิดใจละ)
พอกลับถึงบ้านเราเลยโทรหาพี่เอค่ะ(แรงมาก) แต่พี่เอไม่รู้จักชื่อเรานะ ไม่เคยเห็นหน้า ไม่รู้เรื่องของเราเลย เราเคยโทรไปกวนแกก่อนหน้านี้2-3
พี่เอ:สวัสดีครับ
เรา;พี่เอใช่ไหมคะ
พี่เอ:ครับ ใครอ่ะ
เรา: อ่อ คนที่เอาโพสอิทไปให้พี่อ่ะ (อ๊ากๆๆๆ เขินมาก)
พี่เอ:อ่าฮะ ฮึฮึ (แล้วก็เงียบนะยะ คือไม่อยากรู้อะไรเล้ยยยยย. เข้าใจว่าลำคาญ )
เรา:พี่สอบได้ มข เก่งจัง
พี่เอ:แล้วไปรู้มาจากไหนว่าพี่สอบได้
เรา:ก็เห็นหลายๆคนพูดกัน (ไปสืบเองล้วนๆจ้า 555)
พี่เอ:555 รุ้มาจากใครอ่ะ รู้ดีจัง
เรา: หือ อะไรเหรอ ว่าแต่ พี่ทิ้งโพสอิทยัง (ถ้ารู้ว่าทิ้ง ฉันน้อยใจแน่)
พี่เอ:ยัง (กรี๊ดๆๆๆๆ) อยู่นี่แหละ เก็บไว้อยู่ แล้วน้องเป็นใคร ชื่ออะไร
เรา: เดี๋ยวถึงเวลาแล้วจะบอกเอง
พี่เอ:ดีเนอะ รู้จักพี่เเค่ฝ่ายเดียว มันยุติธรรมไหมเนี่ย บอกมาเหอะ
เรา: ว่าเเต่ทำไมตอนพี่อ่านครั้งเเรก พี่ถึงหัวเราะหล่ะ (รีบเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนที่แกจะรู้ตัวตน)
พี่เอ:ก็พี่ไม่ได้ติด มข. พี่เเค่ไปสอบ มข แล้วได้ ม. เครือข่าย เป็น ม. เอกชนนะ น้องก็ตลกดีนะ ฮึฮึ (ได้ยินเสียงหัวเราะผ่านลำคอเบาๆ)
เรา:............(. รีบวางสายทันทีทันใด เพราะอายมาก. 55555 )
บางทีก็พยายามไม่ให้ตัวเองดูไร้ค่ามากขนาดนี้ กับการแสดงออกที่มากเกินไป แต่มันบังคับใจตัวเองไม่ได้ค่ะ
มีอีกหลายอย่างกับความเปิ่นๆของเราต่อจากนี้ เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ. ว่าเเต่เพื่อนๆ เคยทำเรื่องเปิ่นๆต่อหน้าคนที่ชอบไหมคะ เล่าให้ฟังบ้าง
บางทีก็อยากให้เขาประทับใจ แต่ดันเป็นตัวตลกซะงั้น
เราเคยแอบรักรุ่นพี่ค่ะ พี่เค้าหล่อและป๊อปปูล่ามากๆ พี่เค้าอยู่ ม.6 เป็นคนเงียบๆ ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว อาจจะเป็นเพราะห้องที่พี่เค้าอยู่เป็นห้องศิลป์ ภาษา มีผู้หญิงเป็นส่วนมาก. ขอย้ำว่าพี่เค้าหล่อมาก ขาว จมูกโด่ง ตาคม มีลักยิ้ม ( แต่ก็ไม่ค่อยยิ้มหรอก )
วันนึง เราไปสืบค่ะ
รู้มาว่าพี่เคัาสอบ มข. ติด เราเข้าไปในเว็บ มข เพื่อหาชื่อพี่แกอ่ะ แล้วเจอพอดี กรี๊ดๆๆ
ตอนนั้นเราอยู่ ม.5 ยังไม่รู้เลยว่ามหาลัยพ่วง มหาลัยในเครือเป็นยังไง จะขอใช้นามสมมุติว่า ชื่อพี่เอ นะคะ
เราก็เขียนคำแสดงความยินดีวีา "ดีใจด้วยนะคะ ได้ข่าวว่าพี่สอบติด มข. เก่งมากๆเลย" เขียนใส่กระดาษโพทอิทค่ะ
