เอ๊ะ คิดไปเอง หรือว่ามันเป็นจริงงง

เศรฐกิจดูซบเซาไงไม่รู้ เงียบเหงาขมุกขมัว กะอากาศหนาวๆ
ก้ดุจากร้านอาหารที่มาเช่าที่ของแม่ จขปท ขายของง

ปกติ คนจะเต็มร้านน นี่มีแค่โตีะเดียวเอง
จขกท เลยต้องไปอุดหนุนนน

นั่งบ่นกะแม่ว่าเขาจะยุ่ได้ยังงัยเนี่ย
ร้านค้าร้านนึงแถวบ้านกะลังปะกาสหาคนเช่า เพราะคนเก่ายู่ไม่ได้ต้องออกไป


เมื่อกี้เพื่อนคนนึงไลนืมาว่า ทำใจได้แระ สงสัยจะมีวาสนากันแค่นี้
อ้อ เพื่อนโกรธกะเพื่อนคนนึง ตามง้อ แต่อีกคนไม่ยอมคืนดี

จขกท ฟอรืม ทำเป้นไม่เห้นไลน์ ไม่ได้ตอบกลับ เพราะ เรื่องนี้คงต้องคุยกันยาวว
ช่วงนี้ยุ่งมากๆ คืนนี้ต้องทำงาน ชิ้นนึงด้วยย เครียดด แต่มีเวลามาตั้งทุ้ เย้ยยยยย
เดี๋ยวว่างจะให้เวลาเต็มที่ อิอิ

ฮาๆ แต่สดุดใจ ตรงคงจะมีวาสนาด้วยกันแค่นี้ เพราะหมอคนที่ จขกท แอบปลื้ม จขกท ก้ คิดแบบนี้
แต่พอมีปัญหา จขกท ก้โทรหาปรึกษา พอสองสามครั้ง แกก้พูดเหมือนดุ จขกท ว่าจะมาโทรปรึกษาอย่างนี้บ่อยๆไม่ได้นะ
แล้วก้บอก จขกท แบบดุๆว่า นัดมาเลยจะมาวันไหน จขกท ก้อึกอักๆ ว่าอาจจะไม่มา แกเลยบอกงั้นไปโทรนัดกะลุกน้อง
คิดว่าแกคงรำคาญ ว่าจะไม่ไปแระ ไปปรึกษาหมอคนอื่นที่ จขกท รู้จักก้ได้
แต่พอไปผิดคาด จขกท เข้าใจแระ จขกท เอาแต่โทรปรึกษา หลมยครั้ง และทุกครั้งแกต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปาก บอกให้มาพบ
แกบอกว่า จขกท สามารถโทรมาปรึกษาได้ตลอด วันนึงมีคนไข้โทรหาแกเป็นร้อยสาย (55 เวอรไปป่ะ) แต่แกจำเสียง จขกท ได้
แต่ตอนนี้ จขกท ชิลลๆ รู้สึกดี แต่ไม่ร้อนรน แค่ได้รู้จักคนดีๆ นั่นนับเป็นสิ่งดีในชีวิตแล้วว อ้อ ถาม 10 คน ทุกคนตอบหมดว่าแกเป้นหมอที่ดีมั่กๆ
น่ารักที่สุดในสามโลก เขาว่าง้าน คนคงจะปลื้มแกเยอะ แกนัดไปพบอีกครั้ง ไปคราวนี้จะตัดใจแระ

ทำงานแระ