วันพ่อมาถึงอีกแล้วสิน่ะ ผมยังไม่รู้เลยว่าจะบอกพ่อว่ายังไง  แต่มีอย่างหนึ่งที่อยากบอกคือ ลูกๆทุกคนดีใจที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นลูกพ่อน่ะครับ

ครอบครัวเรา ถ้าขาดพ่อไปซักคน แม่และพวกเราไม่รู้จะลำบากแค่ไหน พ่อทำงานหนัก รับผิดชอบการงานหน้าที่สมกับเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นที่พึ่งของทุกคนในบ้าน ในใจพ่อไม่มีสิ่งไหนสำคัญไปกว่าครอบครัว พ่อไม่เคยทำตัวเหลวไหล ไม่เคยทำให้ครอบครัวต้องลำบาก เป็นผู้ชายที่รักครอบครัวยิ่งกว่าอื่นใด

ผมภูมิใจตัวพ่อที่สุด ถ้ามีใครถามว่า..ชีวิตนี้อยากเป็นอะไร ผมตอบในใจเสมอว่า ผมอยากเป็นเหมือน "พ่อ" ผมอยากเก่งให้ได้สักครึ่งที่พ่อเก่ง พ่อทั้งใจเย็น สุขุม รอบคอบ เป็นคนซื่อสัตย์ ไม่ชอบเอาเปรียบคดโกงคนอื่น และ "ไม่เคยทำร้ายแม่เลยสักครั้ง" ไม่เคยนอกใจแม่ ทำงานได้เงินมาเท่าไหร่ก็ให้แม่หมด พ่อน่ารักอย่างนี้เสมอ..แม่จึงรักพ่อมาก

พ่อยังเก่งเรื่องงานก่อสร้าง ท่านสร้างบ้านเองได้ทั้งหลัง ไม่ว่าอะไรในบ้านจะเสีย ท่านก็จะแก้ไขซ่อมแซมเองได้หมด พ่อไม่เคยพึ่งใคร และไม่สอนให้ลูกๆขอ อะไรที่จำเป็นในบ้าน พ่อจะสร้างมันขึ้นมาด้วยมือของพ่อเองเสมอ เพื่อไม่ให้ลูกๆต้องไปพึ่งคนอื่น ผมโชคดีที่ได้ส่วนนี้มา มันทำให้ผมยืนบนลำแข้งตนเอง ไม่คิดพึ่งพิงใคร

ผู้ชายคนเดียว ทำงานเลี้ยงลูก 4 คน มีฐานะที่ค่อนข้างยากจน พ่อผมกรีดยาง และรับเหมาก่อสร้าง กลางคืนกรีดยาง กลางวันไปทำงานก่อสร้าง และเปลี่ยนมาขายไอศครีม (รถพ่วงข้าง) ผมเป็นลูกคนโต ได้สัมผัสงานทุกอย่างของครอบครัว รู้ซึ้งดีถึงงานเหล่านั้น ถ้าไม่ประกอบไปด้วยความอดทนเป็นเลิศ คงไม่สามารถทำได้ แต่พ่อผมทำได้ ท่านเก่งเหลือเกิน

พ่อมาจากครอบครัวยากจน พ่อเป็นคนอาภัพที่สุดในบรรดาพี่น้อง พ่อตัวผอมสูง เหมือนเด็กขาดสารอาหาร (คิดแค่นี้น้ำตาก็ไหล) ตอนเด็กๆพ่อเคยป่วย ทุกคนคิดว่าพ่อต้องตายแน่ พ่อผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูกนอนอยู่บนใบตองที่เขาปูไว้ แต่ปาฏิหาริย์ก็มีจริง พ่อผมรอดมาได้