แล้วคาบบ่าย เราไม่มีเรียน เเต่รู้ว่าแกต้องเรียนตึกนี้แน่นอน (ส่องมานานแล้ว อิอิ)
จนถึงตอนที่เอจะขึ้นไปเรียนชั้น2 ต้องถอดรองเทัาไว้ข้างล่างค่ะ
เรากับเพื่อน(ประมาณ8คน เพื่อนสนิทนะเนี่ย )ก็ใช้สายตาจ้องเลย ว่าพี่เอถอดไว้ไหน พอพี่เอเดินขึ้นไป เรารีบเอากระดาษไปติดไว้ที่รองเท้า 5555
เรากับเพื่อนยังรอดูเหตุการณ์อย่างลุ้นระทึก ว่าแกจะทำหน้ายังไงเวลาใส่รองเท้าค่ะ (แอบๆดูค่ะ )
รอจนครบ1ชม. พี่แกกับกลุ่มเพื่อนเดินลงมา แล้วแกก็ใส่รองเท้าจ้า พร้อมกับหยิบกระดาษขึ้นมาอ่าน แล้วก็ทำหน้าฮาๆ กับเพื่อนอีกคนนึง เเล้วก็เดินไปโรงจอดรถ
เราและเพื่อนงงมาก ว่าทำไมพี่แกทำหน้าเหมือนตลกกับแผ่นกระดาษนั่นเหลือเกิน (ตอนนั้นรู้สึกตะหงิดใจละ)
พอกลับถึงบ้านเราเลยโทรหาพี่เอค่ะ(แรงมาก) แต่พี่เอไม่รู้จักชื่อเรานะ ไม่เคยเห็นหน้า ไม่รู้เรื่องของเราเลย เราเคยโทรไปกวนแกก่อนหน้านี้2-3
พี่เอ:สวัสดีครับ
เรา;พี่เอใช่ไหมคะ
พี่เอ:ครับ ใครอ่ะ
เรา: อ่อ คนที่เอาโพสอิทไปให้พี่อ่ะ (อ๊ากๆๆๆ เขินมาก)
พี่เอ:อ่าฮะ ฮึฮึ (แล้วก็เงียบนะยะ คือไม่อยากรู้อะไรเล้ยยยยย. เข้าใจว่าลำคาญ )
เรา:พี่สอบได้ มข เก่งจัง
พี่เอ:แล้วไปรู้มาจากไหนว่าพี่สอบได้
เรา:ก็เห็นหลายๆคนพูดกัน (ไปสืบเองล้วนๆจ้า 555)
พี่เอ:555 รุ้มาจากใครอ่ะ รู้ดีจัง
เรา: หือ อะไรเหรอ ว่าแต่ พี่ทิ้งโพสอิทยัง (ถ้ารู้ว่าทิ้ง ฉันน้อยใจแน่)
พี่เอ:ยัง (กรี๊ดๆๆๆๆ) อยู่นี่แหละ เก็บไว้อยู่ แล้วน้องเป็นใคร ชื่ออะไร
เรา: เดี๋ยวถึงเวลาแล้วจะบอกเอง
พี่เอ:ดีเนอะ รู้จักพี่เเค่ฝ่ายเดียว มันยุติธรรมไหมเนี่ย บอกมาเหอะ
เรา: ว่าเเต่ทำไมตอนพี่อ่านครั้งเเรก พี่ถึงหัวเราะหล่ะ (รีบเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนที่แกจะรู้ตัวตน)
พี่เอ:ก็พี่ไม่ได้ติด มข. พี่เเค่ไปสอบ มข แล้วได้ ม. เครือข่าย เป็น ม. เอกชนนะ น้องก็ตลกดีนะ ฮึฮึ (ได้ยินเสียงหัวเราะผ่านลำคอเบาๆ)
เรา:............(. รีบวางสายทันทีทันใด เพราะอายมาก. 55555 )
บางทีก็พยายามไม่ให้ตัวเองดูไร้ค่ามากขนาดนี้ กับการแสดงออกที่มากเกินไป แต่มันบังคับใจตัวเองไม่ได้ค่ะ
มีอีกหลายอย่างกับความเปิ่นๆของเราต่อจากนี้ เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ. ว่าเเต่เพื่อนๆ เคยทำเรื่องเปิ่นๆต่อหน้าคนที่ชอบไหมคะ เล่าให้ฟังบ้าง