พอเข้าใจเกมส์มากขึ้น ตอนนี้ความเกลียด ความโกรธทุกอย่างมันหายไปหมดแล้ว กลายเป็นสงสารแทน
ลองคิดดูให้ดีนะครับ เกมส์มันจบไปตั้งแต่วันที่ 3 แล้ว แต่สุเทพก็ต้องเลี้ยงกระแสม๊อบต่อไป ทั้งๆที่รู้ว่าแพ้เกมส์ไปแล้ว เพราะถ้าสลายเลย บ้านเมืองลุกเป็นไฟแน่ (เหมือนตอนเสื้อแดงปี 53 ตอนนั้นที่เวทีไม่มีการบอกล่วงหน้า บอกทีเดียวถึงกับคลั่ง)
ผมสังเกตุปฎิกิริยาของแกนนำ พยายามทำให้ผู้ชุมนุมผ่อนคลาย ไม่เครียด ชนะแล้ว เริ่มใช้จิตวิทยามวลชน กลยุทธดาวน์ม๊อบ ให้ทำคลีนนิ่งเดย์ รอจุดเทียน
แถมยังต้องสร้างภาพในสังคมให้เป็นตัวร้าย ร้ายสุดๆ อะไรก็ไม่เอาทุกอย่าง เพื่อให้กระแสสังคมเริ่มรับไม่ได้ ม๊อบก็จะค่อยๆตีจากไปเรื่อยๆจนสลายไปในที่สุด
พอจบเกมส์ ถึงสุเทพจะรอดคดี หรือหนีไปอยู่เมืองนอก แต่ตระกูล "เทือกสุบรรณ" คงถูกประนามหยามเหยียดไปอีกนาน..
ใครคิดแบบผมบ้าง ผมว่าหมากเกมส์นี้ สุเทพน่าสงสารที่สุด
ลองคิดดูให้ดีนะครับ เกมส์มันจบไปตั้งแต่วันที่ 3 แล้ว แต่สุเทพก็ต้องเลี้ยงกระแสม๊อบต่อไป ทั้งๆที่รู้ว่าแพ้เกมส์ไปแล้ว เพราะถ้าสลายเลย บ้านเมืองลุกเป็นไฟแน่ (เหมือนตอนเสื้อแดงปี 53 ตอนนั้นที่เวทีไม่มีการบอกล่วงหน้า บอกทีเดียวถึงกับคลั่ง)
ผมสังเกตุปฎิกิริยาของแกนนำ พยายามทำให้ผู้ชุมนุมผ่อนคลาย ไม่เครียด ชนะแล้ว เริ่มใช้จิตวิทยามวลชน กลยุทธดาวน์ม๊อบ ให้ทำคลีนนิ่งเดย์ รอจุดเทียน
แถมยังต้องสร้างภาพในสังคมให้เป็นตัวร้าย ร้ายสุดๆ อะไรก็ไม่เอาทุกอย่าง เพื่อให้กระแสสังคมเริ่มรับไม่ได้ ม๊อบก็จะค่อยๆตีจากไปเรื่อยๆจนสลายไปในที่สุด
พอจบเกมส์ ถึงสุเทพจะรอดคดี หรือหนีไปอยู่เมืองนอก แต่ตระกูล "เทือกสุบรรณ" คงถูกประนามหยามเหยียดไปอีกนาน..