เมื่อพ่อโตมาญาติพี่น้องก็ชอบดูถูกพ่อ (ผมสงสารน้ำตาไหลทุกครั้งที่ได้ยินใครพูดแบบนั้น) แต่พ่อก็ไม่เคยโกรธใคร พ่อไม่เคยทะเลาะวิวาทกับใคร ไม่ใช่เพราะพ่อไม่สู้คน แต่พ่อไม่อยากให้ครอบครัวเดือดร้อน จะมีใครสักกี่คนที่จะระงับอารมณ์โกรธ ยอมให้คนอื่นดูถูกได้ เพียงเพราะนึกถึงครอบครัว ไม่อยากให้ครอบครัวต้องเดือดร้อน ผมเข้าใจพ่อดี ผมจึงภูมิใจในตัวพ่อ

ผมก็ไม่เคยดูถูกพ่อน่ะครับ ผมไม่เคยคิดต่อว่าพ่อกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต พ่อประคับประคองครอบครัวมาได้ขนาดนี้ ผมถือว่าดีที่สุดแล้ว พ่อเป็นแรงบันดาลใจของผม ผมจึงไม่เคยเอาใครอื่นมาเป็นตัวอย่างนอกจากพ่อเลย พ่อไม่เคยนั่งสั่งสอนลูก ไม่เคยพูดกับลูกไพเราะ ไม่เคยทำอะไรเหมือนพ่อคนอื่นทำ แต่พวกเรารู้ดีว่าพ่อรักเรา ที่พ่อไม่เที่ยวเตร่ ไม่เกียจคร้าน ไม่กินเหล้าเมายา ไม่ติดการพนัน นั่นก็เพียงพอแล้วที่ลูกๆจะเก็บมาเป็นตัวอย่างครับ

อยากบอกพ่อว่า ครอบครัวเราอยู่ได้ทุกวันนี้เพราะมีพ่อน่ะครับ ขาดพ่อซักคน ครอบครัวนี้ก็คงตั้งอยู่ไม่ได้ เพราะพ่อทำงานหนัก ไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย ลูกๆจึงมีกิน และโตขึ้นมาได้เหมือนทุกวันนี้

ตอนนี้พ่อก็เริ่มแก่ชราแล้ว พ่อเคยแข็งแรงกำยำ แต่ตอนนี้ไม่เป็นเหมือนก่อนอีกแล้ว อะไรๆก็เปลี่ยนไปหมดแล้ว ผมยังคิดเสมอว่า..ถ้าพ่อต้องจากแม่และพวกเราไป พวกเราจะทำอย่างไร ผมไม่รู้ว่าจะต้องร้องไห้เศร้าโศกแค่ไหน กับการต้องสูญเสียคนสำคัญที่สุดในชีวิตไป ถึงเป็นแค่ความคิดผมก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว ....

ก่อนนอนทุกคืน ผมสวดมนต์อวยพรให้พ่อแม่มีความสุขและอยู่กับพวกเราไปนานๆ ก่อนหลับตายังนึกถึงภาพเดิมๆ ที่พวกเราพ่อแม่น้องๆ ได้อยู่ร่วมกัน ถึงบ้านจะเล็กจะวุ่นวายแต่มันก็อบอุ่นที่สุด ชีวิตในวัยเด็กที่ได้อยู่กับพ่อแม่ และน้องๆทุกคน เป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขที่สุดครับ ผมรักพ่อ รักแม่และรักน้องๆทุกคน ไม่มีอะไรยึดเหนี่ยวใจผมได้เท่ากับครอบครัวเลย

พ่อครับ..พ่อคือฮีโร่ของผม เป็นฮีโร่ของแม่และเป็นฮีโร่น้องๆ พ่อเป็นคนเก่งและดีที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอ ผมโชคดีเหลือเกิน โชคดีกว่าใครๆ ที่ได้เกิดมาเป็นลูกพ่อ ผมอยากจะเก่งให้เหมือนพ่อ อยากเป็นผู้ชายที่ดูแลครอบครัวได้ดีเหมือนพ่อ หากชาติหน้ามีจริง..ผมขอเกิดเป็นลูกพ่อ ลูกแม่ทุกๆชาติไปน่ะครับ

ด้วยรัก..จากลูกๆ